زندگی همیشه گل و بلبل نیست/۱۶ اسفند
مشکل اساسی اولیه ما آن است که شرایط کنونی خود را همانگونه که هست بپذیریم و خود و آدمهای اطرافمان را همانگونه که هستند قبول کنیم. باید به نوعی فروتنی واقع گرایانه که بدون آن هیچ پیشرفت حقیقی حتی شروع هم نخواهد شد، دست یابیم. دوباره و دوباره نیاز پیدا خواهیم کرد به همان نقطه ناهموار آغاز عزیمت برگردیم. این تمرینی برای پذیرش است که ما میتوانیم در هر روز زندگی خود به طور مفیدی آن را تمرین کنیم.
(از دیدگاه بیل، صفحه ۵۱)
پذیرش واقعیتهای زندگی
وقتی پذیرفتن آدمها، مکانها یا اتفاقات برایم سخت میشود، به این گفته پناه میبرم و از هر آنچه ترس پنهانی مرتبط با دیگران یا موقعیتهایی که زندگی پیش رویم میگذارد، رها میشوم. پذیرش زندگی آن طور که هست، میگذارد انسان باشم و نه بینقص و به این ترتیب، دوباره آرامش ذهنم را به دست میآورم.
از کتاب Twenty-Four Hours A Day
اندیشه امروز
هر چه بیشتر در انجمن اِیاِی بمانیم، این شکل زندگی برایمان عادیتر میشود. زندگی وابسته به الکل غیرطبیعی است. زندگی هوشیارانه فعلی طبیعیترین شکل زندگی برای ماست. در سالهای اول مشروبخوری، زندگی ما چندان فرقی با زندگی خیلی از آدمهای دیگر نداشت. اما هر چه ما بیشتر تبدیل به مشروبخورهای مسئلهدار شدیم، زندگیمان غیرعادیتر شد. آیا حالا فهمیدهام که زندگی سابقم فرسنگها با زندگی طبیعی فاصله داشت؟
نیایش امروز
دعا میکنم قدر چیزهایی که دریافت کردهام و لیاقتشان را نداشتهام، بدانم. دعا میکنم این نگرش از من یک انسان متواضع واقعی بسازد.
از کتاب A Day At A Time
بازتاب امروز
وقتی گوشهای آرام مینشینم و زندگی امروزم را با دیروزم مقایسه میکنم، تفاوت فراتر از باور است. اما زندگی همیشه گل و بلبل نیست؛ بعضی روزها از روزهای دیگر بهتر است. من معمولاً روزهای بد را به لحاظ منطقی راحتتر میپذیریم تا احساسی یا درونی. هیچ پاسخ صریح و سادهای وجود ندارد، اما تلاش مدوام برای تمرین تمامی قدمهای برنامه دوازدهقدمی بدون شک میتواند بخشی از راهحل مشکلات و زندگی بهتر باشد. من باید بدانم که نیروی برترم فقط آنچه نیاز دارم به من خواهد داد؛ اگر بیشتر شود، ممکن است توان هضم آن را نداشته باشم.
ترجمه مجله اعتیاد: آزاده اتحاد