فرصتی برای رشد/۱۳ مرداد
ما به‌طور قاطعانه می‌گوئیم هر الکلی که صادقانه با مشکلات خود روبرو شود می‌تواند بهبود یابد، مشروط بر اینکه ذهن خود را به‌روی مفاهیم معنوی نبندد. تنها عامل شکست او، نگرش متعصبانه یا انکار خصمانه‌ی اوست. (AA Big Book, p. 568, Appendices II, Spiritual Experience)
نقل قول از کتاب ساعت به ساعت
در حال حاضر پاک و هشیار ماندن باید هدف اصلی ما باشد. خواسته‌ها و اهداف دیگر می‌توانند بعداً ساخته شود، اما هم اکنون پاکسازی بدن، ذهن و روح ما باید در اولویت باشد.
من بدنم را با دوری از تمام مواد شیمیایی تاثیرگذار بر ذهن، پاکیزه می‌کنم. ذهنم را با شرکت در جلسات و روحم را با کارکرد قدم‌ها پاک می‌کنم.
نقل قول از کتابچه راهنما
راهنمایان فانوسان دریایی ما هستند و نه بوق خطر کشتی در زمان مه گرفتگی. ما با نگاه کردن به آنها سعی می‌کنیم عملکردشان را ببینیم نه اینکه به آنها وابسته شویم که به ما بگویند چه کاری را انجام ندهیم. ما خود می‌دانیم که چه کاری را نباید انجام دهیم. من اگر تنها خودم را سرمشق قرار دهم، بهبود نمی‌یابم.
آیا ما به کمی ترس نیاز داریم؟
وارد بحث شدن درباره نقش ترس در زندگی ما آسان است. عده‌ای می‌گویند ما به کمی ترس نیاز داریم. می‌گویند کمک‌مان می‌کند مثلاً از مسیر کامیونی که در جاده از روبه‌رو می‌آید، کنار برویم. آیا این واقعاً حقیقت دارد؟ اگر دارد، به هیچ وجه شبیه ترسی که در دوران اعتیاد به الکل با ما بود، نیست. آن ترس، در مواجهه یا خطر، بیشتر ما را از کار می‌انداخت و تمام قدرت‌مان را ازمان می‌گرفت. از آن دست ترس‌هایی که آدم را فلج می‌کند، باعث می‌شود نتوانیم از سر راه کامیونی که از روبه‌رو به سمت‌مان می‌آید، کنار برویم.
ترس وقتی ما را از انجام کارهای ساده‌ای که لازمه گذران زندگی است، باز می‌دارد، حتی مخرب‌تر هم هست. ترس یقیناً آن زمان که ما را از روبه‌رو شدن با یک مشتری تازه یا سوار هوپیما شدن برای یک سفر کاری فوری باز می‌دارد، مفید نیست. عده‌ای حتی تنها به خاطر ترس از مواجهه با خبر بد، از معاینه پزشکی فرار می‌کنند… بنابراین درمان خود را به تعویق می‌اندازند و وضعیت‌شان وخیم‌‌تر می‌شود. شاید لازم نباشد ما تمام تر‌س‌ها را از خودمان بزداییم اما حتماً باید از شرّ ترس ناسالم که باعث می‌شود از انجام کارهای ضروری عاجز بمانیم، خلاص شویم. امروز تعهد واقعی نسبت به برنامه می‌تواند به من کمک کند با ترس مواجه شوم. یک راه خوب برای کنار آمدن با ترس این است که به خاطر بسپاریم خدا با ماست، هیچ‌کس و هیچ‌چیز حقیقتاً نمی‌تواند علیه ما باشد. اگر این فکر را به خاطر بسپاریم، در مواجهه با موقعیت‌های تهدیدآمیز احساسات‌مان تحت کنترل‌مان خواهد بود.
اگر برای رفتن به جلسه شک دارید، اول به جلسه بروید و بعد درباره آن فکر کنید.