استفاده از طرح ۲۴ ساعته فقط برای امروز/۲۸ آذر
این مردان و زنان معمولاً به دلیل لذت بردن از تاثیری که الکل روی آنها می‌گذارد مشروب می‌خورند. این احساس بسیار اغواکننده است و با آنکه اقرار می‌کنند مشروب به آنها لطمه می‌زند، اما پس از مدتی قدرت تشخیص بین درست و غلط را از دست می‌دهند. از نظر آنها مانند یک الکلی زندگی کردن تنها راه عادی زندگی کردن است. آنها بی‌تاب، بدخلق و ناراضی هستند و فقط بعد از صرف چند گیلاس مشروب می‌توانند احساس آرامش و راحتی را دوباره تجربه کنند. آنها از اینکه می‌بینند دیگران بدون دردسر و تقاص بعدی مشروب می‌خورند متعجب می‌شوند. پس از آن که یک الکلی دوباره تسلیم خواسته‌ی مشروب خواری خود شد، همچنان که بسیاری از آنها می‌شوند، پدیده‌ی ویار در او نمایان می‌شود و سلسله مراتب دورانی و معروف مشروب‌خواری آغاز خواهد شد و با پشیمانی به تصمیم‌گیری جدی در ترک همیشگی مشروب منتهی می‌شود. این جریان به طور مرتب تکرار خواهد شد و تا یک تحول اساسی روانی در شخص به وجود نیاید، امید چندانی با بهبودی او نمی‌توان داشت.
(کتاب الکلی های گمنام، نظریه‌ی پزشک)
نقل قول از کتاب Hour To Hour
در دوران بهبودی راحت است فراموشی «گوش کردن». دو هفته پاک می‌شویم و بعد به یکباره «موفقیت حاصل می‌شود». گوش دادن در واقع دومین معلم مهم ما به حساب می‌آید، ترس‌های اعتیاد، اولین است. اگر فراموش کنیم به آنهایی که پیش از ما این مسیر را پیموده‌اند، گوش کنیم، معلم اول دوباره قدرت را به دست می‌گیرد.
پروردگارا، به من قدرت بده که در ماه‌های اول یادگیری، گوشم را بیشتر از دهانم باز نگه دارم.
برنامه‌ریزی روزانه
حتی اگر دیروز مشروب خورده باشیم امروز می‌توانیم این کار را نکنیم. ممکن است فردا هم الکل بخوریم؛ چه کسی می‌داند که فرداهای بعد از آن زنده هستیم یا نه؟ اما تصمیم داریم که در بیست و چهار ساعت آینده، الکل نخوریم. مهم نیست که تا چه اندازه وسوسه یا عصبانی شویم، هدف آن است که همه مشکلات و سختی‌ها را تحمل کنیم و امروز مشروب ننوشیم.
در درجه اول سعی می‌کنیم که به منظور هوشیار ماندن در لحظه حال زندگی کنیم و این کار نتیجه‌بخش است. این عقیده تبدیل به بخشی از طرز تفکرمان شد که دریافتیم زندگی کردن در بیست و چهار ساعتی که برایش برنامه‌ریزی نموده‌ایم راهی موثر و رضایت‌بخش است که سبب می‌شود بتوانیم از عهده‌ی بسیاری از مشکلاتمان برآییم.
(کتاب هشیار زیستن، بخش ۳)