دیواری به بلندی انکار

دیوار انکار و خودفریبی چیست؟

 نمی‌دانم دقیقا کی به این نتیجه رسیدم که معتاد شده و اجبار به مصرف پیدا کردم. گاهی اوقات در جلسات معتادان گمنام شنیده بودم که یک عضو بعد از بیست سال یا کمی بیشتر و کمتر پذیرفته است که معتاد شده. این برای من در سال‌های اول پاکی مضحک به نظر می‌رسید. چطور ممکن است کسی در همه این سال‌ها پشت دیوار انکار بماند و خود فریبی کند.

به مرور زمان، همچنین با تغییر درک و تجربه من از بیماری اعتیاد، پی بردم که مواد مخدر برای بقای خود در بدن من دست به هر ترفند و شگردی می‌زده است. انکار یکی از رایج ترین آنها بوده است. من سالها مصرف می‌کردم و بیماری به من قبولانده بود که اختیار مصرف دارم.  فقط تمایلی به قطع کردن آن نداشتم.

دیوار انکار

در واقع انکار واکنش دفاعی بدن من برای پذیرفتن واقعیت موجود یعنی مصرف مواد مخدر بود. وقتی پشت دیوارباند انکار بودم از گرفتن هرگونه کمکی اجتناب می‌ورزیدم. تمایلی به کمک گرفتن از یک نیرویی به غیر از خودم نشان نمی‌دادم. به همین سادگی بیماری اعتیاد راهی برای بقای خود در من یافته بود. اما یک مشکل وجود داشت. با انکار کردن این بیماری کشنده مشکل من روز به روز از نظر جسمی، روحی و روانی بغرنج‌تر می‌شد. بهتر است، بگویم در سراشیبی سقوط قرار گرفته و به آخر خط رسیده بودم.

انجمن معتادان گمنام

اینجا بود که لطف پروردگار اینطور شامل حال من شد که یک عضو انجمن معتادان گمنام در یک بیمارستان با من هم اتاق شد و شروع کرد به صحبت در مورد اینکه چطور با مصرف مواد مشکل داشته و چطور پیوستن به انجمن معتادان گمنام به او کمک کرده تا نه تنها مصرف مواد را کنار بگذارد و وسوسه و میل به مصرف نداشته باشد بلکه به یک انسان قابل قبول برای خود، خانواده و جامعه تبدیل شود.

این بار لحن و کلام کسی که با من در باره مشکلم صحبت می‌کرد؛ فرق زیادی با دفعات قبل داشت. از طعنه نیش و کنایه یا فقط یک جو اراده لازمه و… خبری نبود.

کلام او طوری به جان من نشست و ادامه دار شد که امروز شاکرم که بیش از ده سال است که پاکم و یک عضو از انجمن معتادان گمنام (NA) هستم. مهمتر اینکه داشتن حالت عادی بدون استفاده از هرگونه مواد مخدر دیگر برایم رنج آور یا ملال آور نیست و از زندگی خود لذت می‌برم.

تلاش من این است که به اعضاء تازه وارد و معتادان در عذاب این پیام را منتقل کنم تا انجمن ما ضمن گسترش و کثرت اعضاء و با تجربه‌های گوناگون، محیطی غنی از عشق، امید و سرزندگی باشد.

محمد. ش/پیام بهبودی شماره ۶۰

در مجله اعتیاد بیشتر بخوانید

تسلیم در برنامه معتادان گمنام

نقش انکار در زندگی و اعتیاد فرد معتاد