خشم

راه‌های زیادی برای کنترل خشم وجود دارد/۱۰ اسفند

اگر قرار است زندگی کنیم باید از خشم رها شویم. تُندخویی و از کوره در رفتن از آنِ ما نیست. عصبانیت برای انسان‌های عادی، تجمّل و عرضِ اندامی است زودگذر اما برای ما الکلی‌ها، سم است.

(از دیدگاه بیل، صفحه ۱۲)

بازتاب امروز 

اگر امروز عصبانی شوم، پیش از آنکه چیزی بگویم، یک لحظه مکث می‌کنم و فکر می‌کنم و به خاطر می‌آورم که خشم من می‌تواند در آینده به خودم برگردد و مشکلاتم را پیچیده‌تر کند. سعی می‌کنم این را نیز به خاطر بسپارم که سکوت به‌موقع می‌تواند به من قدرت و تسلطی بر یک موقعیت تنش‌زا بدهد که دعوا و عصبانیت هرگز نمی‌تواند بدهد. در چنین لحظات تنش‌زایی، به خاطر خواهم سپرد که من هیچ قدرتی در برابر دیگران ندارم و قدرت تنها از آن خداست. آیا این را آموخته‌ام که خودم به تنهایی می‌توانم آرامش ذهنم را بر هم بزنم؟

امروز دعا می‌کنم 

آیا این را یاد گرفته‌ام که راه‌های زیادی برای کنترل خشم وجود دارد؟ با سکوت یا که با  بهانه‌گیری،  غضب، دعوا، اوقاف تلخی یا نقشه‌ای واضح و دقیق برای «انتقام گرفتن» از هر کس که باعث و بانی این خشم است، یا رفتار سرد، اعلام خونسردانه نفرت یا که به سادگی تنها حقیقت را به زبان بیاورم «که من از تو عصبانی هستم چون…» ( در بیست‌وپنج کلمه یا کمتر). 

یا اینکه اگر لازم باشد خشمم را به انرژی تبدیل کنم و بروم پیاده‌روی، ورزش یا خانه را تمیز کنم. دعا می‌کنم که قدرت برترم راه‌های مناسب کنار آمدن با خشم را به من نشان دهد.

امروز به خاطر خواهم سپرد …«من عصبانی هستم چون…»

(از کتاب A Day at a Time)

وقتی ما خودمان را گول می‌زنیم، یک حامی و راهنمای با صلاحیت سریعاً می‌تواند این خودفریبی را در ما ببیند. و به مجرد اینکه او ما را به خروج از توهم‌هایمان راهنمایی کرد، با شگفتی متوجه می‌شویم که برای دفاع از خودمان در برابرِ حقایقِ تلخ، کمتر از حد معمول صداقت داشتیم. از هیچ راه دیگری ترس، غرور و نادانی؛ نمی‌تواند به این سرعت ذوب شود. بعد از یک مدت ما متوجه می‌شویم که راست قامت و استوار بر روی بنیانی از صداقت و درستکاریِ راستین ایستاده‌ایم.

(بیل دابلیو)