تلاش خود را دو برابر می‌کنیم/۳ شهریور
هر الکلی دریافته است پیشرفت او تا جایی که زمان را به‌عقب برگرداند و مروری بر خرابی‌هایی که از خود بر جای گذاشته تا حدودی قابل انجام است. مبادرت به چنین کاری را به هنگام تهیه ترازنامه اخلاقی تا حدی انجام داده است و حالا زمان آن فرار سیده که می‌بایست با کوششی دو برابر معین کند، به چند نفر و چگونه صدمه رسانده است.
(کتاب دوازده و دوازده، قدم هشتم، ص۸۱)
هنگامی که در دوران هوشیاری به رشدمان ادامه می‌دهیم، به عنوان یک فرد با ارزش از خودمان درک و شناخت بهتری پیدا می‌کنیم. در این روند توانایی پیدا می‌کنیم به دیگران به عنوان افرادی نگاه کنیم که در دوران نوشیدن الکل به آنها خسارت زده‌ایم.
من فقط دروغ نگفتم، من درمورد «تام» دروغ گفتم.
من فقط تقلب نکردم، من «جو» را فریب دادم.
چیزی که به ظاهر یک رفتار غیرانسانی بود در واقع یک توهین و تحقیر کاملا شخصی بود چرا که آنها افراد باارزشی بودند که به آنها آسیب رسانده‌ام.
من باید در حق اشخاصی که به آنها خسارت زده‌ام کاری بکنم تا بتوانم از یک هوشیاری مسالمت‌آمیز، لذت ببرم.
◊ ◊ ◊
بیست و چهار ساعت در روز
“واقعیت شگفت انگیز برای همه ما این است که یک راه حل مشترک پیدا کرده‌ایم“.
ما که این راه حل را برای مشکل نوشیدن الکل‌مان پیدا کرده‌ایم و درمورد حقایق مربوط به خودمان تجهیز شده‌ایم، می‌توانیم اعتماد کامل معتاد به الکل دیگری را به دست بیاوریم.
ما که به‌دنبال رویکردهایی هستیم تا چشم‌اندازهای جدیدی را ایجاد کنیم، همان دشواری‌هایی را داشته‌ایم که سایر همدردان‌مان داشته‌اند. ما به طور واضح می‌دانیم که در مورد چه چیزی صحبت می‌کنیم. رفتار و کردار ما معرف این است که ما راه حل درستی برای مشکل‌مان یافته‌ایم.
آیا من همان کسی هستم که راه حل مناسبی برای مشکل مشروبخواری یک الکلی دیگر دارد؟
◊ ◊ ◊
تفصیر چه کسی است؟
در قدم چهارم ما قاطعانه به دنبال خطاهای خود بودیم. کجا خودخواه، حقه باز، خودبین و هراسان بوده‌ایم؟ اگر چه مقصر کامل ما نبودیم ولی غالباً سعی می‌کردیم که همه‌ی تقصیر را بر دوش افرادی بگذاریم که در آن شرایط دخیل بودند.
سرانجام دریافتیم که ترازنامه، ترازنامه‌ی ما است نه اشخاص دیگر! بنابراین خطاهایمان را صادقانه پذیرفتیم و مشتاق شدیم این اشتباهات را فوراً سامان دهیم.
(از دیدگاه بیل، ص۲۳۴)
◊ ◊ ◊
مراقبه امروز
پنج حواس من ابزار ارتباط با جهان مادی است. این حواس رابط میان زندگی فیزیکی و مظاهر مادی اطراف‌مان هستند. اما برای ارتباط با روح اعظم جهان، باید تمام ارتباطاتم با جهان مادی را قطع کنم. باید ذهنم را ساکت کنم و حواسم را آرام، تا بتوانم برای دریافت موسیقی افلاک الهی کوک باشم.
نیایش امروز
دعا می‌کنم که روحم با روح جهان هم‌آهنگ باشد. دعا می‌کنم که با ایمان و ارتباط با خدا، قدرتی را که لازم دارم، دریافت کنم.