دعا می‌کنم که بابت امروز شکرگزار خداوند باشم/۱۴ دی
ما واقعاً باید فروتنی واقعی را عملاً انجام دهیم تا نعمت‌ها و برکات فراوانی که به‌مان اعطا شده، خراب‌مان نکند؛ باید همیشه شکرگزار آفریدگاری باشیم که بر ما سایه افکنده است.
(کتاب ۱۲ قدم و ۱۲ سنت، صفحه ۱۹۶)
تجربه به من آموخته که شخصیت الکلی‌ام میل به خودبزرگ‌بینی دارد. با اینکه به نظر می‌رسد اهداف خوبی دارم، اما در پیگیری آنها به راحتی می‌توانم تغییر مسیر دهم. چرا که خودِ برتر درونم بر من غالب می‌شود و هدف اولیه‌ام را فراموش می‌کنم. حتی شاید کار خدا در زندگی‌ام را به پای خودم بنویسم. چنین احساس غلو‌شده‌ای نسبت به اهمیت خودِ من هم برای هوشیاری‌ام خطرناک است و هم می‌تواند به ای‌ای آسیب برساند. سنت دوازدهم به ما یاد می‌دهد که متواضع بمانیم. حالا می‌دانم که به عنوان یک انسان و عضوی از انجمن نمی‌توانم دستاوردهایم را به رخ دیگران بکشم و می‌دانم که «خدا کاری را که انجامش در توان ما نیست، برایمان انجام می‌دهد.»
اندیشه امروز
پزشک‌ها ای‌ای را گروه‌درمانی می‌دانند. این سطحی‌ترین برداشتی است که می‌توان از عمق صمیمیت موجود در ای‌ای داشت. البته تا حدودی می‌توان گفت که راهکاری برای رسیدن و حفظ هوشیاری است، اما فقط تا حدودی. تمامش این نیست. گروه‌درمانی صرفاً بر کمکی که فرد از این بستر دریافت می‌کند، تمرکز دارد. برنامه بهبودی از حضور و دوستی الکلی‌های دیگر برای هوشیار ماندن استفاده می‌کند. اما این مرحله تنها مرحله آغازین حضور واقعی در ای‌ای است. آیا من دوستی و صمیمیت صادقانه انجمن ای‌ای را عمیقاً احساس می‌کنم؟
مراقبه امروز
بیشتر ما مجبور شده‌ایم تاریکی‌هایی را در زندگی‌مان تجربه کنیم، به وقت شکست، شبانگاه، وقتی پر از جدال و مهر، نگرانی و افسوس‌ایم، وقتی تراژدی زندگی را عمیقاً احساس می‌کنیم. اما با تسلیم هر روزه در مقابل نیروی برتر، صلح و شادی می‌آید که همه چیز را تازه می‌سازد. بعد از این می‌توانیم هر روز را هدیهای مسرّت‌بخش از جانب خداوند بدانیم که باید برای خدمت به او و هم‌نوعان خود به کار ببندیم. تاریکی شب گذشته، امروز از آن ماست.
نیایش امروز
دعا می‌کنم که بتوانم امروز را هدیهای از جانب خداوند بدانم. دعا می‌کنم که بابت امروز شکرگزار خداوند باشم و امروز خوشحال باشم.
ترجمه مجله اعتیاد: آزاده اتحاد