روابط برکت و بلای بهبودی هستند/۵ اسفند
قطع نوشیدن مشروب، فقط اولین قدم فاصله گرفتن از یک حالت غیرعادی و پُرتنش است. به‌قول یکی از پزشکان «سال‌ها زندگی با یک الکلی مطمئناً زن و فرزند او را نیز روان‌پریش می‌کند. در واقع تمام اعضای خانواده تا حدودی بیمار می‌شوند.»
(کتاب الکلی‌های گمنام، صفحه ۱۲۲)
روابط
اگر ما بدون رابطه خوشحال نیستیم، احتمالاً در رابطه هم خوشحال نخواهیم بود.
رابطه، شروع زندگی ما نیست؛ و رابطه، برای ما تمام زندگی نمی‌شود. رابطه، ادامه زندگی است.
آن سوی وابستگی
روابط برکت و بلای بهبودی هستند. روابط آنجایی است که ما بهبودی‌مان را به معرض نمایش می‌گذاریم.
هر روز ما با چند رابطه مختلف مواجه می‌شویم که هر کدام عملکرد خاص خود را می‌طلبد. گاهی این رابطه‌ها را خودمان انتخاب می‌کنیم و گاهی نه. تنها چیزی که در این روابط در حوزه اختیار و انتخاب ماست، رفتار خودمان است. در بهبودی از اعتیاد و وابستگی، هدف این است که رفتارمان نشان دهد نسبت به خودمان مسئولیم. ما داریم یاد می‌گیریم که قدرت‌مان را در مراقب از خودمان در روابط به رسمیت بشناسیم. داریم یاد می‌گیریم هر زمان که فرصت دست دهد، با مردم صمیمی باشیم.
آیا نیاز است خودمان را از دسترس کسی که سعی می‌کند کنترل‌مان کند، دور نگه داریم؟ آیا باید با کسی حرف بزنیم، حتی اگر گفتن آنچه می‌خواهیم بگوییم، سخت باشد. آیا کسی در زندگی‌مان هست که از او دوری می‌کنیم، چرا که در حضورش نمی‌توانیم مراقب خودمان باشیم؟ آیا نیاز است خودمان را اصلاح کنیم؟ آیا نیاز داریم از کسی کمک بگیریم یا به کسی عشق بدهیم؟
بهبودی، بدون روابط ما تحقق نمی‌یابد. بهبودی آن زمان محقق می‌شود که ما یاد بگیریم قدرت‌مان را به کنترل خودمان دربیاوریم و در روابط از خودمان مراقب کنیم.
امروز من با قدرت هر چه تمام‌تر در روابطم ظاهر خواهم شد. دیگر خودم را برای نزدیکی و تقسیم کردن با آنهایی که مورد اعتمادم هستم، آماده می‌کنم.
(از کتاب The Language of Letting Go)
زندگی در لحظه
فقط همین یک روز را در لحظه زندگی کن. این یک برنامه بیست‌وچهار ساعته است و شما تنها باید نگران همین ساعت و همین لحظه باشید. در همین ساعت و لحظه شما پاک‌اید و در جای درست، به دنبال کمک و در حال پذیرش کمک.
به من صبر عطا کن تا این لحظه پرهیز را بی‌تردید بپذیرم.
(از کتاب Hour To Hour)
ترجمه مجله اعتیاد: آزاده اتحاد