
تشخیص رنجشها و رهایی از آنها/۱۹ مرداد
اگر امروز احساسات کهنه را دوباره حس میکنیم و قادر نیستیم رها کنیم، یا وقتی که نمیتوانیم چیزی که ما را ناراحت میکند را فراموش کنیم، مطمئناً رنجش داریم. لیست کردن رنجشهای ما در قدم چهارم معتادان گمنام کمک میکند خشم و عصبانیتهای قدیمی که بر زندگی امروز ما تأثیر میگذارند را رها کنیم. وقتی رنجشهایمان را روی کاغذ مینویسیم، راهها و الگوهایی که باعث در دام افتادن و گیرکردن ما در چرخه خشم، نفرت و تأسف به حال خود میشدند، بر ما آشکار میشود.
رنجشها چه توجیهشده باشند یا خیر، برای بهبودی ما خطرناک هستند. هر چه بیشتر رنجشها را در دل نگه داریم، تلختر میشوند و سرانجام ما را مسموم میکنند. برای پاک ماندن باید جهت رهایی از رنجشها، توانایی بخشش پیدا کنیم. ابتدا این توانایی را با کارکرد قدمهای هشتم و نهم به دست میآوریم و سپس آن را با انجام منظم قدم دهم حفظ میکنیم.
◊ ◊ ◊
میخواهیم با واقعیت گذشته خود روبرو شویم، آن را همان طور که بود ببینیم و از آن رهایی یابیم تا بتوانیم در امروز زندگی کنیم.
(کتاب پایه NA)
بسیاری از ما در اوایل دوران بهبودی در تشخیص رنجشهای خود مشکل داشتیم. در آن هنگام در حالی که قدم چهارم در مقابل ما بود، نشستیم، بارها و بارها فکر کردیم و سرانجام نتیجه گرفتیم که هیچ رنجشی نداریم. احتمالاً به خود میقبولاندیم که از این گذشته خیلی هم غمگین نیستیم.
انکار ناآگاهانه رنجشها از شرطی کردن اعتیاد نشأت میگیرد. اغلب احساسات ما عمیقاً مدفون شدند. پس از گذشت مدتی از بهبودی، حس جدیدی از درک به وجود میآید. عمیقترین احساسات مدفون شده ما کم کم ظاهر میشوند و رنجشهایی که تصور داشتن آنها را نمیکردیم، ناگهان بروز میکنند.
وقتی این رنجشها را بررسی میکنیم، شاید وسوسه شویم برخی از آنها را با خود نگاه داریم، به خصوص اگر به نظر ما “موجه” باشند. اما آنچه باید به خاطر بسپاریم این است که رنجشهای “موجه” درست به اندازه رنجشهای دیگر دردسرآفرین هستند.
با رشد آگاهی ما از مصبتهایمان ، مسئولیت ما برای رهایی از آنها نیز بیشتر میشود. دیگر نباید به این رنجشها متکی باشیم. میخواهیم خود را از چیزهای نامطلوب رها کنیم و خود را برای دستیابی به بهبودی آزاد سازیم.
فقط برای امروز: وقتی رنجشی را شناسایی میکنم، آن را همان طور که هست میبینم و خود را از آن رها میکنم.
(کتاب فقط برای امروز، ۷ اردیبهشت، انجمن معتادان گمنام)