فقط گیلاس اول الکل را نخور
پرهیز از نخستین مشروب خوری
معمولا چنین سخنانی در انجمن الکلی‌های گمنام زیاد شنیده میشود: «اگر آن لیوان اول مشروب را نخورده بودی هرگز مست نمی‌شدی» و «نخستین جرعه برای ما بسیار زیاد است اما ۲۰ لیوان بعدی برایمان کافی نیست».
بسیاری از ما نخستین بار که الکل نوشیدیم به هیچ وجه قصد نداشتیم الکل بیشتری خورده یا به این کار ادامه دهیم. اما به مروز زمان به تعداد دفعاتی که الکل میخوردیم اضافه شد. سپس در طی سال‌های اخیر مصرف الکل‌مان خیلی زیاد شد و برخی از ما به‌شدت الکلی شدیم. شاید طرز صحبت کردن و یا راه رفتن‌مان همیشه نشان نمیداد که خمار و الکلی هستیم اما واقعیت این است که در تمام این مدت هرگز هشیار و حواس جمع نبودیم.
موضوع این است که اگر خوردن الکل بیش از حد ما را آزار میداد می‌توانستیم ازمیزان مصرف‌مان بکاهیم و یا به خوردن یک یا دو مرتیه در طول شبانه روز بسنده کنیم و یا به جای خوردن مشروب تقطیر شده الکلیِ، ابجو یا شراب بنوشیم. سرانجام کوشیدیم که میزان الکل مصرفی روزانه‌مان را تقلیل دهیم و این کارمان سبب شد تا تبدیل به یک فرد صعب العلاج الکلی نشویم. گاهی اوقات سعی میکردیم تا میزان الکلی را که میخوردیم از دیگران مخفی کنیم
اما انجام این کارها هر دفعه مشکل‌تر میشد. حتی گاه و بی گاه که به سفر میرفتیم برای مدتی به هیچ وجه الکل نمی‌خوردیم.
اما در نهایت دوباره مشروب‌خوری را از سر گرفتیم – تنها برای یک بار – و از آن پس ظاهراً زیانی جدی وجود نداشت و احساس میکردیم که با خوردن الکل بیشتر، خطری ما را تهدید نمی‌کند. شاید موضوعی که تمام مدت به آن می‌اندیشیدیم این بود که فکر میکردیم پس از یک یا چند بار خوردن الکل دیگر میتوانیم از آن دست بکشیم و این تصور آرامش زیادی به ما میداد. بسیاری از ما دلمان را با این خیال خوش کرده بودیم.
اما تجربه ثابت نمود که این یک تله است و مارا قانع کرد تا با آرامش خاطر الکل بنوشیم. و گاهی اوقات که (در جشن‌های مختلف و یا هنگامی که هیچ مناسبت خاصی نبود) با دو یا سه مرتبه خوردن الکل حس خوبی پیدا میکردیم. گمان میکردیم که بیشتر هم بنوشیم هیچ صدمه‌ای نمی‌بینیم. و در حال که مطلقا فکرش را هم نمیکردیم… دوباره تبدیل به فردی الکلی شدیم و این بار شدیدتر از قبل بود. ما درست به نقطه‌ای برگشته بودیم که حقبقتاً بر خلاف میل‌مان به صورت مفرطی الکل میخوردیم.
این تجربیات پی در پی ما را به این نتیجه رساند که تلاش ما نتیجه‌ای دیگر به جز شکست ندارد. اما حقیقت آن است که اگر ما از خوردن نخستین جرعه الکل خودداری کنیم هرگز تبدیل به انسانی الکلی نمی‌شویم. بنابراین به جای آن که در فکر طرحی برای ممانعت از الکلی شدن باشیم و یا بکوشیم که تعداد دفعات و یا میزان الکل مصرفی‌مان را کاهش دهیم، أموخته‌ایم حواس خود را بر این قضیه متمرکز کنیم که باید حتی از یک بار خوردن الکل هم بپرهیزیم: به عبارتی خود را آلوده نخستین مشروب خوری نکنیم.
درباره الکلیسم در مجله اعتیاد بیشتر بخوانید
مراحل اعتیاد به الکل و دلایل الکلیسم
سوء مصرف الکل را بشناسید
در نتیجه به جای آن که هر بار در پایان هر مشروب خوری، نگران محدود کردن تعداد دفعات آن باشیم از اولین نوشیدن الکل می پرهیزیم که چنین مسائلی را سبب میشود.
ساده انگاشتن این قضیه تقریباً احمقانه به نظر می‌رسد، آیا این طور نیست؟ پذیرفتن این مسئله برایمان دشوار است که ما خودمان حقیقتاً تا قبل از ورود به انجمن الکلی‌های گمنام هرگز موفق به درک اهمیت این مطلب نشدیم (البته واقعیت این است که تا قبل از پی بردن به ماهیت اصلی الکلیسم هرگز به طور جدی تصمیم به ترک نوشیدن الکل نگرفتیم.) اما نکته مهم این است که : حال دریافته‌‌ایم که راه حل چیست و چه باید بکنیم.
به جای شمردن تعداد افرادی که توانسته‌اند مشروب خوری شان را کنترل کنند(چهار، شش و یا دوازده نفر و یا…) تنها این جمله را به خاطر بسپارید که:«خودت را از خوردن نخستین جرعه الکل بر حذر دار.» انجام این کار بسی آسان‌تر است. چنین طرز فکری به صدها نفر از افراد ما کمک کرده است تا هشیاری خود را سال‌های سال حفظ کنند.
پزشکانی که در زمینه بیماری الکلیسم تخصص دارند ما را مطلع می‌سازند که برای پرهیز از نخستین مشروب خوری یک راه منطقی وجود دارد که اساس آن علم پزشکی است. همین نخستین بار خوردن الکل است که دیر یا زود سبب میشود فرد بی اختیار بر بیشتر خوردن آن تحریک شده و دوباره در دام مشکلات حاصل از الکل گرفتار شود. بسیاری از ما بر این باوریم که بیماری الکلیسم در واقع اعتیاد به الکل است. مانند افراد دیگر که سعی در بهبود خویش دارند ما نیز ناچاریم که خود را از اولین وعده مصرف الکل دور نگه داریم. تجربه ما این قضیه را ثابت می‌کند و از سویی شما هم می‌توانید این تجارب را در کتاب «الکلی‌های کمنام» و «مجله گریپ واین» بخوانید و یا مطالبی را از زبان اعضای جمعیت الکلی‌های گمنام بشنوید؛ اعضایی که گرد هم جمع شده و تجربیات شان را با هم در میان می‌گذارند.