ترامادول جایگزین خطرناک مواد مخدر سنتی شده است

دکتر محسنی پژوهشگر حوزه اعتیاد گفت: ترامادول جایگزین مواد مخدر سنتی برای شروع اعتیاد شده است. وی معتقد است، در کشور ما اشکال آن است که حتی راجع به موادی که حضور انها قطعی است و در حال قربانی گرفتن است گاه با گذشت ماهها وسالها اطلاع رسانی موثر و ساماندهی مراکز درمانی برای درمان آنها صورت نمی‌گیرد.

دکتر محسنی با تاکید بر این نکته که ورود مواد مخدر جدید که گاه ترکیبات جدیدی هستند و گاه همان مواد قدیمی‌تر یا ترکیباتی از آنها با نام‌های جذاب‌تر و جدید‌تر تقریبا همواره از اطلاع رسانی و مدیریت دولت جلوتر هستند گفت: منابع مالی و تکنیکی کارتلهای مواد و دلایل متعدد دیگر در اغلب نقاط دنیا آنها را یک قدم جلو تر از پلیس و دولتها قرار می دهد اما در کشور ما اشکال آن است که حتی راجع به موادی که حضور انها قطعی است و درحال قربانی گرفتن است گاه با گذشت ماهها و سالها اطلاع رسانی موثر و ساماندهی مراکز درمانی برای درمان انها صورت نمی گیرد.

وی افزود: اکنون در کشور ما هم مواد مخدر به سرعت به روز میشود و هم جمعیت مخاطب انها تغییر یافته به طوریکه زنان، کارگران صنعتی و دانش آموزان جمعیت های در معرض هجمه مواد جدید قرار دارند. ماده مخدر گل که خطرناکتر از حشیش سنتی قلمداد میشود ماده موسوم به پراگ به عناوینی مانند پان پراگ و . . . وترامادول دانش آموزان دبیرستانی و حتی راهنمایی را هدف قرار داده اما علی رغم وسعت این هجمه و شیوع مواد فوق و نیز ماشروم و سایر مواد جدید آموزش خانواده ها و مدارس در این حوزه بسیار ضعیف است.

این پژوهشگر حوزه اعتیاد ترامادول را ماده مخدر خطرناک دیگری معرفی کرد و گفت: بیشترین جمعیت هدف آن را جوانان و دانش آموزان تشکیل می دهند. ماده مخدری که شیوه های سکس پرخطر (گروهی وخشن) و همچنین پرخاشگری از عوارض آن محسوب می شود.

وی افزود: ترامادول در کشور بویژه در میان جوانان و شهر نشینان و تاحدودی زنان در حال جایگزینی ماده شروع کننده مخدر در کشور است یعنی دسترسی راحت تر و شیک بودن و قیمت مناسب، باعث شده نسل جدید معتادان به جای تریاک با ترامادول شروع کنند که این هشداری جدی است اما متاسفانه منافع کارتلهای دارویی مانع از اطلاع رسانی وسیع و کنترل این ماده مخدر خطرناک شده که مروج خشونت و رفتارهای غیر اخلاقی است.

محسنی در ادامه تاکید کرد: یکی از راههای قابل پیشنهاد کنترل ترامادول، برگرداندن این دارو تحت نظارت سیستم ارائه دارو های مخدر است؛ یعنی باید با تایید و توسط مراکز قانونی ترک اعتیاد ارائه شود.

وی افزود: علی رغم تلاشهای کمی، در حوزه کیفی درمان اعتیاد و پیشگیری اقدامات کافی صورت نگرفته است. بیش از5000 مرکز ترک اعتیاد در کشور وجود دارد که به عنوان بازوهای اجرایی با تیم های اموزش دیده می تواند در تعاملی سازنده با ستاد مبارزه با مواد مخدر و وزارت بهداشت در امر اموزش ودرمان فعال باشد.

محسنی ادامه داد: متاسفانه تا کنون این امر محقق نشده است و علی رغم تلاشهای ویژه چند ماه اخیر ستاد مبارزه با مواد مخدر در جهت اصلاح پروتکل های درمانی موجود، متاسفانه در بسیاری از دانشگاهها تحرک و عزم جدی برای توسعه آموزش،  پیشگیری و درمان اعتیاد وجود ندارد.

وی با تاکید بر این نکته که شاید منافع اقتصادی گروههایی از رهگذر همین ضعف ساماندهی درمان اعتیاد تامین میشود افزود: نمونه های اشکار چند گانگی در سیاست های نظام در قالب قوانین مصلحت نظام و ستاد مبارزه با مواد مخدر در عملکرد دانشگاهها دیده می شود.

این پژوهشگر حوزه اعتیاد به آسیب های سوء مدیریتی اشاره و گفت: در برخی دانشگاهها مانند دانشگاه البرز با افزایش ساعت کار مراکز درمان اعتیاد مخالفت می شود که دستاورد آن کاهش دسترسی بیماران به خدمات و افزایش سود قاچاق داروهای مخدر در بازار سیاه است. در دانشگاه ع.پ.شهید بهشتی درفاکتور فروش داروهای مخدر چند عنوان هزینه غیر قانونی تعریف شده و همچنین مراکز را مجبور می کنند انواعی از داروهای بی کیفیت و یا نوع خاصی از دارو مانند بوپره نورفین 8میلی گرم به خورد بیماران بدهند که خلاف قانون است وصرفا” تامین منافع مافیای دارویی را دنبال می کند.

وی افزود: علی رغم موضع صریح مدیر کل درمان ستاد مبارزه با مواد مخدر و مسئولان ذیربط وزارت بهداشت برخی بازرسان دانشگاهها در نقض اشکار حریم محرمانه بیماران به طور غیر قانونی با تلفن های بیماران تماس گرفته و آنها را دچار مشکلات خانوادگی و یا ترس از پیگیری می نمایند. اینها نمونه رفتارهایی از دهها رفتار مشابه برخی مدیران است که پدیده اعتیاد و فرایند درمان اعتیاد را به عنوان موضوعی اقتصادی و منبع سود سرشار تلقی می کنند نه یک مشکل جدی اجتماعی با عوارض امنیتی قضایی سیاسی واجتماعی.

محسنی با اشاره به این نکته که در واقع ذهنیت نسبت به حوزه اعتیاد باید از گلوگاهی برای مافیای دارویی به سمت حوزه تعهد اجتماعی نظام در تلقی مدیران تغییر یابد گفت: در عین حال در اغلب استانهای کشور صنف های درمان اعتیاد تشکیل شده از جمله البرز، گیلان، هرمزگان، فارس، خراسان رضوی و . . . که میتواند با توجه به سیاست های دولت و وزارت کشور، در امر ساماندهی درمان اعتیاد و هماهنگی میان بخش های خصوصی و وزارت بهداشت و دانشگاهها عملکرد مطلوبی داشته باشد.

محسنی در پایان با تاکید بر این نکته که علت عدم همراهی برخی دانشگاهها با این موضوع قابل درک نیست گفت: با وجود ضرورت نظارت دقیق بویژه در کیفیت ارائه خدمات به بیماران، نشت داروهای مخدر در کشورهایی مانند امریکا و . . .نیز به طور کنترل شده وجود دارد. بنابراین سوالاتی که به ذهن متبادر می شود این است که دارویی مانند متادون به طور قانونی یا غیر قانونی نهایتا تنها جهت درمان اعتیاد قابل استفاده است و تحت هیچ شرایطی نمی تواند به طور اولیه شروع کننده اعتیاد می باشد. اما در مورد نشت آن این همه بزرگنمایی وفضا سازی می شود درحالیکه داروهایی مانند ترامادول وکدئین، دیفنوکسیلات، نوروتریبتیلین،  بنزو دیازپین ها و . . . داروهای وابستگی زای خطرناکی بوده که دو مورد ترامادول و کدئین بر اساس برخی نمونه گیری ها مورد سوء مصرف اصلی در دانشجویان بوده اند و ترامادول می رود که جانشین تریاک در شروع اعتیاد شود اما در هیچ کدام از این موارد با وجودیکه محل نشت اشکار است حساسیت جدی یا اقدامی جدی در وزارت بهداشت و نهادهای نظارتی دیده نمی شود که متاسفانه نشانگر این موضوع است که کارتل مخدر و مافیای دارو حتی ذهنیت و عملکرد بخشی از نهادها را احتمالا” نادانسته جهت دهی می کند.

منبع: مهر