کاری که مصرف روزانه ماریجوانا با شما و مغز شما میکند
ماریجوانا میتواند منجر به روانپریشی شود
مصرف روزانه ماریجوانا به هوش نوجوانان آسیب میرساند.
مصرف ماریجوانا، چه با هدف درمانی چه تفریحی، در بسیاری از کشورها و فرهنگها، با توجه به قانونی شدن مصارف درمانیاش، دیگر تابو به حساب نمیآید. اما با اینکه شاید بسیاری ماریجوانا (که با نامهای دیگری مثل علف، گراس، وید، گل و … هم شناخته میشود) را مادهای بیخطر بدانند، ما واقعاً درباره مصرف طولانیمدت گیاه کانیباس چه میدانیم؟
طبق گفته مؤسسه ملی سلامت، مصرف ماریجوانا برای درمان اختلالات مزمنی همچون علائم ناشی از شیمیدرمانی سرطان و سایر شرایط، تسکین و فوایدی را به همراه دارد. اما از سویی گفته میشود که مصرف روزانه ماریجوانا و سوء مصرف آن میتواند عوارض جانبی مضر و جدی به همراه داشته باشد.
ماریجوانا اعتیادآور است
دکتر پرهام یاشار، جراح مغز و اعصاب در بیمارستان دیگنیتی هلث نورتریج، میگوید: «شواهدی وجود دارد که نشان میدهد مصرف منظم کانیباس منجر به تغییراتی در مغز، بهویژه در هیپوکامپ و آمیگدال میشود که میتواند بر حواس جمعی، حافظه، قدرت تصمیمگیری، پردازش احساسی و … تأثیر بگذارد.» او میافزاید: «اگرچه هنوز درست مشخص نشده است، شواهد حاصل از مطالعات روی حیوان و انسان نشان میدهد که مصرف منظم ماریجوانا و کانیباس در نوجوانان پیامدهای منفی پایدارتری خواهد داشت تا در بزرگسالان. این نشان میدهد که مغز جوان ممکن است نسبت به مغز بزرگسال در برابر اثرات مصرف کانیباس آسیبپذیرتر باشد و تصور میشود که اثرات آن بر مغز نوجوانان خطر ابتلا به بیماریهای روانی مانند اعتیاد و روانپریشی را افزایش دهد.
دکتر جوزف هاراستی، روانپزشک و متخصص اعتیاد شناختهشده در سطح جهان در پاسادنای کالیفرنیا اثرات مخربی را که مصرف روزانه ماریجوانا میتواند داشته باشد توضیح میدهد. ادامه این گزارش را در مجله اعتیاد بخوانید تا با پنج موردی که باید نسبت به آن هوشیار باشید و با توجه به آنها از سلامت خود و دیگران اطمینان حاصل کنید، آشنا شوید.
این مخدر به مراتب قویتر شده است
یک تصور غلط رایج وجود دارد که ماریجوانا اعتیادآور نیست، اما به گفته دکتر هاراستی اینطور نیست. «در دهه هفتاد و هشتاد میلادی اینطور تصور میشد که ماریجوانا اعتیادآور نیست. دلیل اینکه این تصور وجود داشت این بود که میگفتند ترک فیزیولوژیکی ندارد. اما از اواخر دهه هشتاد و نود میلادی ما شاهد افزایش قابل توجه مصرف ماریجوانا بودیم. تیاچسی (THC، ماده محرک عصبی اصلی موجود در گیاه شاهدانه) ماریجوانایی که در دههی هفتاد و هشتاد میلادی پخش و مصرف میشد، به طور میانگین چهار درصد قدرت داشت و حالا پانزده درصد یا بیشتر است و حتی اشکال غلیظتر و قویتری از آن هم وجود دارد. بنابراین حالا با مدل متمرکزتر و مدلهای مصرف روزانه، ما دیگر میدانیم که ترک فیزیکی و ترک روانی آن میتواند واقعاً سخت و جدی باشد. افرادی که مصرف روزانه دارند ممکن است بر اثر ترک، تحریکپذیری، ولع شدید، مشکل در تفکر، مشکل در حافظه و علائم دیگری را تجربه کنند.»
چرا درمان افرادی که به ماریجوانا اعتیاد دارند، سخت است؟
دکتر هاراستی در توضیح چالشبرانگیز بودن ترک عادت مصرف ماریجوانا چنین میگوید: «به عنوان یک متخصص اعتیاد، من مردم را برای همه چیزهایی که روی زمین وجود دارد، از جمله الکل، هروئین، کوکائین و متافانینها درمان کردهام. آخرین چیزی که مردم ترک میکنند ماریجواناست. ترک ماریجوانا برای آنها سختتر از همه است. ما با یک ماده بسیار اعتیادآور طرفیم که سمزدایی از آن بسیار دشوار است. هیچ داروی خاصی برای مبارزه یا کمک به سمزدایی ماریجوانا هم نداریم. تنها دارویی که دریافتیم تا حدودی مفید است استیل سیستئین است. اما واقعاً برای ترک ماریجوانا هیچ اقدامی نمیتوان انجام داد جز اینکه همچون گرفتن بچه از شیر آن را به تدریج کنار گذاشت.»
در مجله اعتیاد بیشتر بخوانید
پس از مصرف ماری جوانا، نمیتوان به حافظه اعتماد کرد
خطرات احتمالی مصرف همزمان مشروب و ماریجوانا
انجمن ماریجواناییهای گمنام در ایران
آیا امکان اوردُز در مصرف ماریجوانا وجود دارد؟
دکتر هاراستی میگوید: «گزارشهای دال بر مرگ افرادی که ماریجوانا را با سیگار الکترونیکی مصرف کرده بودند وجود دارد. البته هنوز ثابت نشده است که آیا به طور قطع ماریجوانا باعث مرگ شده است یا اینکه ارتباطی بین مرگ و مصرف غلظت بالای ماری جوانا با ویپ وجود دارد. در این موارد گزارششده نیکوتین هم با ماریجوانا مخلوط شده بود و در کنارش الکل هم بوده است. آنها که در صنعت کانیباس هستند میگویند به خاطر کانیباس نبوده، اما من فکر میکنم غلظت بالای ماریجوانا وقتی آن را به صورت دود (ویپ) مصرف میکنید میتواند منجر به مرگ شود. از سویی، در یک ساعت اول بعد از مصرف ماریجوانا، احتمال حمله قلبی خیلی بالاست. چرا که ماریجوانا باعث افزایش فشار خون و انواع عوارض قلبی عروقی میشود.»
نوجوانی و مصرف روزانه ماریجوانا
به گفته دکتر هاراستی، مصرف روزانه ماریجوانا بیشتر از همه برای بچهها خطرناک است. «تحقیقات و مطالعات زیادی در این خصوص انجام شده است. مطالعات اولیه روی موشها انجام شد. چیزی که محققان یافتند این بود که اگر موشهای ماده باردار را در معرض ماریجوانا قرار دهید، مغز در حال رشد بچههایشان به طرق مختلف تحت تأثیر قرار میگیرد. توازنشان را از دست میدهند، سیستم پاداش در مغزشان مختل میشود و مانند موشهای معمولی که در حال رشد هستند واکنش نشان نمیدهند یا تحریک نمیشوند. تستهای حافظه را هم نمیتوانند انجام دهند. این چیزی است که ما در فرزندان مادرانی که در دوران بارداری ماریجوانا مصرف میکنند، مییابیم. آنها مکانیسم پاداش ضعیفی دارند، بسیار مستعد مشکلات اجتماعی و کنار آمدن با بچههای دیگر هستند و یادگیری، حافظه و ضریب هوشیشان هم تحت تأثیر قرار میگیرد. اگر ماریجوانا را روزانه مصرف کنید و در دوران نوجوانی مصرف کنید، ۸ تا ۱۰ امتیاز ضریب هوشی شما را کاهش دهد.»
آیا همه با یک روش میتوانند اعتیاد را ترک کنند؟
ماریجوانا میتواند منجر به روانپریشی شود
دکتر هاراستی توضیح میدهد که برای برخی، مصرف ماریجوانا خطر ابتلا به بیماری روانی را افزایش میدهد. «ماریجوانا میتواند باعث روانپریشی psychosis {از دست رفتن توانایی تشخیص واقعیت از خیال} در فردی شود که مستعد است. اوایل کارم، نوجوانی را دیدم که به بیمارستانی که در آن کار میکردم مراجعه کرده و به شدت روانپریش بود. او علائم اولیه اسکیزوفرنی را داشت. در حالی که داشتم سعی میکردم بفهمم محرکها و عوامل تشدید کنندهای که ممکن است تجربه کرده باشد چیست، معلوم شد که او فقط چند بار ماریجوانا کشیده است، فقط چند بار قرار گرفتن در معرض و این اختلال حاد در روان فرد. او از آن نقطه به بعد روانپریش بود.
این میتواند محرکی برای مبارزه مادامالعمر با اسکیزوفرنی برای هر کسی باشد که نوع ژن AKT1 را دارد. من موارد دیگری را که مصرف ماریجوانا در آنها محرک اختلال دوقطبی و اضطراب بوده است هم دیدهام. این تحقیق رابطه میان اختلال دوقطبی و اضطراب را ثابت نمیکند. اما با روانپریشی چرا؛ بین مصرف ماریجوانا و روانپریشی ارتباطی وجود دارد. البته نه برای همه، فقط افرادی که ژن AKT1 را دارند و بیشتر مستعد ابتلا به اسکیزوفرنی هستند. سایر افرادی که ژن AKT1 را دارند، اما مستعد ابتلا به اسکیزوفرنی نیستند، فقط برای یک یا دو هفته دچار روانپریشی میشوند و اگر مصرف ماریجوانا را کنار بگذارند خوب میشوند.
کسانی که ماریجوانا مصرف میکنند و دچار توهم میشوند، یا پارانوئید (بدبین) میشوند، حتی ممکن است یک واکنش وحشتزدگی حاد را از سر بگذرانند، سطح اضطرابشان بالاست یا فکر میکنند که میمیرند. اینها باید در بیمارستان بستری شوند یا برای کنترل این علائم به داروهای ضد اضطراب نیاز دارند.»
ترجمه مجله اعتیاد: آزاده اتحاد
references