گفت‌وگوی ذهنی با خودم یعنی تفکر بد/۲۸ اردیبهشت
آرامش
بارها و بارها پیش آمده که شنیده‌ایم بین تفکر بد و مشروب رابطه‌ای وجود دارد. تفکر بد، هر فکری است که گرایش به تخریب و ویرانی دارد. گفت‌وگوهای ذهنی در این دسته قرار می‌گیرند، چرا که آرامش ذهن و تسلط بر خود را از آدم می‌گیرند. ما می‌توانیم با یادگیری پذیرش و حفظ آرامش در هر شرایطی، جلو این گفت‌وگوها را بگیریم.
گاهی ما با کسانی که به گونه‌ای ناکام یا ناامیدمان کرده‌اند، درگیر گفت‌وگوهای ذهنی می‌شویم. این، فقط درد و آسیبی را که در خود احساس می‌کنیم، زنده‌تر می‌کند؛ در واقع، ما با این کار به دست خودمان مکرراً به خودمان آسیب می‌رسانیم. حتی رضایت ناشی از «پیروزی» در این گفت‌وگوی ذهنی هم واقعاً ماجرا را فیصله نمی‌دهد.
ما می‌توانیم با پذیرش آدم‌ها، هر آنچه هستند، در تمام موقعیت‌ها آرامش‌مان را حفظ کنیم. ما مسئول تغییر دیدگاه‌های آنها نیستیم. ما باید خطاها و ناکامی‌ها را صرف‌نظر از اینکه مقصر کیست، بپذیریم و نادیده بگیریم. ما این را به خودمان بدهکاریم که اجازه ندهیم خوشیِ لحظات با گفت‌وگوهای مخرب ذهنی که هیچ به کار زندگی‌مان نمی‌آیند، ازمان گرفته شود.
به محض آنکه جلو گفت‌وگوهای ذهنی را بگیریم، زمان و توجه‌مان را به چیزهای معطوف می‌کنیم که واقعاً اهمیت دارند.
من دیگر حتی یک ثانیه را هم صرف هر گونه گفت‌وگوی ذهنی با خودم نخواهم کرد. هر آنچه فرد دیگری تا به حال به من گفته یا در حقم کرده، بخشیده و فراموش شده است و هرگز دیگر نمی‌تواند آزارم دهد.
مراقب باش برای چه دعا می‌کنی/انتخاب اهداف درست
قدیمی‌ترهای برنامه بهبودی به ما می‌گویند: «مراقب باش برای چه دعا می‌کنی»، چرا که شاید واقعاً به آن برسی. شاید این جالب به نظر بیاید، اما واقعاً هشدار مهمی است. دعاها جریان‌های فکری‌ای هستند که هدفی دارند. هدف باید چیزی باشد که شما وقتی به آن دست یافتید، بخواهید با آن زندگی کنید. متأسفانه، آنچه معمولاً اتفاق می‌افتد، این است که ما به دنبال اهدافی می‌رویم که بعد از دست یافتن به آنها، سطحی و حتی مضر از آب درمی‌آیند. چنین سرخوردگی‌هایی، دست‌مایه داستان‌های اخلاقی بسیاری بوده است.
تجربیات تلخ ما با الکل یا مواد مخدر می‌تواند درسی باشد برایمان که ببینیم در هوشیاری، باید چه اهدافی را دنبال کنیم. اگر می‌بینیم شادی‌‌مان در گرو آدم‌ها، مکان‌ها یا چیزها هستند، باید ترازنامه‌ای برای خودمان تنظیم کنیم. شادی حقیقی ما از نیروی برترمان و ترکیب درست عشق و خدمت نشأت می‌گیرد. با نگرش درست، ما می‌توانیم در شرایط گوناگون و با هر جور آدمی شاد باشیم.
پس، ما باید برای چه دعا کنیم؟ « آگاهی از اراده خداوند و قدرت انجام آن » دعایی است که همه چیز را سر جای خودش قرار می‌‌دهد. در پی آن باشید که ببینید اراده خدا چه برایتان رقم زده و آن‌گاه از نتیجه‌اش شگفت‌زده خواهید شد. در نهایت، خدا برای تو جز خوبی چیزی نمی‌خواهد.
من امروز دعا می‌کنم اراده خدا را بشناسم، و در عین حال، در همه امور، تدبیر و دوراندیشی را تمرین کنم.
(ترجمه از کتاب Walk In Dry Places)