صحبت‌های یک مادر درباره ترک اعتیاد به کوکائین
پسرم را می‌خواباندم و کُک می‌زدم
با توجه به افزایش و پیچیده شدن هزارتوی مصرف مواد مخدر بعد از همه‌گیری کووید-۱۹، وبسایت کلوزر Closer با مادری درباره‌ی ترک اعتیادش به گفت‌وگو نشست که در این مطلب با هم می‌خوانیم.
سارا ابراهیم چهل‌ساله که صاحب یک پسر است، در این گفت‌وگو تعریف می‌کند که زمانی بود شب‌ها پسر یک‌ساله‌اش را می‌خواباند و بعدش خودش از تخت بیرون می‌آمد تا بعد از یک روز پرمشغله دیگر دمی استراحت کند. اما برای این تمدد اعصاب به کوکائین پناه می‌برد.
مصرف مواد مخدر سنگین از یک دهه گذشته رو به افزایش بوده و آمارها نشان می‌دهد که در دوران همه‌گیری، مراجعه برای درمان اعتیاد تا سیصد درصد افزایش داشته است. گزارش‌ها حاکی از آن است که بین سال‌های 2019 تا 2020، ۸۷۳ هزار نفر در رده سنی شانزده تا پنجاه و نه سال مصرف کوکائین داشته‌اند؛ و متخصصان این افزایش مصرف را تا حدی نتیجه اضطراب ناشی از همه‌گیری می‌دانند. بسیاری از والدین که در این دوران مجبور بودند کار نگهداری از بچه‌شان را در کنار شغل‌شان از راه دور و در خانه پیش ببرند، برای استراحت و کسب آرامش به مصرف مواد روی آوردند؛ این تبدیل به رفتار رایجی در میان مردم شد.
سارا می‌گوید: «من مصرف مواد را از نوجوانی شروع کردم، ولی کوکائین را جدی نمی‌گرفتم تا اینکه سال ۲۰۰۸ شروع کردم به کار در یک کافه‌بار، و به یکباره در احاطه آدم‌هایی قرار گرفتم که به طور مرتب کوکائین مصرف می‌کردند.»
«خیلی زود من هم شروع به مصرف روزانه کردم. حتی وقتی به عنوان دانشجوی بیست و هفت ساله وارد دانشگاه شدم تا مدرک بین‌المللی مدیریت گردشگری را بگیرم، روزانه کوکائین مصرف می‌کردم. وام دانشجویی‌ام را ظرف سه هفته بر باد دادم.»
کوکائین در بریتانیا بعد از ماری‌جوانا دومین ماده مخدری است که بیشترین مصرف را در سطح گسترده دارد. مصرف کوکائین با اینکه در ابتدای مصرف احساس شکست‌ناپذیری زیادی به فرد می‌دهد، در طولانی‌مدت منجر به مشکلات روحی جدی از جمله افزایش اضطراب، پارانویا و روان‌پریشی در او می‌شود.
دمدمی‌مزاجی معتاد کوکائین
سارا می‌گوید: «مردم فکر می‌کنند معتاد هیچ‌وقت پول ندارد، اما من منشی شخصی بودم، مدرک خوبی داشتم، دوستان و دوست‌پسر داشتم، البته تمام دوستانم هم کوکائین مصرف می‌کردند. اما قیافه من افتضاح شده بود، پوستم رنگ و رو نداشت و زیر چشمانم گود افتاده بود، و روحیه‌ام دمدمی‌مزاج شده بود. دیگر قابل اعتماد نبودم، به بهانه اینکه بیمارم از زیر کار در می‌رفتم، و حتی تولد شصت سالگی مادرم را از دست دادم چون شب قبلش را مهمانی بودم و تا صبح داشتم کوکائین مصرف می‌کردم و خجالت می‌کشیدم به خانه برگردم.»
سالی بنتون، مدیر اجرایی مؤسسه خیریه اعتیاد به نام The Forward Trust می‌گوید: «اعتیاد اغلب در معاشرت‌ها یا به طور تفریحی شروع می‌شود. گاهی هم افراد برای خوددرمانی یک آسیب عاطفی از آن استفاده می‌کنند و به آن وابسته می‌شوند. و در این سال‌های اخیر هم دسترسی به مواد غیرقانونی به‌خصوص از طریق شبکه‌های اجتماعی بیشتر شده است.»
در مجله اعتیاد بیشتر بخوانید
سارا می‌گوید خیلی زود دید که دارد تمام پولش را صرف خرید مواد می‌کند و در هفته‌های کاری دائم احساس عطش مصرف را در خود دارد. وقتی اوایل سال 2018، در سی و شش سالگی، به طور تصادفی باردار شد، تصمیم گرفت سقط جنین کند چرا که بارداری برایش شوکی بود که او هنوز آمادگی پذیرش‌اش را نداشت. اما بعد به این نتیجه رسید که این بچه به زندگی‌اش آمده است تا نجاتش دهد و به همین خاطر، از سقط جنین منصرف شد. او می‌گوید: «من آن‌قدر داشتم کوک مصرف می‌کردم که امکان داشت جانم را از دست بدهم. اما وقتی دیدم مصرف کوک می‌تواند بچه توی شکمم را در معرض خطر قرار دهد، دیگر ترک سخت نبود. دوران بارداری‌ام دوران خوشی برای من بود. مطمئن بودم دیگر کوک بخشی از گذشته‌ام است.»
اما وقتی مارشال سه‌ماهه بود، کسی در خانه دوستی وقتی مارشال خواب بود به سارا کوکائین تعارف کرد و سارا پذیرفت. او می‌گوید: «با خودم گفتم حالا دیگر روی خودم کاملاً کنترل دارم، و می‌توانم هر چند ماه یک‌بار با دوستانم کوک مصرف کنم. بعد همه‌گیری آمد و من تازه داشتم کسب و کار خودم را به عنوان مربی زندگی راه می‌انداختم، و برایم سخت بود در قرنطینه از خانه با یک بچه کوچک کار کنم. بنابراین گفتم برای اینکه آرام شوم، غروب‌ها کوکائین مصرف کنم. کوک را می‌آوردند دم خانه و وقتی مارشال خواب بود، چند لاینی اسنیف می‌کردم. وقتی شدت همه‌گیری کمتر شد. مارشال را می‌بردم مهد کودک و خودم قبل از کار همراه با قهوه‌ام یک لاین کوک می‌زدم. سر کار تمرکز نداشتم و با اینکه مارشال چیزی ازم نمی‌خواست، می‌دانستم که مادر خوبی برایش نیستم. و به این خاطر از خودم بدم می‌آمد.»
چگونه اضطراب می‌تواند به سوء‌مصرف الکل منجر شود
اعتیاد به کوکائین
گفته می‌شود در دوران همه‌گیری بسیاری به خاطر جداافتادگی و تنهایی حاصل از قرنطینه به مشروب، مواد مخدر یا قمار به عنوان یک راه فرار یا مکانسیم دفاعی و مقابله‌ای پناه بردند. این در حالی بود که کاهش دستمزدها و همین‌طور در دسترس نبودن مراکز درمانی باعث شد مردم نتوانند برای بهبودی طولانی‌مدت کمک بگیرند. اما سالی بنتون می‌گوید: «هر آنکه دارد در سکوت و تنهایی رنج می‌کشد بداند که تنها نیست. اعتیاد یک بیماری است که می‌تواند درمان شود و هم شما و هم خانواده شما شایستگی آن را دارید که ازتان حمایت شود.»
سارا در نهایت در ماه مه 2021 به این نتیجه رسید که دیگر کافی است. او می‌گوید: «به خاطر اسنیف زیاد کوکائین (یعنی تو دادن پودر کوکائین از طریق بینی) همیشه بینی‌ام گرفته بود، و وقتی که داشتم بینی‌ام را روی کاسه‌ای پر از آب جوش بخار می‌‌دادم تا راهش باز شود و بتوانم مواد بیشتری مصرف کنم، با خودم گفتم دارم چه کار می‌کنم؟»
سارا از آن پس به یک هیپنوتراپیست بالینی مراجعه کرد و به مادرش هم اعتراف کرد که اعتیاد دارد. و شروع کرد به اعتراف به این بیماری در صفحه شخصی‌اش در فیسبوک و اعلام کرد که در فرایند بهبودی است. او می‌گوید: «نگران بودم مردم قضاوتم کنند، پسرم را ازم بگیرند و کارم از دست برود.» اما خانواده و دوستانش حمایتش کردند.
سارا که حالا خودش مربی بهبودی است می‌گوید: «حالا ندای اعتیاد وقتی حالم خوش نیست یا مضطربم، یا در مواقع جشن و شادی در گوشم بلندتر می‌شود. اما زندگی بهتر است و من می‌خواهیم به دیگران هم کمک کنم که در پس تاریکی، نور را ببیند. دیگر هرگز به تاریکی کوکائین برنخواهم گشت.»
ترجمه مجله اعتیاد: آزاده اتحاد
https://www.pressreader.com/uk/closer-uk/20220719/287015492988173