من اعتیاد را شکست دادم

من اعتیاد را شکست دادم اما الکلیسم پسرم را کشت

قصه یک پدر و پسر معتاد

    اعتیاد بیماری است و امروز دیگر درمان دارد؛ اما درمان آن کاملاً به میزان تعهد فرد معتاد به روش درمانی بستگی دارد. بنابراین حتی با وجود اینکه کارآمدی روش‌های درمانی امروزی ثابت شده است، همه در ترک، حفظ هوشیاری و رسیدن به بهبودی موفق نمی‌شوند و هنوز این بیماری تلخ زندگی‌های زیادی را از هم می‌پاشد و عزیزان زیادی را از خانواده‌هایشان می‌گیرد. چرا چنین می‌شود؟ چرا عده‌ای می‌توانند از این مسیر سخت سربلند بیرون بیایند و بعضی‌ها ناکام می‌مانند، طبعاً دلایل متعددی دارد که در این مقاله از نگاه پدری عزیز از دست داده، که خود معتاد سابق به حساب می‌آید، به یکی از آنها اشاره می‌شود.

    فرد پری Fred Parry هوشیاری بیست‌ ساله‌اش را مدیون مدت‌زمانی که در یک کلینیک بازپروری خصوصی به نام کسل کریگ در مرزهای اسکاتلند گذراند می‌داند.

    پری شصت و شش ساله می‌گوید بهبودی از اعتیاد به الکل بهترین اتفاقی است که در زندگی برایش افتاده و او حالا نوازنده‌ چلو، معلم موسیقی، همسر و پدر است.

    الکلیسم پسرم را کشت
    در ذهن همه ما تصویر خاصی از یک الکلی وجود دارد. پسر من آدام مثل آن تصویر نبود. آدام در سن ۳۲ سالگی بعد از تشنج احتمالاً ناشی از ترک از دنیا رفت

    الکلیسم پسرم را کشت

    وقتی آدام، پسر آقای پری که همچون پدرش به بیماری اعتیاد مبتلا بود، شروع کرد به مبارزه با اعتیاد، او را به همان کلینیکی که خودش رفته بود فرستاد، به این امید که او هم‌ مثل خودش بهبود پیدا کند.

    اما متأسفانه در ششم مه سال ۲۰۲۱، آدام بعد از تشنج احتمالاً ناشی از ترک از دنیا رفت. او سی و دو ساله بود.

    آقای پری می‌گوید: «اتفاق خیلی وحشتناکی بود. نباید اتفاق می‌افتاد. ما معمولاً از دست معتادها عصبانی می‌شویم. برای خانواده‌ها اینکه ببینند اعتیاد چه بلایی سر عزیزان‌شان می‌آورد، مثل شکنجه است. من ولی می‌دانستم خود آدام چه شکنجه‌ای دارد می‌بیند؛ داشت عذاب می‌دید ولی نمی‌توانست خودش را نجات دهد.»

    آقای پری که اهل گلاسکو است، آدام را جوانی خوش‌صحبت و بسیار باهوش توصیف می‌کند که همیشه در حال خواندن دو یا سه کتاب به طور همزمان بود.

    او می‌گوید: «در ذهن همه ما تصویر خاصی از یک الکلی وجود دارد. آدام مثل آن تصویر نبود.»

    اعتیاد آدام زمانی شدید شد که تحصیلش را در رشته‌ شیمی در دانشگاه سن‌ اندروز شروع کرد. اعتیاد به آدام اجازه نداد امتحان‌هایش را با موفقیت پشت سر بگذارد که همین در نهایت منجر به اخراجش از دانشگاه شد.

    آدام بعد از این به دنبال درمان اعتیادش رفت اما نتوانست با پرسنل مرکزی که به آن رجوع کرده بود کنار بیاید و از این رو، آقای پری پانزده هزار پوند هزینه کرد تا آدام در مرکز درمانی دیگری بستری شود؛ که خوشبختانه به کمک آن موفق شد نزدیک به سه سال هوشیار بماند.

    اما سال ۲۰۱۷، زمانی که آدام بعد از هوشیاری تازه‌یافته‌اش موفق شد یک بار دیگر در دانشگاه، این بار دانشگاه گلاسکو، قبول شود، هوشیاری‌‌اش دچار تزلزل و لغزش شد.

    یکی از پزشکان به من گفت که برای یک الکلی هیچ کاری نمی‌شود کرد جز اینکه او را ببری جایی، در را به رویش قفل کنی و بعد کلید را دور بیندازی. آدام پس از وخیم‌تر شدن اعتیادش از دانشگاه سنت اندروز ترک تحصیل کرد

    در مجله اعتیاد بيشتر بخوانید

    یک مرکز ترک اعتیاد استاندارد چه ویژگی‌های دارد؟

    تفریح و شادی بدون مشروب ممکن است

    سوء‌ مصرف الکل را بشناسید

    تشنج‌های ناشی از مصرف زیاد الکل

    آقای پری می‌گوید: «در تمام طول این مدت ما فکر می‌کردیم آدام به خاطر مشکلات روحی‌ای داشت، باعث می‌شد به سراغ اعتیاد برود.»

    اما تلاش برای رسیدگی به این مشکلات هم غیرممکن به نظر می‌آمد. اصلاً رفتن به مطب روانشناس نمی‌شد که اتفاق بیفتد. چرا که آدام مجبور بود در زمانی مشخص در جایی مشخص حضور داشته باشد. و این وقتی الکلی (یا معتاد به موادی سنگین) هستی، به قول آقای پری اصلاً امکان‌پذیر نیست.

    او می‌گوید: «وقتی به اعتیاد دچاری، این‌طور به نظر می‌آید که زندگی‌ات آشفته و وارونه است؛ نمی‌دانی ساعت چند است یا اصلاً کدام روز هفته. و خب در چنین شرایطی باید سر زمانی مشخص به وقت دکترت هم برسی و این واقعاً سخت و حتی غیرممکن است.»

    در نهایت، اعتیاد آدام که بیکار بود و با خانواده‌اش زندگی می‌کرد، همین‌طور تشدید شد، تا به جایی رسید که تمام پولی را که ماهانه از دولت می‌گرفت، خرج الکل می‌کرد. وضع تا جایی پیش رفت که به خاطر تشنج‌های ناشی از مصرف زیاد الکل کارش به بیمارستان کشید.

    در طول شش ماه پیش از مرگش او شش بار به خاطر تشنج در بیمارستان بستری شد. خانواده‌اش می‌خواستند او را دوباره به بازپروری برگردانند اما از پس هزینه‌اش برنمی‌آمدند، و از سویی، خود آدام هم با وخیم‌تر شدن حالش دیگر هیچ میلی به درمان بیشتر نداشت.

    حالا آقای پری از دولت اسکاتلند می‌خواهد که شرایط دسترسی به مراکز درمانی اعتیاد از جمله مراکز بازپروری مسکونی را بهتر کند.

    او می‌گوید: «وقتی آدام در بیمارستان بستری بود، یکی از پزشکان به من گفت که برای یک الکلی هیچ کاری نمی‌شود کرد جز اینکه او را ببری جایی، در را به رویش قفل کنی و بعد کلید را دور بیندازی؛ این را‌ تو بیمارستان جلو خود آدام به من گفتند.»

    او در ادامه می‌گوید: «مرکز بازپروری گزینه خوبی برای درمان آدام بود اما متأسفانه شش هفته در بازپروری برای او کافی نبود. او بعد از آنکه از بازپروری بیرون آمد، باید مدت‌‌زمان به مراتب بیشتری را در ساختاری درست و منظم می‌گذراند.»

    آمار مرگ ناشی از اعتیاد

    در اوت سال 2021، سازمان ثبت آمار ملی اسکاتلند اعلام کرد که تعداد مرگ و میر ناشی از مصرف الکل به بالاترین حد خود در یک دهه‌ اخیر رسیده است. با افزایش هفده درصدی نسبت به سال 2020  به ۱۱۹۰ نفر رسید که این بالاترین رقم از سال ۲۰۰۸ تا به حال به حساب می‌آید.

    در همین راستا، حزب محافظه‌کار اسکاتلند لایحه‌ حق بهبودی را پیشنهاد کرده است که از حق قانونی درمان اعتیاد برای مبتلایان به اعتیاد، از جمله مراکز بازپروری مسکونی، حمایت می‌کند. این‌طور‌ که پیداست قانون‌گذاران اسکاتلندی با این طرح موافقند.

    وزیر بهداشت این حزب ضمن ابراز خوشحالی بابت تأیید و حمایت اکثریتی این طرح، حق بهبودی را بخش مهمی از راه‌حل درمان اعتیاد دانسته و می‌گوید: «در حال حاضر، افراد زیادی در کشور مبتلا به اعتیاد هستند که نمی‌توانند آن کمکی را که نیاز دارند دریافت کنند، این‌ قانون به آنها حق قانونی دریافت گزینه‌های درمانی را می‌دهد که زندگی‌شان را نجات دهد و مرکز بازپروری مسکونی هم یکی از این گزینه‌هاست.»

    گفته می‌شود دولت اسکاتلند ظرف پنج سال ۲۵۰ میلیون پوند برای بهبودی وضعیت دسترسی به خدمات درمانی اعتیاد اختصاص داده است. و حزب کارگر نیز اعلام کرده است که از هر‌ گونه اقدامی در راستای کمک به درمان معتادان نیازمند به کمک حمایت خواهد کرد.

    ترجمه مجله اعتیاد: آزاده اتحاد

    https://www.bbc.co.uk