ترس از تغییر

ترس از تغییر/۹ آبان

ما مرتباً باید مواظب خودخواهی، ناصادقی، رنجش، و ترس باشیم و وقتی سر بر می‌آورند، همان دَم از خدا می‌خواهیم که آنها را برطرف کند و مسئله را با یک نفر دیگر در میان می‌گذاریم. اگر زیانی به کسی زده باشیم، سربعاً جبران می‌کنیم و سپس افکار خود را قاطعانه بر روی کسی که بتوانیم به او کمک کنیم، متمرکز می‌کنیم.

(کتاب الکلی‌های گمنام، ص۸۴)

قبولِ در دمِ افکار یا اعمال غلط برای بیشتر انسان‌ها کار سختی است، اما برای الکلی‌‌های در حال بهبودی مثل من، به دلیل گرایش به خودخواهی، ترس و غرور، سخت است. آن آزادی‌ای که برنامه اِی‌اِی به من می‌دهد، زمانی آزادانه‌تر می‌شود که من با تراز گرفتن مداوم خودم مسئولیت اعمال غلطم را بپذیرم و به رسمیت بشناسم. آن زمان است که می‌توانم به درک عمیق‌تر و بهتری از مفهوم «فروتنی» برسم. تمایل به قبول کار غلطم روند رشدم را آسان‌تر می‌کند و کمکم می‌کند برای دیگران مفیدتر و فهمیده‌تر باشم.

نقل قول از کتاب ساعت به ساعت

ما وقتی حتی با نیت مثبت رفتار دیگران را کنترل می‌کنیم، معمولاً آخر با آنها دچار مشکل می‌شویم. از همین لحظه باید سعی کنیم بر امور خود تمرکز کنیم نه دیگران.

راه سازگاری با دیگران، مداراست. به من کمی بردباری ارزانی دار.

تغییر ترسناک است

امروز من می‌توانم با این ترس که خودم یا نزدیکانم را در صورت تغییر، دوست نخواهم داشت، زندگی کنم. تغییر ترسناک است و رشد و بهبودی در گرو تغییر است. برای ترسوی وجود من تغییر مثبت یا منفی فرقی نمی‌کند. اصلاً تغییر مثبت گاهی حتی ترسناک‌تر است. من می‌ترسم ندانم چطور با «تغییر مثبت»، بی آنکه آن را با بیماری‌ام آلوده کنم، رفتار کنم یا کنار بیایم. امروز دوباره به خودم یادآوری می‌کنم که لازم نیست کامل باشم. این مسیر آسان نیست، اما دستاوردهایش به قدری آشکار است که ایمان دارم روزگار سختم به سر خواهد آمد.

(دکتر تیان دیتون)

تغییر چیست؟ از تغییر نترس!

تغییر، پدیده‌ای ناشناخته و گاه ترسناک است که به‌دلیل عدم توانایی در پیش‌بینی نتایج، ما را به سوی وضعیت‌های ثابت و بی‌دگرگونی سوق می‌دهد. فیلسوفان بزرگی همچون لائو تسه و برتراند راسل نیز بر اهمیت تغییر تأکید داشته‌اند؛ لائو تسه می‌گوید «اگر مسیر خود را تغییر ندهید، راه و مقصدتان ممکن است به پایان برسد»، و راسل ترس را بزرگترین مانع رشد و خردمندی می‌داند.

ترس از ناشناخته‌ها، تمایل ما به کنترل، و نگرانی از شکست ما را از تغییر بازمی‌دارد. به‌طور طبیعی، انسان‌ها به‌دنبال قطعیت و اطمینان در نتایج هستند؛ اما زندگی هیچ تضمینی به ما نمی‌دهد و هر چیزی در اطراف ما، از روابط و احساسات گرفته تا محیط‌ها و مکان‌ها، همواره در حال تغییر است.

اگر خود را جستجوگری بدانیم، تغییر می‌تواند به‌عنوان نیروی محرک و زمینه‌ساز رشد و تحول عمل کند. خروج از منطقه امن به ما کمک می‌کند که با پارادوکس تغییر روبه‌رو شویم و از محدودیت‌های خود فراتر رویم. برای غلبه بر ترس از تغییر، لازم است بپذیریم که این ترس بخشی از فرآیند تکامل است و هرچند پیش‌بینی پذیر نیست، می‌تواند به نتایجی ارزشمند منجر شود.

زمانی که از تغییر استقبال کنیم و به جای مقاومت، آن را به‌عنوان یک واقعیت اجتناب‌ناپذیر درک کنیم، می‌توانیم به بهترین نتایج دست یابیم. تغییر نه تنها بخشی طبیعی از زندگی است، بلکه راهی برای تکامل فردی و دستیابی به آنچه واقعاً برای ما ارزشمند است محسوب می‌شود.

با کارکرد قدمها ، اراده نیرویی برتر را می پذیریم. ترس از ناشناخته‌ها را کنار می‌گذاریم، آزاد می‌شویم.

(کتاب پایه انجمن معتادان گمنام)

زندگی پر از تغییرات بزرگ و کوچک است که اگرچه درک آن‌ها ممکن است آسان باشد، اما اولین واکنش احساسی ما اغلب ترس است، چرا که تغییرات را دشوار و دردناک تصور می‌کنیم. با نگاه به گذشته، متوجه می‌شویم که بسیاری از این تغییرات به نفع ما بوده‌اند؛ مثلاً ترک اعتیاد یا تغییر شغل، که ابتدا هراس‌آور بود، اما در نهایت منجر به رشد و رضایت شخصی شد. در فرآیند بهبودی، با اعتماد به نیرویی برتر، می‌آموزیم که تغییرات را بپذیریم و ایمان جایگزین ترس می‌شود و زندگی به سوی بهبود پیش می‌رود.

فقط برای امروز: وقتی از ایجاد تغییری در زندگی خود واهمه دارم، با دانستن اینکه اراده خداوند برای من خوب است، آرامش پیدا می‌کنم. 

در مجله اعتیاد بیشتر بخوانید

شناخت مراحل تغییر برای بهبودی پایدار

فروتنی درس اول بهبودی است

Fear of Change
(Medical News Today)