احساس آرامش و رهایی می‌کنم/۲۸ فروردین
ما الکلی‌ها مردمان بسیار حساسی هستیم. برای بعضی از ما مدت‌ها زمان لازم است تا بتوانیم این نقص جدی خود را ریشه‌کن کنیم.
(کتاب الکلی‌های گمنام، صفحه ۱۲۵)
از کتاب Hour To Hour
گاهی واقعیت مثل سیلی می‌زند توی گوش ما. شاید بی‌پول باشیم، یا به زندان بیفتیم و یا عزیزی را از دست بدهیم یا به سادگی، تنها از شرایط‌مان بیزار باشیم. با این حال، در این لحظه تنها یک واقعیت حقیقی داریم: هوشیاری. بدون هوشیاری تمام موارد بالا بدتر می‌شود.
من با خرد الهی در ارتباط خواهم بود تا ذهنم را چیزهایی که خارج از کنترلم است، اشغال نکند. می‌خواهم به خاطر بسپارم که چرا اینجا هستم.
آموختن از زندگی
امروز هیچ «امّا»یی وجود ندارد. من، منم، دیگران، دیگران‌اند، زندگی، همان است که هست. رشدم را با یک «اما» در پرانتز نمی‌گذارم یا روح پیشروام را با انتقاد و سرزنش متوقف نمی‌کنم. امروز، زندگی را همان‌گونه که هست، با هر آنچه دارم، زندگی می‌کنم. وقتی این هدیه را به خودم می‌دهم، احساس آرامش و رهایی می‌کنم. من دقیقاً همان‌جا هستم که باید باشم و آنچه را که نیازم است، یاد می‌گیرم. تنها کاری که باید بکنم، رد شدن از موقعیت‌های گوناگون زندگی با میل به یادگیری و پذیرش احساس است. وقتی احساساتی در من غلیان می‌کند، می‌توانم آن را بپذیرم، ببینم چه دارد در من می‌گذرد، بی آنکه در برابرش مقاومت یا آن را تحلیل کنم. می‌توانم به جای بلوکه و پنهان کردن، آن احساسات را مشاهده کنم، راه را برایش باز کنم، ناظر باشم، مشارکت کنم و پردازش کنم. می‌توانم شدت دنیای درونی خودم را تحمل کنم. من باور دارم که زندگی‌ام دارد به گونه‌ای پیش می‌رود که آنچه نیاز دارم بیاموزم، پیش رویم قرار خواهد گرفت. من مشتاقم که یاد بگیرم.
و می‌بینم که بساط مهیاست.
(دکتر تیان دیتون)
چه باری بر دوش آدم می‌گذارد حیف و میل کردن پول! می‌گویند اعضای ای‌ای بیش از هر انجمن دیگری در جهان شهریه ورودی می‌پردازند، چرا که پول زیادی را صرف مشروب کرده‌اند. ما هرگز نمی‌فهمیم چقدر پول را هدر داده‌ایم؛ نه تنها پول خودمان، بلکه پولی را که باید خرج خانواده‌مان می‌کردیم. وقتی وارد ای‌ای می‌شوید، آن بار سنگین و دردناک پول هدررفته سبک‌تر می‌شود. کمر ما الکلی‌ها از حمل آن همه باری که الکل روی شانه‌هایمان گذاشته بود، خم شده بود. اما وقتی قدم به ای‌ای می‌گذاریم، احساس خوش رهایی و آزادی در ما متبلور می‌شود. آیا می‌توانیم کمر راست کنیم و دوباره با کل جهان رو در رو شویم؟
ترجمه مجله اعتیاد: آزاده اتحاد