
من نعمتها را به آغوش میکشم/۱۸ اسفند
برای خلاصی از مشروبخواری، دگرگونی نگرش و فکر لازم است. همهی ما لزوماً میبایستی بهبودی خود را در راس هر چیز دیگری قرار میدادیم، زیرا بدون آن، هم خانواده و هم کسب و کار، هر دو از دست میرفت.
(کتاب الکلی های گمنام، صفحه ۱۴۳)
نقلقول از کتاب Hour To Hour
در زمان بحران ما نباید خود را جدا از دیگران ببینیم که انگار از انجمن هیچ دریافت نکردهاند. ما باید پشت هم بمانیم. اگر یکی از ما عقب بکشد، حتماً او را برمیگردانیم. ما «همه با هم» بهبودی پیدا میکنیم، نه «به تنهایی».
در این جاده بهبودی، بگذار بدانم که تنها قدم برنمیدارم، که به همراه ارتشی از «ما» میتازم.
پذیرای نعمت
من آماده، مشتاق و قادرم ذهن و قلبم را به روی نعمتی که جهان پیشکشم میکند، بگشایم. این جهان آنچه را نیاز دارم، نثارم میکند. خورشید میتابد، آب از چشمههای پاک، سرازیر میشود از دامنه سنگی کوه تا تشنگی مرا برطرف کند و چه بسیار خوراکهایی که از دانه سبز میشود تا مرا طعام دهند.
همهجا طبیعت چیزی نثارمان میکند. من در پی راز جاودانگی ابرها، باد و بارانم. کار این جهان پرورش و حفظ زندگی است. من بخشی از این زندگیام و چون میدانم من و این جهان هر دو زندهایم و قلبی تپنده داریم، که هر دو سرشار از نشاط حیات هستیم، احساس آرامش و آسایش میکنیم. این جهان گهواره من است.
من نعمتها را به آغوش میکشم.
(دکتر تیان دیتون)
نقل قول از کتاب Pocket Sponsor
اگر پیش از آنکه گروه خانگی خود را پیدا کنید، به دنبال گروه بینقص باشید، بیخانه خواهید شد.
نه من و نه دیگر اعضای گروه خانگی هیچکدام بینقص نیستیم، بنابراین هیچ فرقی با هم نداریم.
من امروز خودم را تحسین میکنم و میدانم که احساساتم هیچ ایرادی ندارد. من منم، زنده و بیتا.
هدیه مشترک
الکلیهای گمنام چیزی فراتر از مجموعه اصول و مبانی است. این جمعیت، انجمنی است از الکلیهای پر جنب و جوش. ما باید این پیام را به دیگر الکلیها برسانیم در غیر اینصورت هم خودمان تباه میشویم و هم آنهایی که پیام حقیقت به آنها رسانده نشده است چه بسا که بمیرند.¹
ایمان، چیزی بیش از بزرگترین هدیدهها است؛ مشارکت آن با دیگران بزرگترین وظیفه ماست. باشد که ما الکلیهای گمنام پیوسته در جستجوی بینش و اشتیاقی باشیم که بوسیله آن، ایمان و اعتماد عمیقی را که بخشندهی بهترین هدایا در دستهای ما قرار داده است به مرجله جرا در آوریم.²
1 راهنمای خدماتی، صفحه ۵ کتاب
2 مجله گریپ واین، آوریل ۱۹۶۱
ترجمه مجله اعتیاد: آزاده اتحاد