30 شهریور

    دعا

    «دعا تمرین می طلبد و ما باید به خود یادآور شویم که افراد ماهر با مهارتهای خود متولد نشده اند.»-کتاب پایهNA

    بسیاری از ما بدون داشتن هیچ تجربهای در دعا کردن بهبودی را شروع کردیم و از ندانستن “کلمات درست” نگران بودیم. برخی از ما کلماتی را که در دوران کودکی یاد گرفته بودیم، به یاد آوردیم، اما دیگر از اعتقاد خود به این کلمات مطمئن نبودیم. صرف نظر از تجربه خود در این زمینه در دوران بهبودی سعی در یافتن کلماتی کردیم که واقعاً حرف دل ما را میزنند.

    اغلب اوقات اولین دعایی که قصد انجام آن را داریم، درخواست سادهای از نیروی برتر مبنی بر کمک به ما در پاک ماندن روزانه است. ممکن است درخواست راهنمایی و شهامت کنیم یا صرفاً برای آگاهی از اراده خداوند برای خود و قدرت اجرای آن دعا کنیم. اگر در دعاهای خود دچار سردرگمی شویم، میتوانیم از سایر اعضاء بخواهیم درباره اینکه چگونه دعا کردن را یاد گرفتهاند با ما صحبت کنند.

    مهم نیست که در هنگام نیاز یا در هنگام شادمانی دعا کنیم، مسئله مهم پشتکار و تلاش در این امر است.

    دعاهای ما از طریق تجربه قدمهای دوازدهگانه و درک شخصی ما از نیرویی برتر شکل میگیرد. وقتی رابطه ما با این نیروی برتر رشد میکند، در هنگام دعا احساس راحتی بیشتری میکنیم. در مواقعی دعا به منبعی از قدرت و آرامش تبدیل میشود. این منبع را در اکثر اوقات و با اشتیاق جستجو میکنیم.

    فقط برای امروز: میدانم که دعا میتواند ساده باشد. از جایی که هستم شروع و تمرین میکنم.