پیشرفت کردن/۳۱ تیر
اکثر الکلی‌هایی که من می‌شناسم از جمله خودم، می‌خواهیم پیشرفت کنیم و اگر نتوانیم نیز هیچ چیز برایمان زیباتر از رویای موفقیت و سعادتی که خارج از الکل نوشیدن است، نیست. چنین تصوراتی همانند زیورآلات و تجملات زندگی یک الکلی فعال است.
من تصور می‌کنم تفاوت‌هایی بین یک الکلی فعال و یک الکلی بهبود یافته، تنها در اثر گذشت زمان میتواند قابل توصیف باشد. یک الکلی فعال تمایل به زندگی در زمان آینده یا گذشته دارد. یک الکلی هشیار با استفاده ازفلسفه‌ای که بر اثر تجارب خود در انجمن الکلی‌های گمنام یاد گرفته است، در زمان حال زندگی کرده و یا تلاش می‌کند که زندگی کند.
یک فرد الکلی که دیگر الکل نمی‌نوشید، در انجمن الکلی‌های گمنام این نکته را کشف کرده، تا زمانی که نیاموزد در زمان حال زندگی کند، پیشرفتی نخواهد داشت. ما از طریق دعای آرامش دریافته‌ایم تنها چیزی که تغییر ناپذیر است همانا زمان است. اینجا و زمان حال تنها چیزی است که واقعیت دارد، هر چند که در دنیای خیالی یک فرد الکلی که الکل می‌نوشد تنها دیروز و فردا وجود دارد.
نعمت هشیاری تنها بدین نکته بستگی دارد که بپذیریم گذشته وجود ندارد و آینده تنها در زمان حال وجود دارد.
(کتاب به این باور رسیدیم– ص ۲۰۰ – came to believe)
«وقتی ما خودمان را گول می‌زنیم، یک راهنمای باصلاحیت سریعاً میتواند این خودفریبی را در ما ببیند. و به مجرد اینکه او ما را به خروج از توهم هایمان راهنمایی کرد، با شگفتی متوجه میشویم که برای دفاع از خودمان در برابر حقایق تلخ، کمتر از معمول صداقت داشتیم. از هیچ راه دیگری ترس، غرور و نادانی؛ نمی‌تواند به این سرعت ذوب شود. بعد از یک مدت ما متوجه میشویم که راست‌قامت و استوار بر روی بنیانی از صداقت و درستکاری راستین ایستاده‌ایم.» (بیل دابلیو)