قدرت سکوت/۲۵ شهریور
پرورش قدرت سکوت به همان اندازه اهمیت دارد که قدرت کلمات مهم است. (ویلیام جیمز)
با کناره‌گیری از دنیا از طریق لحظات خلوت همراه با سکوت، موهبت تجدید قوا و بهبودی را به خود هدیه می‌کنیم. قدرتی که به وسیله‌ی سکوت در خود پرورش می‌دهیم را ما ایجاد نمی‌کنیم؛ این قدرت به سمت ما می‌آید. می‌توانیم با کناره گیری خودخواسته از هر حواس پرتی، این کار را انجام دهیم. سپس با تمرکز بر آرام سازی عمیق، به متنی آموزنده فکر می‌کنیم و یا به وسیله‌ی دعا کردن، درونمان را ساکت می‌کنیم.
بسیاری از ما در درون خود استعداد ویژه‌ای برای تجدید قوا داریم که در گذشته بارها برای دستیابی به آرامش و استحکام به آن رجوع کرده‌ایم. می‌توانیم به آن روی آوریم و از آن استفاده کنیم.
برای داشتن یک زندگی سالم و پایدار، این الگوی ذاتی الزامی است و سبب ایجاد رابطه با نیروی برترمان و با خودمان می‌شود. به سبب مشکل ما با «اعتماد به نفس»، کارهای ظریفی که در سکوت انجام می‌دهیم را بی ارزش می‌نامیم؛ اما دقیقا همین کارها برای قدرت و اعتماد به نفس‌مان ضروری است.
من برای سکوت وقت می‌گذارم تا قدرتی که به زندگیم می‌دهد را دریافت کنم.
منبع: Touchstones / Hazelden Foundation
بعضی از اعضا بر این باورند که مشارکت تجربه، نیرو و امید به جای تئوری پردازی کمک می‌کند تا تفاوت بین رابطه‌ی راهنما و رهجو با “مشاوره کردن” مشخص شود. دیگر اعضا انتخاب می‌کنند که کمتر از تجربیات شخصی خود مشارکت کنند و به جای آن برای نحوه استفاده از ابزار برنامه بیشتر به نشریات NA اتکا می‌کنند.
گاهی مهم ترین نقش ما به عنوان راهنما گوش کردن است . بعضی از رهجوها بیشتر از هر چیزی احتیاج دارند تا احساس کنند که به آن‌ها گوش داده می‌شود.
به عنوان راهنما ما نیاز داریم تا از توانایی‌ها و چیزهایی که برای ارائه داریم، آگاه باشیم. ما می‌خواهیم مطمئن باشیم که حامل پیام امید هستیم نه یاس ناشی از بیماری .
(کتاب راهنما و رهجو، انجمن معتادان گمنام)