آیا می‌توانیم انتخاب کنیم؟/۲۲ بهمن
ما هرگز نبايد با فلسفه پوچی که عنوان می‌کند ما فقط قربانیانی نگون‌بخت و مغلوب عواملی چون وراثت، حوادث زندگی و محیط خود هستیم، چشم بصورت خود را ببندیم.
چنین نظریه‌ای معتقد است که این عوامل، یگانه نیروهایی هستند که برای ما تعیین تکلیف میکنند. راهی که این نظریه پیش پای ما می‌گذارد مسیر آزادگی نیست و باید باور داشته باشیم که به راستی ما حق انتخاب داریم.
به عنوان الکلی‌های فعال در مصرف الکل، اختیار نوشیدن را از کف دادیم؛ ما قربانیان جبری بودیم که گویی فرمان میداد باید دوشادوش هلاکت به راه خود ادامه دهیم.
سرانجام تصمیماتی گرفتیم که برایمان بهبودی به ارمغان آورد.¹ به این باور رسیدیم که به تنهایی در برابر الکل ، قدرتی نداشتیم. بدون شک، این یک انتخاب بود و در نوع خود، دشوارترین کار. هنگامی که به تمرین قدم‌های دوازده‌گانه الکلی‌های گمنام اشتیاق پیدا کردیم، به این باور رسیدیم که یک قدرت برتر می‌تواند سلامت عقل را به ما بازگرداند.
خلاصه کلام آن که ما خود انتخاب کردیم که «اشتیاق و تمايل داشته باشيم». و این انتخاب، همواره بهترین انتخاب ما بوده است.²
(از دیدگاه بیل، صفحه ۱۱)
↔ ↔ ↔
معجزه‌ی قدردانی و پذیرش
قدردانی و پذیرش دو مهارت معجزه‌آسایی هستند که می‌توانیم در بهبودی به کار گیریم. مهم نیست چه کسی هستیم، کجا هستیم یا چه داریم، قدردانی و پذیرش نتیجه‌بخش هستند.
شاید عملاً آنقدر خوشحال شویم که دریابیم موقعیت فعلی‌مان خوب است. یا از موقعیت فعلی خود فراتر رویم و به سوی موقعیت‌های بعدی پیشرفت کنیم.
بیایید اگر گیر افتادیم، احساس بیچارگی و ناامیدی داشتیم، قدردانی و پذیرش را امتحان کنیم. اگر برای تغییر دادن شرایط فعلی خود تلاش بی‌حاصل کرده‌ایم و احساس می‌کنیم بی‌نتیجه بوده، سپاس‌گزاری و پذیرش را پیشه سازیم.
اگر برداشت‌مان این است که همه چیز تاریک است و تیرگی تمامی ندارد، اگر مطمئن نیستیم و می‌ترسیم، اگر همه چیز را امتحان کرده‌ایم و به نظر می‌رسد هیچ چیز نتیجه‌ای ندارد، سپاس‌گزاری و پذیرش را امتحان کنیم.
وقتی همه‌ی چیزهای دیگر به شکست می‌انجامد، به اصول رجعت کنید. سپاس‌گزاری و پذیرش کارساز است.
خدایا؛ امروز کمکم کن تا مقاومت را رها کنم. یاریم ده درک کنم که رنجِ یک موقعیت، در صورتی که آن را بپذیرم، دیگر آنقدر عذابم نخواهد داد. من در زندگی‌ام و در مورد همه‌ی شرایط فعلی‌ام، اصول سپاس‌گزاری و پذیرش را می‌آزمایم.
(كتاب رهایی، ملودی بیتی)
پانویس
۱- مجله گریپ‌واین، نوامبر ۱۹۶۰
۲- نامه ۱۹۶۶