ترس از قضاوت، زنان را از مراجعه به مراکز ترک اعتیاد بازمی‌دارد
موانع زیادی در مسیر این زنان برای دریافت درمان وجود دارد
تحریریه اعتیاد
ترس از قضاوت در اعتیاد: جامعه زنان و مردان مبتلا به بیماری اعتیاد را تشویق به ترک مواد می‌کند تا به زندگی برگردند. از سویی، آنها را انگل اجتماع هم می‌خواند. هنوز تمام جوامع دنیا اعتیاد را به عنوان یک بیماری گاهی مرگبار که باید درمان شود، نپذیرفته‌اند، و همین باعث می‌شود هر کس که به آن مبتلا باشد، ننگ یا انگ به حساب آید. این برچسب‌ها بسیاری از افراد را از مراجعه به مراکز درمانی بازمی‌دارد؛ این گزارش نشان می‌دهد که زنان مبتلا به اعتیاد بیش از سایرین این ترس و نگرانی از قضاوت را با خود حمل می‌کنند.
بنابر گزارش سازمان خدمات سلامت روان و سوءمصرف مواد، در سال 2019 کمتر از یازده درصد از زنانی که دچار اختلال سوءمصرف مواد بودند، برای درمان مراجعه کردند. مطالعه جدیدی در دانشگاه ایالتی پنسیلوانیا موانعی را که زنان مبتلا به سوءمصرف مواد در برابر دریافت درمان گزارش کردند، بررسی کرد. یافته‌های این مطالعه می‌تواند به متخصصان حوزه سلامت کمک کند دست به اقدامات مناسب‌تری بزنند تا زنان بیشتری به دریافت درمان ترغیب شوند.
آبنا جونز، استادیار مطالعات خانواده و رشد انسان از دانشگاه ایالتی پنسیلوانیا گفت: «ما در این مطالعه قصد داشتیم موانعی را که در موقعیت‌های مختلف زندگی زنان، آنها را از دریافت درمان برای مشکل سوءمصرف مواد بازمی‌دارد، بررسی کنیم؛ و سپس با کمک اطلاعاتی که به دست آوردیم برای ترغیب بیشتر آنها به درمان، برنامه‌های درمانی متناسب طراحی کنیم.»
ترس از قضاوت در اعتیاد زنان
تیم تحقیقاتی این مطالعه، پاسخ‌های 461 زن را به نظرسنجی ملی مصرف مواد و سلامت از سال‌های 2015 تا 2019 بررسی کردند. آنها گزارش‌های زنانی را که در دوازده ماه گذشته برای مشکل الکل یا مواد مخدر خود به مشاوره یا درمان احتیاج داشتند اما به جایی مراجعه نکردند، مورد مطالعه قرار دادند.
در قسمتی از نظرسنجی، دلایل عدم مراجعه شرکت‌کننده‌ها به درمان، از آنها پرسیده شد. آنها باید دلایل خود را از میان چهارده گزینه ارائه‌شده انتخاب می‌کردند که شامل موارد زیر بودند: نداشتن احساس آمادگی برای ترک، نداشتن بیمه درمانی و/یا بالا بودن هزینه‌های درمان، نداشتن امکان رفت‌وآمد یا مشکل دور بودن یا موقعیت مکانی نامناسب مراکز درمان اعتیاد، کمبود وقت برای دریافت درمان به علت شرایط شغلی یا نگهداری از فرزند یا داشتن هر تعهد زمانی دیگر، نگرانی از اینکه دریافت درمان یا مشاوره برای این مشکل ممکن است موجب ارزیابی منفی همسایه‌ها یا جامعه اطراف‌شان شود.
محققان، زنان شرکت‌کننده را بر اساس پاسخی که به این سوال داده بودند به سه گروه تقسیم کردند: آماده نبودن، مشکل برنامه‌ریزی و برچسب‌زنی از سوی جامعه، دلایل متنوع.
تمام نگرانی‌های مختلف این زنان نسبت به دریافت درمان سوءمصرف مواد، در این سه گروه جمع‌بندی شد. در تمام گروه‌ها، شرکت‌کنندگان وابستگی قابل توجهی به الکل در مقایسه با سایر مواد مثل ماریجوانا، مسکن و متاآمفتامین را گزارش کردند.
بیش از هفتاد و یک درصد از زنانی که در نظرسنجی شرکت کردند، در گروه «آماده نبودن» قرار گرفتند. دلیل اصلی آنها برای عدم دریافت درمان این بود که نمی‌خواستند مصرف خود را متوقف کنند. کمتر از نیمی از زنان در این گروه، شاغل بودند یا تحصیلات فراتر از دبیرستان داشتند. تیم تحقیقاتی، یافته‌های خود را در مجله وابستگی به مواد و الکل منتشر کرد.
هانا اپسلی، پژوهشگر اصلی این مطالعه، عضو برنامه آموزش پیشگیری و روش‌شناسی، و دانشجوی کارشناسی ارشد در رشته مطالعات خانواده و رشد انسان گفت: «به نظر می‌رسد اعضای گروه آماده نبودن نسبت به سایر گروه‌ها از لحاظ اجتماعی از امتیازات کمتری برخوردار بودند. آنها علاوه بر نیاز به دریافت مداخله برای مشکل سوءمصرف مواد خود، در پرداختن به نیازهای اولیه‌ای مثل یافتن شغل و خرج خانه نیز با مشکل مواجه بودند.»
گروه «مشکل برنامه‌ریزی و برچسب‌زنی از سوی جامعه» بیش از هجده درصد از شرکت‌کننده‌ها را شامل شد. در این گروه، زنان نسبت به اینکه آیا ممکن است دریافت درمان بر موقعیت شغلی آنها تأثیر منفی بگذارد یا منجر به ارزیابی منفی دیگران نسبت به آنها شود، نگرانی‌های متعددی ابراز کردند. همچنین آنها نگران تأمین هزینه‌های درمان و پوشش بیمه بودند.
اپسلی گفت: «چیزی که بیش از همه برای ما تعجب‌آور بود این بود که زنان گروه دوم، تحصیلات بیشتری داشته و به احتمال بیشتری شاغل بودند؛ اما نسبت به زنانی که شاغل نبودند یا تحصیلات کمتری داشتند، با موانع بیشتری برای شروع درمان مواجه بودند.»
در مجله اعتیاد بیشتر بخوانید
آشنایی با مراحل ترک در مرکز ترک اعتیاد
بعد از ترک شادترین روزهای زندگی‌ام را می‌گذرانم
چگونه با محرک‌های احساسی مقابله کنیم؟
انگ اعتیاد مانع درمان
گروه سوم، دلایل متنوع، مشابه دو گروه دیگر، هم باور داشتند که می‌توانند بدون نیاز به درمان از پس مشکل سوءمصرف خود برآیند؛ و هم نگرانی‌هایی در زمینه برنامه‌ریزی و برچسب‌زنی داشتند. پژوهشگران خاطرنشان کردند که زنان این گروه احتمالاً مادران مجردی هستند که تقریباً نیمی از آنها در خانه با فرزندان‌شان زندگی می‌کنند. مادران مجرد ممکن است با موانع متعددی برای دریافت درمان مواجه شوند. موانعی مثل مسئولیت‌های مختص به جنسیت‌شان، نداشتن پرستار بچه یا امکان مهدکودک و نگرانی از انگ‌هایی که ممکن است به دلیل سوءمصرف مواد از سوی دوستان یا خانواده خود دریافت کنند.
سایر شواهد نشان می‌دهند که ازدواج‌های موفق یا صمیمانه می‌توانند نتایج درمانی بهتری را پیش‌بینی کنند. به نظر می‌رسد که ازدواج می‌تواند برای زنان نیازمند به درمان سوءمصرف مواد، یک منبع حمایت اجتماعی مفید باشد.
جونز، یکی دیگر از اعضای هیئت علمی مؤسسه پژوهش‌های علوم اجتماعی گفت: «ده درصد باقیمانده از زنان شرکت‌کننده در گروه سوم جای گرفتند. آنها علاوه بر شکایت از نداشتن وقت کافی برای دریافت درمان به علت وظایف شغلی، نگهداری از فرزندان یا سایر تعهدهای زمانی خود، نسبت به انگ‌زنی‌ها و ارزیابی‌های منفی جامعه نیز ابراز نگرانی کردند.»
از آنجا که موانع زیادی در مسیر این زنان برای دریافت درمان وجود دارد، پژوهشگران توصیه می‌کنند متخصص‌های مربوطه، دلایل آنها برای عدم دریافت درمان را بهتر درک کنند. برچسب‌زنی‌های جامعه، مشکل رفت‌وآمد، مسئولیت مراقبت از فرزندان، عدم درک نیاز به درمان، عدم آمادگی برای شروع درمان، همگی می‌توانند برای زنان دچار سوءمصرف مواد با طیفی از شرایط اقتصادی، تحصیلی و فرهنگی متفاوت، دلایل کاملاً موجهی باشند.
اپسلی اشاره کرد: «تنها پرداختن به بخشی از موانع، مثل فراهم کردن امکان مهدکودک یا پرستار بچه یا ارائه حمایت مالی برای انگیزه بخشیدن به این زنان برای دریافت درمان کافی نیست.»
ترس از قضاوت در اعتیاد زنان عامل مهمی در دوری آنها از مراکز ترک اعتیاد است.
پژوهشگران معتقدند ارائه مداخلات تکمیلی مثل برگزاری برنامه‌های آموزشی برای انگ‌زدایی از سوءمصرف مواد در جامعه و جلسات مصاحبه انگیزشی، روشی برای کمک به افراد نیازمند است تا بتوانند دوسوگرایی خود را نسبت به تغییر رفتارشان بررسی و برطرف کنند بدین ترتیب می‌توان زنان بیشتری را به دریافت درمان فراخواند.
با این حال، همچنان پژوهش‌های بیشتری در این زمینه نیاز است. پژوهشگران تمایل دارند بدانند که در آینده، مداخلات درمانی چطور می‌توانند به موانع متعددی که مادران مجرد، زنان کارگر و زنان دچار آشفتگی‌های روانشناختی در مسیر دریافت درمان اعتیاد تجربه می‌کنند، بپردازند.
https://medicalxpress.com/news/2023-04-women-substance-treatment-due-stigma.html