تحقق رؤیاهای خود/۲۸ تیر

«رؤیاهایی که مدت‌ها پیش از آن‌ها دست برداشتیم، اکنون می‌توانند به واقعیت تبدیل شوند».  (کتاب پایه NA)

همه چیز با یک رؤیا شروع می‌شود. اما چند نفر از ما به رؤیاهای خود در دوران مصرف تحقق بخشیدیم؟ حتی اگر در انجام کاری که شروع کرده بودیم موفق می‌شدیم، اعتیاد معمولاً همه افتخارات حاصل از موفقیت ما را میربود. شاید وقتی مصرف می‌کردیم، رؤیای روز پاکی خود را در سر می‌پروراندیم. این روز فرا رسیده است.

می‌توانیم از این روز برای تحقق بخشیدن به رؤیاهای خود استفاده کنیم.   

برای تحقق رؤیاهای خود باید اقدام کنیم، اما کمبود اعتماد به نفس شاید ما را از تلاش باز دارد. می‌توانیم با تعیین اهداف واقع‌بینانه شروع کنیم. موفقیتی که در هنگام دستیابی به اهداف اولیه خود به دست می‌آوریم، به ما این امکان را می‌دهد تا برای بار بعدی، رؤیاهای بزرگتری را در سر بپرورانیم.

برخی از اعضای ما می‌گویند از مقایسه آرزوهای خود در اولین روز پاکی با آنچه واقعاً در دوران بهبودی به دست آورده‌اند، شگفت‌زده شده‌اند. در دوران بهبودی، شاهد تحقق رؤیاهای فراتر از حد تصور خود هستیم. 

فقط برای امروز:  به خاطر می‌سپارم همه چیز با رؤیا شروع می‌شود. امروز، به خود اجازه می‌دهم رؤیای خود را تحقق بخشم.

↔         ↔         ↔

دل‌سرد نشوید. (کتاب الکلی‌های گمنام، صفحه ۶۰)

امید

تجربه‌های کمی وجود دارد که از هوشیاری فی‌الفور برایم ارزش کمتری داشته باشد. چه بسیار دفعاتی که نومیدی و دلسردی نتیجه توقعات غیر واقعگرایانه بوده است، ترحم نسبت به خود یا فرسودگی از آرزوی تغییر دادن دنیا در یک چشم بهم زدن که دیگر جای خود دارد. نومیدی هشداری است به اینکه شاید من فقط دور و بر خط خدا پرسه زده‌ام. رازِ به واقعیت تبدیل کردن پتانسیل‌ من در به رسمیت شناختن محدودیت‌های من است و باور اینکه زمان موهبت است، نه تهدید.

امید آن کلید است که قفل در نومیدی را باز می‌کند. برنامه دوازده‌قدمی به من وعده می‌دهد که اگر از امروز دیگر مشروب نخورم، همیشه امید خواهم داشت. به این باور خواهم رسید که آنچه تقسیم می‌کنم، برایم می‌ماند، هر بار که تشویق کنم، شهامت و شجاعت دریافت خواهم کرد. با دیگران، با رحمت خدا و دوستی و انجمن ای‌ای است که من قدم به جاده خوشبختی خواهم گذاشت. بگذار  به خاطر بسپارم که قدرت درون من به مراتب بزرگ‌تر از هر گونه ترسی است که بر سر راهم قرار می‌گیرد. بگذار همیشه صبور باشم، چرا که در مسیر درست قرار دارم.

(از کتاب Twenty-Four Hours A Day)