آیا من از بار خماری‌ها و افسوس‌ها خلاص شده‌ام؟/۲۲ فروردین
چیزی که اکنون به زندگی ما مفهوم می‌دهد، این است که با سایر افرادی که در عذابند نشان دهیم که چگونه به ما کمک شده است. بر این عقیده استوار باشید که گذشته‌ی تاریک، در دستان خداوند به بزرگترین دارایی مبدل می‌شود که این کلیدی برای زندگی و خوشبختی دیگران است. با آن می‌توانید مرگ و بدبختی را از آنها دور کنید.
(کتاب الکلی های گمنام، صفحه ۱۲۴)
گنج گذشته
چه موهبتی است برای من، حالا که می‌دانم تمام آن سال‌های به ظاهر بیهوده هیچ هدر نرفته است. خوارکننده‌ترین و تحقیرآمیزترین تجربه‌ها شد قدرتمندترین ابزار برای کمک به دیگران در راه رسیدن به بهبودی. در آگاهی از عمق شرم و ناامیدی، من می‌توانم با دستی مهربان و عاشق به داد کسی برسم یا کمک بخواهم. و می‌دانم که مرحمت خدا شامل حالم می‌شود.
اندیشه امروز
خماری بعد از الکل چه بار سنگینی است بر دوش آدم! ما همه چه تنبیه جسمانی دردناکی را از سر گذرانده‌ایم. سردردهای کوبنده و اعصاب متلاطم، لرزش‌ها و از کوره در رفتن‌ها، عرق کردن‌های سرد و گرم! وقتی وارد اِی‌اِی می‌شوید و مشروب را کنار می‌گذارید، آن بار سنگین و دردناک خماری‌ها بر شانه‌هایتان سبک‌تر می‌شود. و بار افسوس است که جایش را می‌گیرد! آن تنبیه درناک روحی‌روانی که همه ما از سر گذرانده‌ایم. پیشمان از گفته‌ها و کرده‌هایمان. وحشت‌زده از مواجهه با مردم، به خاطر فکری که ممکن است راجع به‌مان بکنند. وحشت‌زده از عواقب کرده‌هایمان در دوران مشروب‌خواری. چه ضربه سختی را ذهن متحمل می‌شود! وقتی وارد ای‌ای می‌شوید، آن بار دردناک افسوس و پشیمانی از شانه‌هایتان می‌افتد. آیا من از بار خماری‌ها و افسوس‌ها خلاص شده‌ام؟
مراقبه امروز
وقتی تصمیم می‌گیری راه معنویت را در پیش بگیری، یعنی جهانت دیگر با آنچه در گذشته بوده، به کل فرق دارد. عکسِ آن است. اما این راه معکوس می‌رسد به صلح و خوشبختی. آیا اهداف و جاه‌طلبی‌هایی که آدم‌ها برایشان می‌جنگند، با خود صلح می‌آورد؟ آیا جوایز جهانی با خود آرامشِ جان و خوشبختی می‌آورد؟ یا که به تلخی باد هوا می‌شود و هیچ و پوچ؟
نیایش امروز
دعا می‌کنم که خسته و سرخورده یا ناامید نشوم. دعا می‌کنم که به دل به جهان مادیات نبندم، که راه معنویت را در پیش بگیرم.
(از کتاب Twenty-Four Hours A Day)
ترجمه مجله اعتیاد: آزاده اتحاد