
جهانهای تازه را امتحان کنیم/۱۵ دی
وقتی الگوهای قدیمی شکسته میشوند، جهانهای تازه نمود پیدا میکنند.
(تولی کوبفربرگ، شاعر و خواننده امریکایی)
بهبودی بر ما حادث شد. وقتی مصرف الکل یا مواد مخدر را کنار گذاشتیم، همچون معجزه، جهانی تازه به روی ما گشوده شد. هوشیار بودن به طور قطع زندگی آدم را زیر و رو میکند. خوب است آدم هر چند وقت یکبار جهانش را زیر و رو کند. به این شکل، میتوان دید که تنها یک «جهان» وجود ندارد، بیشمار جهان وجود دارد که میشود به آن قدم گذاشت. ما هر بار که قدم به جهانی تازه میگذاریم و چیزهای جدید یاد میگیریم، رشد میکنیم و بزرگ میشویم. البته، جهان اعتیاد هم وقتی قدم به آن میگذاری، تازه و هیجانانگیز است. اما به دامش میافتی و گرفتار میشوی و نمیتوانی به راحتی بیرون بیایی. این نیروی برتر ماست که باید آزادمان کند. درست است که ما باید جهانهای تازه را امتحان کنیم، اما همیشه باید نیروی برترمان را با خود ببریم، به جهانهایی که در آن صداقت، عشق و اعتماد وجود دارد.
نیایش امروز: نیروی برتر، مرا به جهانهای تازهای هدایت کن که بتوانم تمام و کمال زندگی کردن را در آن بیاموزم.
فعالیت امروز: امروز سه راه ورود به جهانی تازه را برای خودم فهرست میکنم. مثلاً کتابی تازه میخوانم، به موزه میروم یا غذایی جدید را امتحان میکنم.
(از کتاب Keep It Simple)
شغل ضروری است. (ویرجینیا وولف)
آرزو داشتن، هدفگذاری و رسیدن به آنها برای خرسندی و رضایتمندی در زندگی لازم و ضروری است. زندگی همه ما هدفی دارد، حتی اگر حتی نتوانیم مسیر را درست بینیم؛ حتی وقتی به تواناییهای خود شک داریم. خدایا بگذار که فرصتهایم را ببینم و از آنها استفاده کنم.
بسیاری از ما در جوانی انفعال را تجربه کردهایم، در انتظار ماندهایم و ماندهایم، به این امید که شرایط یک روز تغییر کند، حتی دعا کردیم که چنین شود، اما نخواستیم مسئولیت تغییر و شکوفایی آنچه را که در توانمان بود، بپذیریم. زندگی کردن ما دلیلی دارد، هر روز دلیلی دارد، حتی روزهایی که احساس ناامیدی و بیارزشی میکنیم.
شاید امروز بی هدف باشیم. شاید نشانهها و رهنمودها را نتوانیم ببینیم. اما میتوانیم در خود به آرامش و سکوت برسیم و بگذاریم رؤیاها و آرزوهامان نشانهها و راهنمای ما باشند. هر کسی را بحر کاری ساختهاند. هر یک از ما کاری ویژه داریم که باید انجام دهیم و تمام فرصتهایی که برای به ثمر رساندن آن کار و رسیدن به هدف لازم است، در اختیارمان قرار میگیرد. ما باید ارزش نهادینه در وجودمان و ضرورت وجودمان برای دیگران را باور کنیم.
من همیشه به یاد خواهم داشت که این برنامه بود که بر سر راه من قرار گرفت. این میان، من نقشی دارم که باید ایفا کنم. امروز دیگر فرصتهایی را که پیش رویم قرار میگیرد، میبینم و میشنوم.
از کتاب Each Day a New Beginning/ترجمه مجله اعتیاد: آزاده اتحاد