مراقبه/۴ دی
آرام کردن ذهن از طریق مراقبه آرامشی درونی به همراه می‌آورد که ارتباط درونی ما را با خداوند بر قرار می‌سازد. – کتاب پایهNA
وقتی بهبودی ما پیشرفت می‌کند، اغلب درباره آنچه در درجه اول ما را به سوی معتادان گمنام هدایت کرد، تعمق میکنیم و قادر هستیم از اینکه کیفیت زندگی ما بهبود یافته است، سپاسگزاری کنیم.
دیگر مجبور نیستیم از افکار خود واهمه داشته باشیم. هر چه بیشتر دعا و مراقبه میکنیم، بیشتر احساس آرامش‌بخش بهروزی را تجربه میکنیم. آسودگی و سکوتی که در اوقات آرامش خود تجربه میکنیم، مؤید آن است که مهمترین نیازهای ما—نیازهای روحانی—بر آورده شده است.
می‌توانیم با سایر معتادان همدردی کنیم و وجدان خود را در این فرآیند تقویت کنیم. یاد میگیریم از قضاوت درباره دیگران دوری کنیم و آزادی برای خود بودن را تجربه کنیم. در تعمق روحانی خود، به طور شهودی “خداوند درون خود” را پیدا میکنیم و به هماهنگی خود با نیرویی برترمان پی میبریم.
فقط برای امروز: درباره هدیه بهبودی تعمق می‌کنم و با آرامش به راهنمایی نیروی برتر خود گوش میدهم.
پاک زیستن: سفر ادامه دارد
بیداری روحانی ما در عملکردمان خود را نشان می‌دهد. ما به گروهی می‌پیوندیم، برای خود راهنما پیدا میکنیم و پست خدماتی میگیریم. ما به طور منظم در جلسه حضور پیدا میکنیم و به تعهدات خود عمل می‌نمائیم. یاد میگیریم از راه‌های جدید سپاسگزار بودن خود را نشان دهیم و در همان حال می‌آموزیم که پاسخگو باشیم.
با ایجاد تعهد برای خود، یاد میگیریم که مسئولیت پذیر باشیم، در شرایط و مواقع سخت پشتکار داشته باشیم، بهترین کاری را که می‌توانیم انجام دهیم و در صوریت نیاز درخواست کمک میکنیم. ما از طریق پذیرش تعهدات بیش از حد، محدودیت‌های خود را شناسایی میکنیم و سعی میکنیم از طریقی مسئولانه بار این تعهدات را کم کنیم و در می‌یابیم که ایرادی ندارد اگر اشتباه کنیم. ما می‌آموزیم که ناملایمات یا حتی تضاد به معنی پایان داستان نیست. ممکن است در ابتدا از روی خودخواهی و غرور خدمت کنیم، اما توسط درد و سختی کشیدن از خودگذشتگی را یاد میگیریم که هدف نیز همین است. ما جرئی از یک چیز بزرگتر از خودمان می‌شویم.
بیشتر زندگی خود مشغول خراب کردن بوده‌ایم. حال چه لذت بزرگی است که جرئی ازبرنامه‌ای باشیم که نه تنها زندگی انسان‌ها را نجات می‌دهد بلکه به زندگی‌شان ارزش و اعتیار می‌بخشد.
(کتاب پاک زیستن، روابط، صفحه ۱۵۳)