نقل قولی از کتاب بزرگ الکلی‌های گمنام/۲۲ مرداد
در صورتی که در این مرحله از پیشرفت خود از تحمل و رنج و زحمت ابا نکنیم، قبل از رسیدن به نیمه‌ی راه مبهوت خواهیم شد. ما با احساس آزادی و خوشحالی تازه‌ای آشنا خواهیم شد. از گذشته خود پشیمان نخواهیم بود و آرزوی فراموش کردنش را هم نخواهیم کرد. مفهوم آرامش را درک و صلح را خواهیم شناخت.
هر قدر هم که به قعر رفته باشیم به دنبال راهی خواهیم گشت که چگونه دیگران از تجربه‌ی ما بهره‌مند شوند. احساس بی‌ثمری و افسوس به‌حال خود ناپدید خواهد شد. علایق خودخواهانه را از دست خواهیم داد. به مسائل مربوط به هم‌نوعان‌مان علاقمند خواهیم شد. خودبینی تحلیل خواهد رفت. چشم انداز و نگرش ما به زندگی به کلی تغییر خواهد کرد. ترس از مردم و امنیت اقتصادی از میان خواهد رفت. بینش حل و فصل موقعیت‌هایی که قبلاً گیج‌مان می کردند را پیدا خواهیم کرد. ناگهان متوجه خواهیم شد که خداوند کاری دارد انجام می‌دهد که ما قادر به انجامش نبودیم.
آیا این‌ها وعده‌های گزافی هستند؟ به نظر ما نه. آنها در مورد ما در حال تحقق یافتن هستند گاه به سرعت و گاه به آهستگی. چنانچه برای به دست آوردن‌شان به خود زحمت دهیم آنها همیشه به وقوع خواهند پیوست.
(AA ‘Big Book’/page 84)
نیروی لحظه حال
اسرار فراوانی در لحظه حال وجود دارد. تمام نیروی خلق کننده این جهان تابناک در لحظه حال نهفته است. در همین لحظه و درست در همین جا. زمان حال زنده و پر جنب و جوش است، اگر خودمان را با لحظه حال تنظیم کنیم یا به خودمان اجازه دهیم همین الان را تجربه کنیم، تمام آنچه را که لازم داریم در آن خواهیم یافت.
گاهی هم از سر کنجکاوی، وسوسه می‌شویم که چه چیزی بعد از این در انتظار‌مان است.
فیزیک کوانتوم به ما می‌گوید همه نیروی حیات‌بخش از یک منبع واحد و منفرد منتشر می‌گردد. آنچه اکنون تجربه می‌کنیم آینده ما را به وجود می‌آورد. ما بخشی از برنامه خداوند هستیم. جزئی از کل، بخشی از اندیشه خالق هستی.
هیچ چیز دیگری مانند لحظه حال وجود ندارد.
(Tian Dayton PhD)/ترجمه محمد . ش