وحدت

آنچه در آن مهارت داریم/۲۲ آبان

«کفشدوز، کفشت را بدوز.» … بهتر است آدم یک کار را خیلی خوب انجام دهد تا چند کار را به طور ناقص. این لُپ کلام سنت پنجم است. بر اساس این سنت است که انجمن AA به وحدت می‌رسد. زندگی انجمن ما به رعایت این اصل بستگی دارد. (کتاب دوازده و دوازده، سنت پنجم)

بقای ای‌ای در گرو اتحاد است. اگر گروهی تصمیم بگیرند آژانس شغل‌یابی، مرکز درمانی یا خدمات اجتماعی راه بیندازند، چه می‌شود؟ تخصص زیاد مساوی است با بی تخصصی، هدر دادن تلاش و در نهایت سقوط. من این توانایی را دارم که دردهایم و مسیر بهبودی‌ام را با تازه‌واردها به مشارکت بگذارم. سرسپردگی به هدف اصلی ای‌ای ضامن امنیتِ موهبتِ شگفت‌انگیز هوشیاری است، بنابراین مسئولیت سنگینی بر دوش من است. زندگی میلیون‌ها الکلی تا حد زیادی به تبحر من در «انتقال این پیام به الکلی‌های هنوز درگیر» بستگی دارد.

اندیشه امروز

من دیگر یاد گرفتم که صادق باشم. بالاخره راحت شدم! قایم‌موشک بازی، دروغ سر هم کردن، دیگر تمام شد. دیگر لازم نیست تظاهر کنم به چیزی که نیستم. دیگر دستم برای تمام دنیا روست. به قول ملوان زبل «من همینم که هستم.» من گذشته ناخوشایندی دارم. بابتش متأسفم، بله. اما حالا دیگر نمی‌توانم تغییرش دهم. گذشته‌ها گذشته و همه چیز تمام شده. اما حالا ظاهر و باطن زندگی من یکی است. می‌توانید بیایید ببینید. تمام تلاشم را می‌کنم. گاهی زمین می‌خورم، اما بهانه نمی‌آورم. با همه چیز همان‌طوری که هستند، رو در رو می‌شوم و فرار نمی‌کنم. آیا واقعاً صداقت دارم؟

عشق+عقل= رشد

به نظر من همانطور که به خواست خدا همه چیز در طبیعت در حال رشد است، نخستین هدف از آفرینش هر انسان نیز رشد است.

جستجوی ما می‌بایست بدنبال حقیقتی باشد که معنی و احساس واقعی عشقی را که میتوانیم کسب کنیم به همراه داشته باشد. اگر انسان طرفیت پذیرش عشق را داشته باشد، پس تردیدی وجود نخواهد داشت که خالق او نیز سرشار از عشق است.

خداشناسی در درک بسیاری از مفاهیم به من کمک کرد و مرا قادر ساخت تا دریابم که در جهانی عقلانی و در سایه عشق پروردگار زندگی می‌کنم. و بی‌خردی خودم کم کم از میان میرود. معتقدم که روند رشد برای همه ما مقدر شده است¹.

(کتاب از دیدگاه بیل، ص۳۰۸)

۱- نامه، ۱۹۵۸


نقل قول از کتاب Pocket Sponsor

فرصت‌ها گاهی در پوشش مشکلات پیش روی ما قرار می‌گیرند و به همین خاطر است که ما از دست‌شان می‌دهیم. مشکل بعدی‌ای که بر سر راه‌تان قرار گرفت، از خودتان بپرسید: «از این چه می‌توانم یاد بگیرم؟»

حواس من به مشکلات بزرگ جمع است؛ آنها فرصت‌ها را در نهان دارند.

قدرت پروردگار

وقتی به چشم خود حل شدن مشکلات کسانی را که به روح جهان هستی متکی بودند، دیدیم، ناگزیر شک و تردید در مورد قدرت خدا را به کنار گذاشتیم و متوجه شدیم که ایده‌های ما کاری از پیش نبرده‌اند و این ایده‌ی خداست که موفق است.

(کتاب بزرگ الکلی‌های گمنام، صفحه ۵۲)