زندگی زیباست

آری آری زندگی زیباست/۱۳ بهمن

هدف ما فراهم آوردن آگاهی از آفت‌های شخصیتی خودمان است تا آنکه بتوانیم صمیمانه آماده باشیم که برطرف شدن آنها را قبول کنیم، نه اینکه به تجزیه و تحلیل سرچشمه‌ی آنها پرداخته یا خودسرانه به زورآزمایی با آنچه در خودمان پیدا می‌کنیم دست بزنیم. نواقص شخصیتی ما نمایان‌گرکننده‌ی جوهر ذاتی خودمان هستند.

(راهنمای کارکرد قدم، معتادان گمنام، قدم ششم)

ضمن کارکرد قدم ششم متوجه می‌شویم قدرت تحمل و پذیرش ما در برخورد با نواقص دیگران افزایش پیدا کرده است. هر گاه می‌بینیم شخصی خطایی انجام می‌دهد که خود مانیز به دلیل یکی از همان نواقص شخصیتی مرتکب می شدیم، به جای قضاوت در مورد او، با وی احساس همدردی میکنیم. لذا به‌جای محکوم کردن رفتار دیگران، خطاهای خود را می‌بینیم. از آنجایی که در پذیرفتن کاستی‌های خود تجربه پیدا کرده‌ایم، اکنون به راحتی می‌توانیم با دیگران احساس همدردی کنیم.

من امروز تلاش می‌کنم تا زندگی‌ام آرام و در تعادل باشد. مهم‌ترین وظیفه من در زندگی یافتن صلح، آشتی و کسب آرامش است. نباید هرگونه افکار مخرب را در سر بپرورانم.

با وجود همه ترس‌ها، نگرانی‌ها و خشم‌ها، باید به افکار سازنده روی بیاورم تا زمانی که آرامش به سراغم بیاید.

تنها در زمان‌های ناب آرامش است که می‌توانم مجرایی برای روح الهی باشم. برای تعالی بخشیدن و نه ویرانگری، دعا می‌میکنم. می‌خواهم امروز سازنده باشم و نه مخرب.

همه‌ی آشفتگی‌ها از این احساسِ عمیق و آزار دهنده ناشی می‌شود که ما باید با آنچه که هستیم متفاوت باشیم. اگر بتوانیم کاملاً بپذیریم چه کس و چه چیز هستیم، آنگاه می‌بینیم که در عرصه‌ی بی‌حد و حصر و بی‌سر و صدای “لحظه‌ی حال” در حال حرکتیم.

♠        ♠         ♠

زندگی را شعله باید برفروزنده

شعله را هیمه سوزنده

آری آری زندگی زیباست

زندگی آتشگهی دیرنده پابرجاست

گر بیفروزیش، رقص شعله‌اش در هر کران پیداست

ورنه خاموش است و خاموشی گناه ماست

(سیاوش کسرایی، از منظومه آرش کمانگیر)


شجاعت مقاومت در برابر ترس است، فائق آمدن بر ترس، نه فقدان ترس. (مارک تواین)

بسیاری از ما از عزت نفس متزلزل رنج می‌بریم. این شاید هزار و یک دلیل داشته باشد، همه هم پیچیده. وقتی در نهایت تصمیم می‌گیریم تغییری در زندگی‌مان ایجاد کنیم، شاید ندانیم چطور باید این کار را انجام دهیم. از کجا باید شروع کنیم؟ یکی از بهترین نقاط شروع این است که خودمان را با برنامه‌های دوازده قدمی وفق دهیم و جوری رفتار کنیم که «انگار» هرچه اعتماد به نفس در این دنیا هست، مال ماست، که «انگار» به خودمان ایمان کامل داریم. آن‌وقت به جای ناممکن‌ها، به ممکن‌ها فکر می‌کنیم.

ما همه از غیب، ناشناخته‌ها و نادیده‌ها و نادانسته‌ها، می‌ترسیم، اما اگر جوری رفتار کنیم که «انگار» نمی‌ترسیم، می‌توانیم با چیزهایی که نمی‌بینیم، مواجه شویم و کنار بیاییم. در نهایت، رفتار تازه ما، با اینکه تصنعی به نظر می‌رسد، به عادت جدید تبدیل می‌شود و دیگر نیاز نیست «در ظاهر» چنین باشیم و چنان، چرا که واقعاً «هستیم

من دوست دارم تلاش کنم جوری رفتار کنم که «انگار» می‌توانیم تغییر ایجاد کنم.

نقل قول از کتاب «ساعت به ساعت» (Hour To Hour)

آیا گاهی احساس می‌کنید که سرنوشت با این بیماری شما را به بازی گرفته است؟ این واکنشی طبیعی به هر بیماری مزمنی مثل دیابت، آکله یا امثالهم است. ما تازه خوش‌شانس هستیم که می‌توانیم این بیماری را با رفتاری ساده به دام بیندازیم، در حالی که بسیاری دیگر نمی‌توانند چنین کنند.

خدایا، آن‌گونه که تو را درک می‌کنم، به من این اراده را بده که برای خروج از بیماری ویرانگر اعتیاد خوشحال و شکرگزار باشم.

در مجله اعتیاد بیشتر بخوانید

لذت از زندگی بدون الکل و مواد

نقش عزت‌ نفس در گرایش به مصرف مواد‌