ابرهای صورتی چیست و چقدر دوام می‌آورد؟
دوره ماه عسل هوشیاری عمر کوتاهی دارد
زندگی وابسته به اعتیاد پر است از رنج، درد و اندوه، بنابراین گاهی این تصور به وجود می‌آید که در دوره بهبودی، همه چیز فرق خواهد کرد. البته که زندگی در بهبودی به مراتب رضایت‌بخش از زندگی با اعتیاد است، اما همیشه گل و بلبل نیست. در اوایل این دوره، افراد معمولاً فراز و فرودهای احساسی زیادی را تجربه می‌کنند، تا اینکه به تدریج به زندگی فارغ از تأثیر مواد یا الکل عادت کنند. البته گاهی هم ممکن است یک دوره کوتاه شادی و سرخوشی را تجربه کنند که به آن می‌گویند ابرهای صورتی.
ابرهای صورتی چیست؟
شکل تازه زندگی در هوشیاری چنان نیروبخش و روحبخش است که در روزها و هفته‌های اولش می‌تواند یک حس سرخوشی طبیعی در فرد سابقاً معتاد به وجود آورد. این حالت یا دوره را «ابرهای صورتی» می‌نامند. ابر صورتی اصطلاحی است که در انجمن اِی‌اِی شکل گرفته و اگرچه در کتاب بزرگ الکلی‌های گمنام به آن اشاره‌ای نشده، بیشتر الکلی‌ها و معتادان در حال بهبودی آن را می‌شناسند. عبارتی است که برای احساسات شادی و سرخوشی در روزهای نخست پاکی و هوشیاری استفاده می‌شود.
ابرهای صورتی که آن را گاهی «دوران ماه‌عسل» هوشیاری نیز می‌نامند، عمر کوتاهی دارد. در این دوره، فرد شاید احساس شادی، اعتماد به نفس و موفقیت کند. اصلاً شاید (همان‌طور که از اسمش پیداست) احساس کنند دارد در ابرها سیر می‌کند. گفته می‌شود ابرهای صورتی در نتیجه بالاخره کنار رفتن مه، بعد از سال‌ها سوء مصرف مواد به وجود می‌آید. فرد می‌تواند بالاخره همه چیز را واضح و شفاف ببیند و از زندگی فارغ از سوء مصرف مواد و الکل لذت ببرد.
در مجله اعتیاد بیشتر بخوانید
عمق لکه ننگ اعتیاد بر پیشانی معتاد
جایی برای درمان اعتیاد به دیگران
ابر صورتی چقدر دوام می‌آورد؟
اگرچه در زمان زندگی هوشیار، همیشه شادمان، مثبت‌اندیش و هیجان زده بودن خوب و لذت‌بخش است، فقط تصور اینکه تا ابد این‌چنین می‌مانی، واقع گرایانه یا صادقانه نیست.
ابر صورتی شاید روزها یا حتی هفته‌ها دوام آورد، اما تداومش کاملاً به خود فرد و تجربه شخصی‌اش در بهبودی برمی‌گردد. عده‌ای حتی می‌گویند که ابر صورتی در مقاطع گوناگون زندگی‌در دوران بهبودی به سراغ‌شان آمده است.
خطرات ابر صورتی
اگرچه ابرهای صورتی بسیار مثبت به نظر می‌رسد (و به طور قطع می‌تواند باشد)، این اصطلاح را معمولاً به شکل منفی به کار می‌برند. عموماً افرادی که مدت‌هاست در فرایند بهبودی هستند، از خطرات بالقوه ابر صورتی بیشتر آگاهند تا آنها که تجربه کمتری در هوشیاری دارند.
برای تازه‌واردان، ابر صورتی چیزی جادویی است که به آنها احساس خوشی و کارکشتگی می‌دهد، احساس می‌کنند کارشان را کرده‌اند، موفق شده‌اند و از پس هر کاری برمی‌آیند. اما آنها که تجربه ابرهای صورتی را از سر گذرانده‌اند، می‌دانند که هم عمر کوتاهی دارد و هم دوره خطرناکی است که می‌تواند بر بهبودی درازمدت فرد به شکل‌های گوناگون تأثیر منفی بگذارد. به عنوان مثال:
♦ ابرهای صورتی می‌تواند توقعات واهی از زندگی در دوران بهبودی در فرد به وجود آورد. احساس شعف، امید و شادی در بهبودی اصلاً بد نیست، اما می‌تواند توقعات غیرواقعی از زندگی هوشیارانه در فرد به وجود آورد. ابرهای صورتی ممکن است باعث شود شخص باور کند که هوشیاری آسان است و برای حفظش، نیازی به تلاش زیاد نیست، اما این باور بسیار خطرناک است و می‌تواند خیلی سریع منجر به لغزش شود.
هوشیار ماندن همیشه آسان نیست و در مواقعی، فرد شاید احساس ناراحتی، ناامیدی یا بی‌انگیزگی کند، اما با پشتیبانی صحیح، او می‌تواند از این دوران سخت عبور کند و از پس آن، قوی بیرون آید.
♦ ابر صورتی می‌تواند باعث شود افراد چالش‌های زندگی واقعی را نادیده بگیرند. ماهیت سرخوشی ابر صورتی می‌تواند باعث شود افراد به جای آنکه یاد بگیرند چطور با شرایط و چالش‌های سخت زندگی هوشیارانه مواجه شوند، راحت‌تر چشم‌شان را بر آنها ببندند. مواجهه زندگی با توجه به مختصات آن، یکی از بخش‌های مهم بهبودی است و ابر صورتی می‌تواند این فرایند را به تأخیر بیندازد.
♦ ابرهای صورتی می‌تواند احساس واهی امنیت و اعتماد به نفس در فرد به وجود آورد. اگرچه احساس امنیت و اعتماد به نفس در هوشیاری بسیار خوب است، اما اینها معمولاً زمان می‌برد. از سویی، احساس واهی امنیت و اعماد به نفس می‌تواند خطرناک هم باشد. اینکه شخص نسبت به توانایی خود در هوشیار ماندن زیادی به خودش اطمینان داشته باشد، ممکن است باعث شود که او باور کند می‌تواند خودش به تنهایی و بدون کمک و پشتیبانی هوشیار بماند، با انگیزه‌های تحریک‌کننده درونی بدون رنج بردن از هر گونه اثر منفی مواجه شود یا اینکه دوباره به مصرف کنترل‌شده مواد یا الکل روی آورد. هیچ‌یک از این رویکردها یا باورها برای بهبودی پایدار سودمند نیست.
♦ ابر صورتی می‌تواند در صورت ناپدید شدن منجر به ناامیدی شود. وقتی سرخوشی طبیعی از بین می‌رود، ناامیدی‌ای که از خودش بر جای می‌گذارد، می‌تواند به فرد احساس یأس، افسردگی و بی‌انگیزگی بدهد. این احساسات می‌تواند منجر به لغزش شود، به‌خصوص اگر آن شخص پشتیبانی کافی و درست برای هوشیار ماندن را نداشته باشد.
خلاصه آنکه، ابر صورتی تنها تا زمانی که هست، خوب است، اما می‌تواند بهبودی درازمدت را به تأخیر بیندازد، به‌خصوص اگر زیادی طولانی شود.
ابرهای صورتی، آن‌قدرها هم بد نیست
اگرچه ابرهای صورتی در دوران بهبودی یک سری جنبه‌های منفی دارد، اما آن‌قدرها هم بد نیست. برای بسیاری، آن احساس خوشی، امید و صلح و آرامشی که در دوره ابر صورتی تجربه می‌کنند، می‌تواند انگیزه‌ای شود برای ادامه مسیر بهبودی. آن احساسات مثبت می‌تواند احساس رهایی خوشایندی از درگیری ذهنی ناشی از اعتیاد فعال نیز در آنها به وجود آورد.
با اینکه ابر صورتی به طور قطع پتانسیل تأثیر منفی بر فرد را دارد، اما شخص می‌تواند به این درک برسد که آن احساسات سرخوشانه نمود واقعگرایانه‌ای از ماهیت حقیقی زندگی هوشیارانه نیست. بلکه تنها بخشی از فرانید بهبودی است و نباید باعث شود که او در پی کمک و پشتیبانی در دوران بهبودی نباشد.
رمز بهبودی پایدار
بعد از سم‌زدایی یا بازپروری، غلبه بر ابر صورتی آسان می‌شود، اما رمز بهبودی پایدار، وجود پشتیبانی و مشارکت دائمی در فرایند درمان است. مهم نیست چقدر انگیزه دارید، همچنان برای هوشیار ماندن به کمک نیاز دارید. برای آنکه پاکی و هوشیاری در زندگی شما پایدار بماند، به مراقبت دائمی نیاز دارید و این بسیار مهم است. حضور و مشارکت دائمی در برنامه‌های درمانی و بهبودی و جلسات گروهی مرتبط، محیط زندگی سالم، پشتیبانی خانواده و دوستان و … از جمله فاکتورهایی است که می‌تواند به حفظ هوشیاری کمک کند.
ترجمه مجله اعتیاد: آزاده اتحاد