ورودی اشتباه، خروجی اشتباه/۳ اردیبهشت
در بهبودی گذشته را رها کن
یکی از چیزهایی که ما در زندگی‌مان احتیاج نداریم، آت و آشغال گذشته است. با وجود این، بسیاری‌مان از افکار کهنه و خاطرات تلخ می‌گوییم تا امروزمان را ضایع کنیم و این کار اهریمن است. چرا باید بگذاریم آت و آشغال گذشته زندگی‌مان را یک بار دیگر چرک و کثیف کند؟
برنامه‌نویس‌های کامپیوتر وقتی سیستم‌هایشان خطا می‌کند، اصطلاحی به کار می‌برند، که می‌گوید: «ورودی اشتباه، خروجی اشتباه.» اگر اطلاعات غلط و بیخودی به کامپیوتر بدهی، همان را هم پس می‌گیری.
ما گویا در بدن‌مان کامپیوتری تعبیه شده که به همین شکل کار می‌کند. اگر وقت و انرژی را با صحبت از بی‌عدالتی‌هایی که در گذشته در حق‌مان شده یا خطاهایی که خودمان مرتکب شده‌ایم، تلف کنیم، در واقع ندانسته داریم همه آنها را دوباره به زندگی‌مان برمی‌گردانیم. داریم آت و آشغالی را به زندگی‌مان برمی‌گردانیم که باید برای همیشه فراموش‌شان می‌کردیم تا جا برای اتفاقات بهتر باز کنیم.
تلخی گذشته را به زندگی حال آوردن هیچ سودی برایمان ندارد. ما نمی‌توانیم گذشته را عوض کنیم. نمی‌توانم با فکر و مرثیه برای خطاها و اشتباهات‌مان، آنها را عوض کنیم و نمی‌توانیم با به یاد آوردن رفتار بدی که با ما شده یا انتقام‌جویی، عدالت را برقرار کنیم. وقتی آت و آشغال گذشته را به زندگی برمی‌گردانیم، اجازه می‌دهیم فضایی را که باید به چیزهای مثبت و سازنده اختصاص بدهیم، اشغال کند.
اگر آشغال گذشته را در زندگی‌مان نمی‌خواهیم، نباید با مطرح کردن اتفاقات و موضوعاتی که باید رها، بخشیده و فراموش شود، آن را به زندگی‌مان را برگردانیم.
من ذهنم را روی حال متمرکز می‌کنم و می‌دانم نگاه مثبت کمکم خواهد کرد که از فرصت‌های پیش‌رویم بیشترین بهره را ببرم.
من در بهبودی گذشته را رها می‌کنم.
(از کتاب Walk In Dry Places)
به این باور رسیدیم که قدرتی برتر از خودمان قادر است سلامت عقل را به ما بازگرداند.
(قدم دوم الکلی‌های گمنام)
قدم دوم ما را هدایت می‌کند که باور کنیم هنوز امید برای ما هست. شاید باورش کمی زمان ببرد. بسیاری از ما امیدمان را از دست داده‌ایم. نگاهی به اطرافت بینداز. اتاق جلسات ما پر از امید است. ما با معجزه احاطه شده‌ایم. این قدرت برتر از ما بسیاری از ما را شفا داده است. قصه زندگی دیگران را گوش کن. آنها از نیروی فراوان این قدرت می‌گویند. بدیهی است که گاهی باور نکنیم. این طبیعی است، اما در بهبودی، «ایمان آوردن» یعنی پذیرا بودن قدرت شفابخشی که در برنامه وجود دارد.
نیایش امروز: قدرت برتر، بگذار ایمان بیاورم. کمکم کن که پذیرای بهبودی باشم.
فعالیت امروز: امروز سه مورد از حماقت‌های گذشته‌ام را فهرست می‌کنم. این موارد را با گروه، راهنما، دوستی از برنامه یا قدرت برترم به اشتراک می‌گذارم. به یاد خواهم آورد که من یک معجزه هستم.
(از کتاب Keep It Simple)
در بهبودی گذشته را رها کن
در دوران بهبودی، درهای زیادی برای ما باز است و ما انتخاب‌های زیادی داریم. زندگی جدید ما پر از امید است، و با اینکه نمی‌توانیم گذشته را فراموش کنیم، مجبور به زندگی در آن نیستیم. ما می‌توانیم به سمت جلو حرکت کنیم.
ممکن است تجربه‌ی رویدادهای ناخوشایندی در زندگی داشته باشی، مثلاً جدایی از همسر یا شکست در شغل. اما مهم این است که ما می‌دانیم زمان باقیمانده‌ی زندگی‌مان محدود است. زمانی که به گذشته فکر می‌کنیم، از زمان باقیمانده استفاده‌ی نامناسب می‌کنیم و این می‌تواند آینده را نیز تحت تأثیر قرار دهد. بنابراین، باید گذشته را رها کنیم و به جلو برویم. بهتر است زمان زیادی را برای فکر کردن به گذشته صرف نکنیم.
هرچند خاطرات گذشته ممکن است ما را به یاد اینکه چه اتفاقی در انتظارمان است اگر دوباره مواد مصرف کنیم، بیاورند، اما این خاطرات می‌توانند ما را در کابوسی از خجالت و ترس فرو ببرند. هرچند رهایی از این خاطرات دشوار است، اما هر روز پاک و هوشیار، ما را به فاصله‌گری بیشتر از اعتیادمان هدایت می‌کند.
روز به روز، دلایل بیشتری برای امید به آینده پیدا می‌کنیم و دلایل کمتری برای تنبیه خود.
در دوران بهبودی، تمام درها برای ما باز است و ما دارای حق انتخاب‌های بسیاری هستیم. زندگی جدید ما پر از امید است، و اگرچه نمی‌توانیم گذشته را فراموش کنیم، اما مجبور به زندگی در آن نیستیم. می‌توانیم به سمت آینده حرکت کنیم.
در بهبودی گذشته را رها کن!
در مجله اعتیاد بیشتر بخوانید