تأثیر جنسیت بر چگونگی مواجهه افراد با وابستگی به الکل
تجربه اعتیاد به الکل در زنان و مردان متفاوت است
تحریریه اعتیاد
مطالعه‌ای کیفی که از سوی محققان دانشکده هنر، علوم و علوم انسانی دانشگاه سائوپائولو در برزیل انجام شد، نشان می‌دهد که جنسیت بر نحوه کنار آمدن افراد مبتلا به اختلال مصرف الکل با شرایط خود تأثیر می‌گذارد.
محقق اصلی پروفسور ادمیلسون د کامپوس بود که تحت حمایت FAPESP و با همکاری نادیا نارچی، از دیگر استادان دانشگاه، اجازه گرفت تا در جلسات کاملاً زنانه یک گروه از الکلی‌های گمنام یا اِی‌اِی در شهر سائوپائولو شرکت کند، با شرکت کنندگان مصاحبه کند و از حرف‌هایی که در آن جلسات می‌زنند، یادداشت‌برداری کند.
او میگوید: «جلسات ای‌ای تماماً برای زنان در ایالات متحده زیاد است اما در برزیل نه. ای‌ای این قالب را به این دلیل که اعتیاد به الکل را پدیده‌ای واحد می‌داند که مردان و زنان را به طور یکسان تحت تأثیر قرار می‌دهد، منع می‌کند. اما زنانی که من با آنها مصاحبه کردم مخالف این نظریه بودند و گفتند که در جلسات مختلط احساس ترس می‌کنند. حتی بعضی‌ها گفتند که در چنین جلساتی تجربه آزار و اذیت و شوخی‌های جنسی را داشته‌اند.»
به گفته کامپوس، این شهر صد و بیست گروه ای‌ای دارد، اما تنها دو جلسه تماماً زنانه در آن برگزار می‌شود، یکی در شمال شهر و دیگری در مرکز شهر سانتا سیسیلیا.
او میگوید: «انجمن ای‌ای ساختار سلسله‌مراتبی ندارد. گروه‌ها خودمختارند، و ناظران به صورت چرخشی خدمت می‌کنند. من درخواست کردم که به‌ام اجازه بدهند در جلسات تماماً زنانه هر دو گروه شهر شرکت کنم، اما فقط گروه قسمت شمالی سائوپائولو موافقت کرد.»
تقریباً پانزده زن در این گروه هر شنبه با یکدیگر ملاقات می‌کردند. بعضی‌هاشان تازه دو ماه پیش پیوسته بودند، در حالی که بعضی دیگر بیش از سی سال بود که به جلسات ای‌ای می‌آمدند. به طور کلی، از خانواده‌های کم‌درآمد بودند و تحصیلات رسمی کمی داشتند. بعضی‌ها با مردانی ازدواج کرده بودند که آنها هم در برنامه ای‌ای بودند.
کامپوس تأکید می‌کند که لازم به ذکر است که اعضای ای‌ای، الکلیسم یا اعتیاد به الکل را به خاطر استعداد جسمانی همراه با وسواس ذهنی به نوشیدن یک «بیماری لاعلاج مزمن» می‌دانند و معتقدند که نمی‌توان با این بیماری تنها با اراده شخصی مبارزه کرد. باید یک شبکه حمایتی از سوی این گروه برای الکلی‌ها تشکیل شود تا یاد بگیرند در حین زندگی با این بیماری هوشیار بمانند. کامپوس میگوید ای‌ای خود را «انجمن مردان و زنانی» می‌داند که «با هیچ فرقه، مذهب، جنبش سیاسی، سازمان یا نهادی ارتباطی ندارد». عضویت کاملاً رایگان است. با این حال، خودکفایی مالی آن با کمک‌های داوطلبانه تضمین می‌شود.
کامپوس میگوید: «ما پیش از این گروه‌هایی را که جلسات مختلط داشتند بررسی کرده بودیم. در جلسات تماماً زنانه، ما با احترام زیادی یک مطالعه قوم‌نگاری انجام دادیم که شامل گزارش‌های شرکت‌کنندگان از خانواده، کار و سایر روابط و همچنین بخش‌های دیگر زندگی‌شان می‌شد. آنها برای اشاره به وضعیت‌شان، طردشدگی و تنهایی‌ای که به دلیل انگ اجتماعی ناشی از اعتیاد تجربه می‌کنند، عبارت «روح زخمی» را به کار می‌بردند.»
در مجله اعتیاد بیشتر بخوانید
بعد از هوشیاری تا چه زمانی باید برای برقراری ارتباط عاطفی صبر کرد
او در ادامه به این نکته اشاره کرد که در جلسات مختلط مردان در توصیفات خود بر روابط کاری و سایر جنبه‌های غیرشخصی زندگی روزمره خود تمرکز می‌کردند. این در حالی است که شرکت‌کنندگان جلسات تماماً زنان بیشتر درباره‌ی زندگی و احساسات درونی خودشان صحبت می‌کردند. «به همین خاطر، برگزاری جلسات تماماً زنانه مهم است. این جلسات فضای امنی را برای ابراز وجود فراهم می‌کنند و شرکت‌کنندگان می‌توانند احترام از دست‌رفته‌شان را بازیابند.»
افکار عمومی در جامعه معمولاً با پدرانی که تعهدات پدری خود را نادیده می‌گیرند، ملایم‌تر رفتار می‌کند، اما نسبت به زنانی که مادر بد تلقی می‌شوند، سازش‌ناپذیر است. کامپوس در این خصوص میگوید: «بار این احساس که اعتیاد به الکل شاید آنها را از عمل به آنچه جامعه ازشان انتظار دارد باز داشته باشد، بر دوش این زنان سنگینی می‌کند.»
ویرایش چهارم راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی (DSM-IV) که از سوی انجمن روانپزشکی امریکا منتشر شده است اما در بسیاری از کشورهای دیگر نیز استفاده می‌شود، وابستگی به مواد را شرایطی می‌داند که با سه یا چند مورد از معیارهای زیر مطابقت داشته باشد:
صرف زمان زیاد در اقداماتی که برای رسیدن به مواد نیاز است؛ مصرف آن یا بهبودی از اثرات آن؛ مصرف ماده به میزان بیشتر یا در مدت‌زمانی طولانی‌تر از آنچه در نظر داشتید؛ نیاز به مقادیر قابل توجهی از ماده مخدر برای رسیدن به نشئگی مورد نظر که به مرور زمان مقدار ماده بیشتر هم می‌شود؛ تمایل به کاهش یا کنترل مصرف مواد؛ ادامه مصرف ماده به‌رغم آگاهی از اینکه باعث ایجاد یا تشدید مشکلات جسمی یا روانی می‌شود؛ و ترک یا کاهش فعالیت‌های اجتماعی، شغلی یا تفریحی مهم به دلیل مصرف مواد.
الکلی‌های گمنام مؤثرترین راه برای پرهیز از الکل
درباره الکل و سایر موادی که باعث وابستگی شیمیایی می‌شوند، مثل آرام‌بخش‌ها (بنزودیازپین‌ها)، محرک‌ها (آمفتامین‌ها)، کوکائین و کراک، مورد هفتم هم اضافه می‌شود؛ وجود سندرم علائم ترک مشخصه یک ماده، که در این صورت افراد تحت بررسی اگر سه معیار از هفت معیار را داشته باشند وابسته و معتاد به حساب می‌آیند.
این معیارها به طور یکسان برای مردان و زنان اعمال می‌شود، اما تحقیق تحت سرپرستی کامپوس به این نتیجه رسید که فراتر از این طبقه‌بندی کلی، تجربه اعتیاد به الکل و درمان آن به شدت تحت تأثیر جنسیت است.
او میگوید: «بر خلاف تصور رایج در ای‌ای ما متوجه شدیم که زنان به فضای امنی نیاز دارند تا در دردشان را ابراز و بیان کنند و «روح زخمی»شان را درمان کنند.»
یک نظرسنجی درباره مصرف مواد در میان برزیلی‌ها که سال 2017 از سوی بنیاد اسوالدو کروز (فیوکروز، وابسته به وزارت بهداشت) انجام شد، نشان داد که حدود 2.3 میلیون نفر بین دوازده تا شصت و پنج سال در دوازده ماه گذشته وابستگی به الکل را تجربه کرده‌اند. این نسبت در میان مردان (2.4 درصد از جمعیت مرد) یعنی 3.4 برابر بیشتر از زنان (0.7 درصد) بود، اما محققان در این خصوص معتقدند که مورد دوم ممکن است به دلیل انگ اجتماعی شدیدی که اعتیاد به الکل زنان به همراه دارد، کمتر از آمار و ارقام واقعی بوده باشد. چرا که بسیاری از زنان ممکن است از ترس اینکه «دیگران» درباره‌شان چه فکری می‌کنند، چه می‌گویند یا چه واکنشی خواهند داشت، وابستگی خود را به الکل پنهان کرده باشند.
ترجمه مجله اعتیاد: آزاده اتحاد
https://medicalxpress.com/news/2022-04-gender-people-cope-alcohol.html
مقالات مرتبط در مجله اعتیاد
عمق لکه ننگ اعتیاد بر پیشانی معتاد
اگر فکر می‌کنید شراب برای شما مفید است، بهتر است تجدید نظر کنید