
عوارض مصرف گُل
تاثیر ویرانگر ماده مخدر گل روی مغز و بدن انسان
ماده مخدر گل به دلیل خاصیت شادی آور آن، پر مصرف ترین ماده مخدر در جهان است. گُل یکی از مرگبارترین مواد هم هست چون تاثیرات منفی بسیاری بر سلامت، روان و جسم افراد به خصوص جوانها دارد. شاید شنیده باشید که برخلاف سایر مواد مخدر مصرف «گُل» بی خطر است و مشکلی برای فرد به وجود نمیآورد، در حالی که عوارض مصرف گُل علاوه بر زیان و پیامدهایی که دارد؛ یک زمینه ساز برای اعتیاد فرد به مواد مخدر قویتر است.
گل یک مخدر جدید نیست، در واقع همان ماری جوانا است که مافیای مواد مخدر برای سود بیشتر، برای آن اسم جدید و وسوسهکنندهای انتخاب کردهاند تا جوانها را به سمت این ماده بکشانند. سودجویان گمان کردند اگر از کلماتی مانند «گل» استفاده کنند تمایل مصرف کنندگان برای استفاده از این ماده بیشتر میشود که متاسفانه در واقعیت هم همینطور است. اما باید بدانیم مخدری که در خارج از کشور به اسم ماری جوانا معروف است و در برخی کشورها مصرف آن منع قانونی ندارد چیزی نیست که اکنون جوانان کشور ما مصرف میکنند.
حدوداً سی درصد از افرادی که ماده مخدر گل مصرف میکنند، دچار اعتیاد میشوند، اگر نخستین بار مصرف قبل از هجده سالگی باشد، خطر اعتیاد چهار تا هفت برابر بیشتر میشود. بر اثر مصرف گل، نورونهای هیپوکامپ به مرور زمان و به طور طبیعی کمتر میشود و به مشکلات حافظه دامن میزند. نقص هماهنگی، مشکلات یادگیری و اختلالات خواب پیآمد سوءمصرف درازمدت و اثر آن بر مغز است.
از بین لیست اسامی دیگر این مخدر میتوان به بنگ، گرس، علف، سیگاری، جوئینت و حشیش اشاره کرد. کانادا و ۱۱ ایالت در آمریکا، مصرف ماری جوانا را تحت شرایطی قانونی اعلام کردند.
این گُل آن سیگاری قدیم نیست!
افزایش دائمی درصد «تتراهیدروکانابینول» THC و سایر مواد شیمیایی موجود در ماده گل در مقایسه با ماری جوانای قدیم، باعث خطرناک شدن این مخدر شده و دلیل مراجعه بیش از حد مصرف کنندگان به اورژانس بیمارستانها، به همین دلیل میباشد.
ماده مخدر گل که ازگیاه شاهدانه (cannabis) به دست میآید از لحاظ ژنتیکی تغییر یافته و دستکاری شده است. گل دارای حداقل ۲۴ درصد تتراهیدروکانابینول و سایر مواد شیمیایی است در حالیکه ماریجوانای قدیم، کمتر از ۸ درصد ماده مخدر«تی اچ سی» داشت. گل به مراتب قویتر است و اثرات سوء مصرف مخربتری نیز دارد.
باید توجه داشت که قاچاقچیان مواد مخدر به مصرف کنندگان رحم نمیکنند و بسیاری از مواقع گل با مواد توهمزا و حتی شیشه مخلوط شده تا اثر آن را بیشتر کند. این نوع مواد بسیار خطرناک هستند و باعث صدمات جبران ناپذیری میشوند.

در مجله اعتیاد بیشتر بخوانید:
پس از مصرف ماری جوانا، نمیتوان به حافظه اعتماد کرد
تاثیرات گُل بر مغز
ماده مخدر گل سبب ایجاد احساس سرخوشی در فرد میگردد. همین احساس سرخوشی زیاد جزو عوارض گل است چون سبب فاصله گرفتن فرد از خانوادهاش میشود. همچنین تغییرات قابل توجهی را در میزان تشنگی، اشتها و خواب، بسته به شرایط جسمی فرد ایجاد میکند. از دیگر عوارض مصرف گل این است که افراد معمولا بعد از کشیدن آن تمایل زیادی به خوابیدن دارند و در زمانی که احساس خماری میکنند بیخواب میشوند.
شواهد حاکی بر آن است که مصرف حتی یک نوبت ماری جوانا میتواند منجر به بروز اختلالات شناختی مانند اختلال در حافظه کوتاه مدت، نقص توجه ، ضعف در توانایی حل مسئله، اختلال در کارکردهای اجرایی، کندی سرعت روانی-حرکتی ، ضعف در بیان کلامی و استدلال ریاضی شود.
محققان شواهدی را به دست آوردهاند که نشان میدهد حتی استعمال مقدار کمی از گیاه شاهدانه در نوجوانان موجب ایجاد تفاوتهایی در ساختار مغز آنها میشود. مصرف ماری جوانا بیشترین آسیب را به ناحیههایی از مغز میزند که تعداد زیادی از گیرندههای کانابینوئید در آنجا وجود دارد. هیپوکامپ یا دم اسب یکی از این بخشها است که حافظه کوتاه مدت را مدیریت میکند، بنابراین مصرف ماری جوانا مانع از یادآوری خاطرات گذشته میشود.
پروفسور “هیو گاراوان” از دانشکده پزشکی دانشگاه ورمانت و همکارانش، مغز 46 نوجوان از انگلیس، فرانسه، ایرلند و آلمان را بررسی کردند که در ۱۴ سالگی یک یا دو بار به صورت تفریحی از ماریجوانا استفاده کرده بودند. تصاویر ام.آر.آی نشان داد بچههایی که از گل استفاده میکنند، مقدار ماده خاکستری بیشتری در مناطقی از مغز که غنی از گیرندههای کانابینوئید است نسبت به بچههایی که از این ماده استفاده نمیکنند، وجود دارد.
مهمترین عوارض مصرف گل، اثرات روانی آن است. عوارضی مانند پرخاشگری، خشم، افسردگی و اثرات روی حافظه کوتاهمدت. مثلاً بیمار دائم موبایل و سوئیچش را جا میگذارد. شماره تلفنها و اسامی را فراموش میکند.
مخچه و عقدههای قاعدهای که به ترتیب کنترل هماهنگی و حرکات غیرارادی عضلات را به عهده دارند، نیز تحت تاثیر این مخدر توهم زا قرار میگیرند . همچنین ماری جوانا میزان دوپامین را در مغز تغییر میدهد و به احساس نشئگی و سرخوشی دامن میزند و اثرات بلندمدتی بر مغز میگذارد، اگر مصرف قبل از رشد کامل مغز شروع شده باشد، این عوارض شدت بیشتری دارد.

روان پریشی، افسردگی و خودکشی جزو عوارض مصرف گل هستند
رابطه افسردگی و اعتیاد، کدامیک دیگری را ایجاد میکند؟
چگونه اضطراب میتواند به سوءمصرف الکل منجر شود
سایر تاثیرات گل بر بدن
دیگر عوارض مصرف گل: افزایش حساسیت به محرکهای محیطی، دیدن جزئیات بیشتر رویدادها، افزایش هیجان شادی و خندههای بیدلیل، عدم وقوف به مکان و زمان، شناور شدن در فضا و زمان، اختلال در قضاوت، افزایش ضربان قلب، تحریک پذیری بالا که میتواند به خشونت بالا حتی ارتکاب به اعمال مجرمانه شود. قرمزی و پر اشک شدن چشمها و توهم شدید باعث شده در دسته مواد توهمزا نیز قرار بگیرد.
اثر مخرب بر روی ریه : طبق تحقیقات گستردهای که در بنیاد ریه در بریتانیا در سال ۲۰۱۲ انجام شد، خطر ابتلا به سرطان ریه را در مصرف کنندگان مشتقات گیاه کانابیس، ۲۰ بار بیشتر از سیگاریهای مصرف کننده سیگارهای حاوی تنباکو اعلام کرد.
مصرف زیاد ماده مخدر گُل ریسک سکته مغزی در جوانان را تا دوبرابر افزایش میدهد.
تاثیر بر هوش و حافظه: در یک مطالعه بلند مدت ۳۰ ساله ثابت شد که بهره هوشی IQ مصرف کنندگان طولانی ماری جوانا به صورت همیشگی کاهش پیدا میکند. این سیر نزولی در قدرت حافظه کوتاه مدت نیز در تحقیق دیگری به اثبات رسیده است.
عوارض مصرف گل در طولانی مدت
دکتر آرون واینر، یک روانشناس بالینی و مشاور اعتیاد است، او میگوید: «شدت تأثیر مصرف طولانیمدت ماریجوانا تا حد زیادی به سن مصرفکننده و قدرت ماریجوانایی که مصرف میکند دارد. هرچه مصرف از سن پایینتر شروع شود و قدرت تیاچیسی موجود در ماریجوانا بیشتر باشد، عواقب وخیمتر است.»
تحقیقات نشان میدهد بزرگسالانی که در دوران بلوغ به طور منظم ماریجوانا مصرف میکردند، در بعضی مناطق مغزشان فیبرهای عصبی کمتری دارند. این میتواند فرایند رشد مغز را مختل کند. مصرف مداوم ماریجوانا احساس افسردگی یا اضطراب را در افراد بیشتر میکند. شاید نسبت به زندگیتان در قیاس با دیگران، کسانی که مصرف نمیکنند، هم احساس بدی پیدا کنند.
تأثیرات درازمدت گل بر فرد نسبتاً ناشناخته است. نگرانیها پیرامون اثرات مصرف درازمدت این مخدر بر افزایش خطر ابتلاء به اسکیزوفرنی، اختلال دوقطبی، و حملات پانیک افسردگی افزایش یافتهاست.
دود علف و حشیش باعث تحریک شدید حلق و بینی و لایه پوششی ریهها شده و در نتیجه خطر سرفه مزمن و سایر علائم و نشانههای آسیب شناختی حلق و بینی را افزایش میدهد.
افزایش وزن که احتمالاٌ به دلیل پرخوری، سینوزیت، فارنژیت و برونشیت همراه با سرفه مداوم، جزو عوارض مصرف گل هستند. یافتهها نشان دادهاند که مصرف مداوم گُل در ایجاد برخی سرطانها، ناراحتیهای تنفسی و اختلال در سیستم ایمنی بدن نقش دارند.
کسی که پنج سیگار گل مصرف کند برابر با کسی که روزی یک پاکت سیگار میکشد، مواد شیمیایی سرطان زا دریافت میکند. افرادی که گل مصرف میکنند معمولاٌ به مشکلات تنفسی مثل سرفه و خسخس کردن مبتلا میشوند. همچنین بیشتر در معرض ابتلا به عفونتهای ریوی مثل ذاتالریه قرار دارند.
برخی مطالعات نشان دادهاند که احتمال حمله قلبی در فرد مصرف کننده بهویژه در اولین ساعت پس از مصرف، چهار برابر بیشتر از حد معمول میشود. محققین علت این اثر روی قلب را ناشی از تاثیرات ماریجوانا روی فشار خون، ضربان قلب و کاهش ظرفیت اکسیژن رسانی رگها عنوان کردهاند.
روان پریشی، افسردگی و خودکشی نیز جزو عوارض مصرف گل هستند.
بعد از مصرف زیاد گل خاطراتی که باقی میماند با واقعیت متفاوت است. تحقیقات جدید نشان میدهد مصرف گُل احتمالاً خاطرات دروغین ایجاد میکنند.
گل اعتیاد آور نیست؟! نه تنها اعتیاد آور است بلکه جاده صاف کنی برای ابتلا به سوء مصرف مواد مخدر یا محرک سنگینتری مثل شیشه و کوکائین نیز هست.

عوارض مصرف گل در مردان
یکی از چالشهای مصرف ماریجوانا تأثیر منفیای است که میتواند روی باروری مردان داشته باشد.
امروز مدارکی وجود دارد که این یافته را تأیید میکند و تحقیقات نشان میدهد که تأثیر مصرف ماریجوانا چندوجهی است که میتواند چنین عواقبی در بر داشته باشد:
کاهش تعداد اسپرم
کاهش تمرکز اسپرم
تغییر در قدرت تحرک و ساختار اسپرم
تغییرات هورمونی
کاهش لیبیدو و کیفیت عملکرد جنسی
پایین آمدن عمر اسپرم
متأسفانه بسیاری از این اثرات میتواند هفتهها و حتی ماهها بعد از قطع مصرف ماریجوانا ادامه داشته باشد.
مردانی که بیش از یکبار در هفته ماریجوانا مصرف میکنند، تا سی درصد از تعداد و تمرکز اسپرمهایشان کاسته میشود، و نتایج تحقیقات نشان میدهد که این روند تا پنج یا شش هفته حتی بعد از قطع مصرف ماریجوانا هم ادامه خواهد داشت.
جز اینها، شواهدی قوی وجود دارد که نشان میدهد اختلال در نعوظ هم میتواند یکی از اثرات جانبی مصرف ماریجوانا در مردان باشد. البته در گذشته و فرهنگهای باستانی شاهدانه (دانهای که ماریجوانا از آن تولید میشود) را عامل افزایش و تحریک میل جنسی میدانستند، اما امروز تحقیقات ثابت کرده است که مصرف ماریجوانا روی عملکرد جنسی تأثیر منفی دارد. در واقع، یکی از تحقیقاتی که در این خصوص انجام شد، نشان داد هفتاد و هشت درصد مردانی که از اختلال نعوظ رنج میبردند، مصرفکننده ماریجوانا بودند و تنها سه درصد این چنین نبودند. گفته میشود که کانیباس با آسیب رساندن به سلولهای درونرگی– آن سلولهایی که روی سطح داخلی رگهای خونی زیست میکنند و به ماندگاری نعوظ کمک میکنند– منجر به اختلال نعوظ در مردان میشوند. اگر میخواهید در آینده نزدیک خانواده تشکیل بدهید، لازم است از تأثیر منفی مصرف ماریجوانا روی باروری مردان آگاه باشید.
نحوه درمان اعتیاد به گُل
پس از ترک این ماده مخدر علائم زیر مشاهده میشود: تحریک پذیری، عصبانیت، پرخاشگری، خشم، اضطراب، مشکل در خواب، کاهش اشتها یا کاهش وزن، بی قراری، افسردگی، علائم جسمی مانند لرزیدن و عرق کردن، تب یا سردرد. از آنجا که بسیاری از این علائم ترک میتوانند از مشکلات دیگر به وجود آمده باشند، ارزیابی یک متخصص اعتیاد یا معاینه پزشک لازم است تا مشخص شود که علت چیست.
گزینههای درمانی یا “توان بخشی” برای اعتیاد به گل مشابه پروتکلهای درمانی اعتیاد به الکل و سایر مواد مخدر است. روشهای درمانی مبتنی بر برنامههای دوازده قدمی مانند معتادان گمنام، درمان شناختی رفتاری، تدابیر تقویت انگیزشی و سایر رویکردهای معتبر علمی میتوانند مفید باشند.
باید برای فرد معتاد برنامه داشت؛ شروع آن با ترک فیریکی یا سم زدایی است. سپس فرد باید ریشه مشکل خود را شناسایی کند که خیلی از اوقات به مشکلات دوران کودکی یا نوجوانی برمیگردد. مشاوره با روانشناس یا مددکار اجتماعی توصیه میشود. روان درمانی توسط روانشناس یا شرکت منظم در جلسات معتادان گمنام، سنگ بنای درمان اعتیاد به گل است. هدف این نوع درمان این است که به افراد توانایی اجتناب یا مقابله با محرکهای ماده مخدر گل را فراهم آورد تا در شرایط وسوسه انگیز، از عود مجدد و لغزش جلوگیری شود.
توجه شما را به مقالات آموزنده زیر درباره درمان اعتیاد جلب میکنیم.
در مجله اعتیاد بیشتر بخوانید:
بهترین روشهای درمان اعتیاد به مواد مخدر
بهترین روش ترک و درمان اعتیاد