به‌سوی یک زندگی تازه پیش خواهم رفت/۱۳ دی
وقتی گذشته خویش را مرور می‌کنیم به این نکته دست می‌یابیم که در مواقعی که خویشتن را به دست پرودگار سپرده بودیم، هر آنچه بر ما رخ داد بسیار بهتر از آن چیزی بوده که خودمان طرح‌ریزی‌اش کرده بودیم.
(ازدیدگاه بیل، صفحه ۹)
به‌سوی یک زندگی تازه
سال جدید را، روز به روز زندگی خواهم کرد. هر روزم را به بهترین نحو، صرف آماده سازی و انجام امور برای آینده بهتر خواهم کرد. نه در گذشته و نه آینده بلکه صرفاً در زمان حال زندگی خواهم کرد.
تمام نگرانی از آینده، افکار منفی ناشی از نامهربانی‌ها و تلخ‌کامی‌ها، تمام رنجش‌ها و نفرت‌ها، تمامی احساس شکست، احساس ناامیدی نسبت به خود و دیگران و احساس غم و اندوه و دلمردگی‌ام را در این سال جدید به ورطه فراموشی خواهم سپرد.
در سال جدید تمام آنها را پشت سر گذاشته و به سوی یک زندگی تازه پیش خواهم رفت.
از خداوند می‌خواهم تا مرا در سال جدید روز به روز، راهنمایی کند. دعا می‌کنم که هر روز، آگاهی و قدرتی که بدان نیاز دارم به من ارزانی دارد.
همه‌چیز یا هیچ‌چیز
پذیرش و ایمان قادرند هشیاری صد در صد حاصل آورند. در واقع این دو معمولا چنین می‌کنند و باید هم اینگونه باشد، در غیر اینصورت هرگز زنده نمی‌‌ماندیم. اما آنگاه که این نگرش‌ها را به مسائل عاطفی‌مان تعمیم می‌دهیم، پی می‌بریم که نتایج تنها به طور نسبی، قابل حصول است. به عنوان مثال، هیچ کس نمی‌تواند کاملا از ترس، خشم و غرور خلاص شود.
بنابر این، امکان ندارد در این زندگی به فروتنی و عشق کامل دست یابیم. از این رو باید برای پیشرفتی بسیار تدریجی با توجه به بیشتر مسائل و مشکلات خود که گاهی موجب بروز ناکامی‌های سنگین می‌شود مهیا شویم. دیگر آن نگرش قدیمی‌مان که می‌گفت «همه‌چیز یا هیچ‌چیز» بایستی باطل گردد.
(مجله گریپ واین، مارس ۱۹۶۲)