پذیرش موفقیت یا شکست/۱ دی

ما چطور می‌توانیم با شکست یا موفقیت کنار بیاییم؟ آیا حالا می‌توانیم هر دو را بی‌آنکه سرافکنده یا مغرور باشیم، بپذیریم و خودمان را وفق دهیم؟ آیا می‌توانیم فقر، بیماری، تنهایی و محرومیت را با شجاعت و آرامش بپذیریم؟ وقتی دستاوردهای روشن‌تر و پر زرق و برق‌تر از ما دریغ می‌شود، آیا می‌توانیم ثابت‌قدمانه با موفقیت‌های ساده اما با تداوم بیشتر راضی بمانیم؟

(Twelve Steps and Twelve Traditions, p. 112)

وقتی من به اِی‌اِی آمدم و الکل را کنار گذاشتم، مدتی طول کشید تا بفهمم چرا در قدم اول باید دو چیز را می‌پذیرفتم: فقدان قدرت در مقابل الکل و غیرقابل اداره شدن زندگی‌ام. به همین ترتیب، مدت‌ها فکر می‌کردم برای همگام شدن با دوازده قدم کافی است «همین پیام را به الکلی‌های دیگر برسانم.» این عجولانه بود. فراموش کرده بودم که باید کل دوازده قدم را از سر گذراند و اصلاً خود قدم دوازدهم هم بیش از یک بخش دارد.

در نهایت فهمیدم که باید «تمام این اصول را در تمام جوانب زندگی‌ام به کار ببندم». در مشق تمام و کمال دوازده قدم، نه تنها هوشیار باقی می‌مانم و به دیگران هم کمک می‌کنم هوشیار باقی بمانند، بلکه به جای زیستن با تلخکامی، شادان زندگی می‌کنیم.

فروتنی: تعلیم‌پذیر و صادق/ مشتاق رشد

فروتنی را این چنین تعریف می‌کنند: صداقت داشتن به اندازه‌ای که فرد اشتباهات خود را بپذیرد، اما معنای دیگری هم دارد؛ تواضع داشتن یعنی تعلیم‌پذیر بودن. انسان واقعاً متواضع می‌داند که همیشه چیزی برای یادگیری هست و او مشتاق این نوع یادگیری است.

معمولاً وقتی خودمان فکر می‌کنیم فروتن هستیم، احتمالاً نیستیم. با وجود این، می‌توانیم به گذشته نگاهی بیندازیم و ببینیم کجاها حقیقتاً متواضع بوده‌ایم و چقدر پیشرفت کرده‌ایم. یکی از این لحظات به طور قطع زمانی بوده که فهمیده‌ایم الکلی هستیم و به هوشیاری رسیدیم. با همین یک قدم، ما زندگی‌مان را عوض کردیم.

اگر همچنان به مشق صداقت، روشن‌بینی و تمایلی که در رسیدن به هوشیاری به ما کمک کرد، ادامه دهیم، این ویژگی‌ها در سایر جنبه‌های زندگی‌مان نیز آشکار خواهد شد. البته به طور کلی، «فروتنی» منش پرطرفداری در زندگی نیست، اما برای آنها که در حال ترک و بهبودی‌اند، راه درست همین است.

من امروز از هر دیدگاهی استقبال می‌کنم. می‌توانم از هر کس چیزی یاد بگیرم.

ترجمه مجله اعتیاد: آزاده اتحاد