یکی از اعضا مشارکت می‌کرد که: «لازم بود من یاد بگیرم تا با جسم خود مانند یک دشمن رفتار نکنم.» اکثر ما وقتی به NA پیوستیم، اطلاعات یا تجربه‌ای در مورد این که چه چیزهایی برای‌مان خوب است نداشتیم. حتی اگر اطلاعاتی هم داشتیم، اما زندگی درحین اعتیاد فعال به این معنی است که مدتی طولانی از جسم خود سواستفاده و غفلت کرده‌ایم.
وقتی از لحاظ فیریکی مراقب خود نباشیم، به احتمال زیاد از خود در موارد عاطفی و روحانی نیز مراقبت نمی‌کنیم. از طرفی تغییر خلق وخو، می‌تواند نشانگر مشکلات جسمی باشد. وقتی متوجه می‌شویم که احساسات یا عکس‌العمل‌هایمان تغییر کرده‌اند لازم است تا عمیق‌تر به دلایل آن بپردازیم.
(کتاب پاک زیستن، ص۹۹ و ۱۰۰)
نگهداری هدیه
«وقتی برای دریافت این هدیه خود را آماده می‌کنیم، زندگی معنای جدیدی پیدا می‌کند.» – کتاب پایه NA
بی‌توجهی نسبت به بهبودی مانند بی‌توجهی به هر هدیه‌ای است که دریافت کرده‌ایم. فرض کنید فردی اتومبیل جدیدی به شما داده است. آیا این اتومبیل را در پارکینگ رها میکنید تا لاستیک‌های آن فرسوده شود؟ آیا فقط سوار آن می‌شوید و از مراقبت منظم چشم‌پوشی میکنید تا اینکه در جاده خراب شود؟ مسلماً خیر! کارهای زیادی را انجام می‌دهید تا از این هدیه ارزشمند نگهداری کنید.
بهبودی یک هدیه است و اگر می‌خواهیم آن را حفظ کنیم باید از آن مراقبت کنیم. در حالی که بهبودی ما ضمانت دراز مدت ندارد، یک برنامه مراقبت منظم وجود دارد. این مراقبت شامل حضور منظم در جلسات و انواع مختلف خدمت میشود. باید برای پاک ماندن کارهایی را هر روز انجام دهیم. انجام قدم دهم و هر از گاهی بازبینی کلی قدم چهارم مورد نیاز است.
هدیه بهبودی از طریق مشارکت کردن تکثیر میشود. اگر این هدیه را با دیگران در میان نگذاریم، نمی‌توانیم آن را حفظ کنیم. اما از طریق مشارکت کردن آن با دیگران حتی ارزش بیشتری برای آن قائل می‌شویم.
فقط برای امروز: بهبودی من یک هدیه است و میخواهم آن را حفظ کنم. مراقبت لازم را انجام می‌دهم و بهبودی خود را با دیگران در میان میگذارم.
(کتاب فقط برای امروز، ۳۱ شهریور، انجمن معتادان گمنام)
ارسال نظرات
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.
نظرات