۲۴ بازیگری که در کودکی کارشان به مرکز بازپروری کشید
اعتیاد به مواد مخدر از جمله مشکلات ستاره‌های هالیوود است
تحریریه اعتیاد
سلبریتی‌های معتاد در مرکز بازپروری
اعتیاد و شهرت رابطه تنگاتنگی با هم دارند. اینکه پول و شهرت افراد را به سمت سوءمصرف مواد سوق می‌دهد، یک چیز است، اینکه حتی کودکان را هم در امان نمی‌گذارد، یک چیز دیگر. شاید تا همین یک یا دو دهه پیش پرده‌برداری از مشکلات سوءمصرف میان افراد مشهور و سلبریتی‌ها آسان نبود، اما امروز به هر طرف که می‌نگری، کتابی از یک سلبریتی، به‌خصوص بازیگر معروف، یا فیلمی بر اساس زندگی آنها می‌بینی که از فرایند رسیدن به شهرت و سختی‌هایی که در این مسیر متحمل شده‌اند، می‌گویند و به طور ویژه، اعتیادشان. امروز هرچه گزارش‌های بیشتری از سوء‌مصرف‌های فاحش در صنعت سرگرمی به بیرون درز می‌کند، وضعیت بغرنج ستاره‌های کودک و اثرات منفی شهرت زودهنگام روی آنها آشکارتر می‌شود. این فهرست به بیست و چهار بازیگری که در کودکی کارشان به مرکز ترک اعتیاد کشید می‌پردازد. داستان سلبریتی‌های معتاد.
زک اِفران
افران بعد از اینکه به خاطر ایفای نقش تروی بولتون در فیلم «دبیرستان موزیکال» شبکه دیزنی در سال ۲۰۰۶ به شهرت رسید و روی جلد بسیاری از شماره‌های مجله «تایگر بیت» رفت، برای همیشه به قهرمانی انکارنشدنی برای نوجوانان تبدیل شد. بعد از ایفای تعدادی نقش در فیلم‌هایی که هم به لحاظ تجاری و هم از نظر منتقدان موفق بودند، مثل «اسپری مو» یا «دوباره ۱۷ سالگی».
افران سال ۲۰۱۳ بعد از بستری شدن افران در مرکز بازپروری، مشکلات سوءمصرف الکل و مواد او عمومی شد. افران بعد از گذراندن دو دوره بازپروری و شرکت در جلسات «الکلی‌های گمنام» توانست از سال ۲۰۱۳ دوباره هوشیاری خود را به دست آورد.
درو بریمور
یکی از ناراحت‌کننده‌ترین نمونه‌های اعتیاد در کودک بازیگران درو بریمور، بازیگر دوست‌داشتنی فیلم‌های کمدی رمانتیک است که از خانواده‌ای سینمایی می‌آید، که شاید یکی از دلایل اعتیاد او در سنین پایان باشد. بریمور که مدت‌هاست بی‌پرده درباره کلنجار مادام‌العمر خود با هوشیاری صحبت می‌کند.
او در کتاب خاطراتش با عنوان «دختر کوچولوی گمشده» که سال ۱۹۹۰ منتشر شد، از اعتیاد خود به کوکائین در دوازده سالگی نوشته است. بریمور بعد از چندین حضور ناامیدکننده در استودیو ۵۴، در چهارده سالگی وارد مرکز بازپروری شد و کمی بعد از اینکه دوره درمان خود را تکمیل کرد، به صورت قانونی از سرپرستی والدین خود خارج شد.
لیندزی لوهان
لوهان که شاید یکی از بدنام‌ترین چهره‌های فرهنگ عامه اوایل دهه ۲۰۰۰ باشد، سابقه سوءمصرف الکل و مواد داشت و ماجراهای او تا پایان آن دهه خوراک روزنامه‌های زرد بود. او یکی از بازیگران معتاد در مرکز پازپروری است که بارها برای درمان اعتیاد بستری شده است. لوهان بعد از گذراندن چندین دوره درمان اعتیاد و دردسرهای قانونی، سال ۲۰۱۳ سوژه‌ی مجموعه مستند ظاهراً اخلاقی اپرا با عنوان «لیندزی» شد و از مسیر خود به سمت هوشیاری و بیرون آمدن از شغلی که دیگر به گند کشیده شده بود، صحبت کرد. ستاره فیلم «دختران بدجنس» از زمان پخش آن مجموعه تا به حال هوشیاری خود را حفظ کرده و با بازی در مجموعه در حال پخش «عاشقی برای کریسمس» نتفلیکس، بازگشت خود به حرفه‌ی بازیگری را اعلام کرد.
دمی لواتو
لواتو اولین بار کمی بعد از اکران بسیار موفق «کمپ راک ۲» و کناره‌گیری از تور «کنسرت زنده برادران جوناس» به دلیل درگیری فیزیکی با یکی از رقصنده‌ها، به خاطر سوءمصرف مواد و الکل تحت درمان قرار گرفت. ستاره «کمپ راک» فاش کرده است که مصرف مخدر را از سیزده سالگی آغاز کرد و تا هفده سالگی دیگر به کوکائین رسیده بود. اواسط سال ۲۰۱۸ لواتو بعد از مصرف بیش از حد مخدر در خانه خود در لس‌آنجلس که او را تا پای مرگ برد. این بازیگر معتاد بلافاصله به بیمارستان منتقل و سپس در مرکز بازپروی بستری پذیرش شد. مصرف بیش از حد لواتو در رسانه‌ها بازتاب زیادی داشت و باعث شد در سال ۲۰۱۸ نام او بیشترین جست‌وجوی افراد در گوگل را به خود اختصاص دهد، و از چهره‌هایی مثل مگان مارکل و برت کاوانا پیشی بگیرد. او هم خود را به لیست سلبریتی‌های معتاد اضافه کرد.
ناتاشا لیون
لیون در سال ۲۰۰۵ بعد از اینکه صاحبخانه و همکار سابقش مایکل راپاپورت او را از خانه بیرون انداخت، برای درمان اعتیاد به متادون و هروئین در مرکز بازپروری منهتن بستری شد. هنگامی که بازیگر «عروسک روسی» بستری شد از روی هم‌افتادگی ریه و عفونت قلبی رنج می‌برد، که به خاطر مشکل دوم سال ۲۰۱۲ مجبور به انجام عمل قلب باز شد.
امروز هرچه گزارش‌های بیشتری از سوء‌مصرف‌های فاحش در صنعت سرگرمی به بیرون درز می‌کند، وضعیت بغرنج ستاره‌های کودک و اثرات منفی شهرت زودهنگام روی آنها آشکارتر می‌شود.
کریستن دانست
دانست بازیگری هالیوودی است که از زمان پخش فیلم «مصاحبه با خون‌آشام» در سال ۱۹۹۴ جایگاه خود را به عنوان یکی از بازیگران کلیدی سینما تثبیت کرده است. درست یک سال بعد از ایفای نقش مری جین در «مرد عنکبوتی ۳» دانست وارد یک مرکز بازپروری در یوتا شد تا به مشکل افسردگی بالینی خود رسیدگی کند. ستاره فیلم «مالیخولیا» درست دو ماه بعد از تکمیل درمان خود این اطلاعات را عمومی کرد تا جلوی گمانه‌زنی‌های نشریات زرد درباره سوءمصرف مواد یا الکل را بگیرد.
در مجله اعتیاد بیشتر بخوانید
مراحل ترک در مرکز ترک اعتیاد لاکچری
التون جان سه دهه ترک اعتیاد را جشن گرفت
برد پیت درباره ترک اعتیاد با آنتونی هاپکینز گفتگو می‌کند
ستاره سریال «دوستان» از مبارزه با اعتیاد می‌گوید
آماندا باینز
باینز بعد از اتمام برنامه معروف «نمایش آماندا» که برای کودکان ساخته بود، توانست از تصویر بچگانه‌ای که از خود در رسانه‌ها به جای گذاشته بود، خلاص شود و در پروژه‌های بالغانه‌تری مثل «ایزی ای» و «اسپری مو» ایفای نقش کند، و ظاهراً توانست از این شهرت کودکانه خارج شود. با این حال، کمی پیش از اکران «ایزی ای» در سال ۲۰۱۰ باینز ناگهان اعلام کرد که قصد دارد برای مدت نامعلومی از بازیگری کناره‌گیری کند.
باینس از ابتدای سال ۲۰۱۲ شروع به نمایش رفتارهای نابهنجار، عجیب و غریب، و بسیار خطرناکی مثل رانندگی در مستی و روشن کردن آتش جلو پارکینگ فرد غریبه‌ای در تازند اوکس کالیفرنیا کرد. بعد از ماجرای روشن کردن آتش، باینز دستگیر شد و هفتاد و دو ساعت تحت مراقبت روانپزشکی اجباری قرار گرفت. والدین او کمی بعد از آن برای سرپرستی دخترشان پرونده‌ای تشکیل دادند، که در مارس ۲۰۲۲ با حمایت والدینش فسخ شد. باینز در مصاحبه‌ای در سال ۲۰۱۸ بابت خطاهای گذشته خود عذرخواهی و اعلام کرد که دوست دارد با هوشیاری کامل به بازیگری برگردد.
بریتنی اسپیرز
بعد از اینکه اسپیرز پسرانش را از حق حضانت همسر سابقش کوین فدرلاین خارج نکرد و حق ملاقات با فرزندانش از او سلب شد، والدین او هم مثل والدین باینز، سرپرستی و کنترل کامل دارایی‌های دخترشان را در اختیار گرفتند. در نتیجه، حق حضانت بچه‌های او به فدرلاین واگذار شد و اسپیرز در مرکز درمانی UCLA رونالد ریگان تحت مراقبت روانپزشکی اجباری قرار گرفت. حق حضانت اسپیرز تا بیش از یک دهه برقرار بود، تا اینکه بعد از بررسی‌های زیاد رسانه‌ای که به پیدایش جنبش «بریتنی را آزاد کنید» در سال ۲۰۱۹ منجر شد، لغو شد.
بریتنی یکی از مشهورترین سلبریتی‌های معتاد بود که هر روز اخبار زندگی او در رسانه‌ها منتشر می‌شد.
یک قاضی اواخر سال ۲۰۲۱ حکم اتمام حق حضانت را صادر کرد. کمی بعد از پایان حق حضانت، گزارشی منتشر شد که خواننده ترانه «تاکسیک» یک قرارداد پانزده میلیون دلاری برای کتاب زندگینامه‌اش بسته است، که بزرگ‌ترین قرارداد در این زمینه محسوب می‌شد و فقط رئیس جمهور سابق ایالات متحده، بیل کلینتون برای کتاب «زندگی من» در سال ۲۰۰۴ قرارداد بزرگ‌تری بسته بود.
هالی جوئل آزمنت
آزمنت در یازده سالگی به خاطر بازی در فیلم هیجان‌انگیز و ماوراءالطبیعه «حس ششم» در سال ۱۹۹۹ به یکی از جوان‌ترین نامزدهای اسکار تبدیل شد. این فیلم که بروس ویلیس نقش دوم آن را بازی کرده بود، نزدیک به سیصد میلیون دلار در امریکا فروش داشت و آزمنت را در کودکی به اوج شهرت رساند.
آزمنت در سال ۲۰۰۶، وقتی هجده ساله بود، در یک تصادف دچار شکستگی دنده و به رانندگی در مستی و حمل مواد مخدر متهم شد. بعداً هم اعتراضی نکرد و به انجام شصت ساعت بازپروری برای ترک الکل، شش ماه شرکت در جلسات اجباری الکلی‌های گمنام، و پرداخت جریمه نقدی ۱۵۰۰ دلاری محکوم شد.
کلی آزبورن
مورد دیگر فرزند خانواده معروف هالیوودی که در کودکی به اعتیاد مبتلا شد، کلی، دختر آزی آزبورن، خواننده اصلی گروه بلک سبث و همسرش شارون است. کلی اولین بار سال ۲۰۰۲ زمانی که در کنار والدینش در برنامه تلویزیونی «آزبورن‌ها» که زندگی روزمره غیرمعمول یک خانواده بریتانیایی را دنبال می‌کرد بازی کرد، مورد توجه مردم قرار گرفت.
در سال ۲۰۰۴ آزبورن پیش پدر و مادرش اعتراف کرد که درگیر اعتیاد به مخدر بوده و اولین دوره از سه دوره بازپروری خود را آغاز کرده است. سال گذشته میزبان سابق «فشن پلیس» در برنامه گفت‌وگومحور جیدا پینکت اسمیت در شبکه فیسبوک واچ با عنوان Red Table Talk راجع به لغزش اخیر خود و برگشت دوباره به هوشیاری صحبت کرد.
جاشوا جکسون
بازیگر «داسونز گریک» در نوامبر ۲۰۰۲ در یک بازی هاکی حرفه‌ای در شهر رالی کارولینای شمالی به خاطر دعوا با یکی از نگهبان‌ها دستگیر شد. جکسون کمی بعد از دستگیری به حمله، درگیری و مستی در مکان عمومی متهم شد.
مقامات قانونی پذیرفتند که در صورت شرکت کردن جکسون در برنامه آموزش الکل و انجام بیست و چهار ساعت خدمات اجتماعی، از اتهام حمله صرف‌نظر کنند.
اعتیاد به مواد مخدر بالاخص هروئین و کوکائین از جمله مشکلات ستاره‌های هالیوود است که به اعتراف نشریات آمریکایی، قدمتی برابر صنعت سینمایی این کشور دارد.
سلنا گومز
گومز که مدت‌هاست درباره درگیری خود با اضطراب و افسردگی بی‌پرده صحبت می‌کند، در سال ۲۰۲۰ فاش کرد که اخیراً اختلال دوقطبی برایش تشخیص داده شده است. بازیگر «جادوگران محله ویورلی» در ژانویه ۲۰۱۴ بعد از حضور در یک مرکز درمانی در آریزونا اولین دوره از سه دوره بازپروری خود را سپری کرد. گومز در اینستاگرام نزدیک به ۳۵۰ میلیون دنبال‌کننده دارد (میلیون‌ها بیشتر از کل جمعیت آمریکا) و شهرت خود را یکی از عوامل اصلی تشدیدکننده مشکلات سلامت ذهن خود می‌داند.
مری کیت اولسن
بازیگر سابق و یکی از پایه‌گذاران برند لوکس The Rowand فعالیت تلویزیونی خود را در نه ماهگی بعد از اینکه برای نقش میشل تنر در سریال «فول هاوس» انتخاب شد آغاز کرد، نقشی که بیش از هشت سال به همراه خواهرش اشلی بازی می‌کرد. خانواده مری کیت در هجده سالگی برای رسیدگی به مشکل بی‌اشتهایی بازیگر جوان اقدام کردند. اولسن چند هفته پیش از اینکه کلاس‌های خودش را در دانشگاه نیویورک در کنار خواهرش آغاز کند، درمان برای اختلال خوردن را در مرکزی در ساندنس یوتا به اتمام رساند.
هایدن پانتیر
پانتیر در سال ۲۰۱۵ حین فیلمبرداری سریال «نشویل» یک دوره ترک را در یک مرکز بازپروری به اتمام رساند تا به افسردگی پس از زایمان خود که بعد از به دنیا آمدن دخترش با بوکسر اوکراینی، ولادیمیر کلیچکو، تجربه می‌کرد، رسیدگی کند. پانتیر در سال ۲۰۱۶ دوباره به فرایند درمان برگشت که باعث شد به تولید چندین قسمت از سریال نرسد.
نیکول ریچی
باز هم یک فرزند چهره‌ای معروف و درگیری با اعتیاد در سنین پایین، زندگی شخصی نیکول ریچی، دختر ستاره موسیقی لایونل ریچی، از زمانی که در بیست و سه سالگی به همراه دوست و همکار سرشناس خود پاریس هیلتون در مجموعه‌ی «زندگی ساده» بازی کرد، مورد توجه رسانه‌ها قرار گرفت.
ریچی بعد از بازداشت به خاطر حمل هروئین در فوریه ۲۰۰۳، خودش را به یک مرکز بازپروری معرفی کرد تا اعتیادش به هروئین را کنترل کند. او از بعد از بستری در بازپروری درباره درگیری طولانی‌مدت خود با اعتیاد آشکارا صحبت کرده، و اعتراف کرده است که از چهارده سالگی مصرف کوکائین و از نوزده سالگی هروئین را آغاز کرده است.
میشا بارتون
ستاره بریتانیایی–آمریکایی سریال درام The O.C شبکه فاکس بعد از اینکه اواخر سال ۲۰۰۷ به خاطر رانندگی در مستی بازداشت شد، به حکم دادگاهی در سال ۲۰۰۸ برای اولین بار وارد دوره بازپروری شد. بارتون بعداً به خاطر فروپاشی عصبی در سال ۲۰۰۹ که تا حد زیادی به خاطر افزایش شهرت او بود، به اجبار به بخش روانپزشکی سپرده شد.
جودی سوئیتین
سوئیتین، دومین بازیگر «فول هاوس» که در این فهرست قرار گرفته است، نقش استفانی تنر در «فول هاوس» را در سال ۱۹۸۷ بر عهده گرفت، و بعداً همین نقش را برای مجموعه دنباله‌دار «فولر هاوس» نتفلیکس در سال ۲۰۱۶ تکرار کرد. سوئیتین در کتاب خاطرات خود با عنوان «از سوئیتین بیرون آمده» که در سال ۲۰۰۹ منتشر شد، درباره سوءمصرف الکل در چهارده سالگی و تحمل بیش از یک دهه اعتیاد بعد از اتمام سریال «فول هاوس» توضیح داد.
سوئیتین اعتراف کرد که در طول سیزده سال بعد از این سریال، آمفتامین، اکستازی و کرک مصرف می‌کرد تا اینکه نهایتاً در سال ۲۰۰۸ به هوشیاری رسید. این بازیگر از زمان هوشیاری‌اش، در زمینه مشاوره مواد مخدر و الکل مدرک گرفته است و به صورت عمومی درباره درمان صحیح اعتیاد فعالیت می‌کند.
شایا لباف
بزیگر «ایون استیونز» که به صورت غیرحرفه‌ای به هنر اجرا یا پرفورمنس آرت روی آورده است، از زمان اولین بازداشت خود در سال ۲۰۱۴ سابقه مصرف الکل طولانی و پر از دعوا دارد. لباف دوباره در ساوانای جورجیا دستگیر و به مستی در مکان عمومی، رفتار خلاف نظم عمومی، و سد کردن راه متهم شد، و پس از آن به دستور قاضی برای درمان سوءمصرف مواد اقدام کرد. ستاره «ترنسفورمرز» اواخر سال ۲۰۲۰ بعد از اینکه خواننده بریتانیایی و نامزد سابقش FKA Twigs او را به آزار جنسی متهم کرد، برای سومین بار وارد فرایند درمان شد.
تاتوم اونیل
اونیل در سال ۱۹۷۳ در ده سالگی بعد از بازی در «ماه کاغذی» در کنار پدرش رایان اونیل به جوان‌ترین برنده جایزه اسکار تبدیل شد. این بازیگر پنجاه و هشت ساله از دوران نوجوانی با مسئله اعتیاد درگیر بوده است و در نهایت سال ۱۹۹۸ به خاطر مشکلات ناشی از سوءمصرف مواد، حق حضانت فرزندان خود را از دست داد. در سال ۲۰۲۰ اونیل به دنبال ابراز تمایل جدی به خودکشی در خانه‌ای در لس‌آنجلس، تحت مراقبت روانپزشکی اجباری قرار گرفت.
کوری فلدمن
فلدمن بعد از درخشش در فیلم‌های پرفروش باکس آفیس مثل «گونیز» و «جمعه سیزدهم» رسماً جایگاه خودش به عنوان یک ستاره نوجوان را در کنار همکارش کوری هایم در فیلم «پسران گمشده» تثبیت کرد. فلدمن در سال ۱۹۹۰ به حمل هروئین متهم شد و پس از آن تقریباً یک سال در یک مرکز بازپروری بستری بود تا مشکل اعتیادش را حل کند. فلدمن انگیزه اعتیادش را تجاوزهای طولانی‌مدتی می‌دانست که به عنوان یک کودک در صنعت سرگرمی متحمل شده بود، تجربیاتی که در سال ۲۰۲۰ در مستند «حقایق من: تجاوز به دو کوری» درباره آن صحبت کرده است. در سال ۲۰۱۳ فلدمن اعلام کرد که از سال ۱۹۹۵ هوشیار بوده است.
کوری هایم
هایم که به همراه همکار همیشگی‌اش کوری فلدمن «دو کوری» نامیده می‌شوند هم مدت زیادی با اعتیاد به مواد مخدر درگیر بوده است. هایم هم همچون فلدمن به تجربه چند مورد تجاوز جنسی در زندگی کاری خود در کودکی اعتراف کرده است. زمانی که هایم سال ۲۰۰۱ به خاطر اوردز در در مرکز درمانی UCLA بستری شد، پیش پانزده بار در بازپروری شرکت کرده بود. هایم تا آخر عمر با اعتیاد درگیر بود و در نهایت به خاطر عفونت نومونیا که به دلیل مصرف سنگین مواد تشدید شده بود، سال ۲۰۱۰ از دنیا رفت.
ادوارد فرلانگ
ستاره «ترمیناتور ۲» در طول زندگی کاری خود با اعتیاد به الکل و مواد مخدر درگیر بوده است و اولین بار در اکتبر ۲۰۰۰ بعد از بستری به خاطر سوءمصرف کوکائین و هروئین وارد فرایند بازپروری شد. زمانی که فرلانگ قدم به برنامه بازپروری گذاشت و در سال ۲۰۱۳ به هوشیاری رسید، با چندین اتهام تجاوز خانگی و اتهامات متعدد مربوط به مواد مخدر روبه‌رو بود.
رابرت داونی جونیور
ستاره «مرد آهنی» با بازی در اولین فیلم خود در پنج سالگی خیلی زود به موفقیت دست پیدا کرد. این بازیگر در سال‌های بعد با مشکلات قانونی مربوط به اعتیاد به مواد مخدر مواجه شد که باعث شد اولین بار سال ۲۰۰۰ و بار دوم در ۲۰۰۱ از نمایش تلویزیونی «الی مک‌بل» اخراج شود. داونی جونیور از زمانی که در سال ۲۰۰۳ به هوشیاری رسید، درباره تأثیر قابل توجهی که زندان روی او داشت صحبت‌های زیادی کرده است، و بعداً در ائتلاف ضد تکرار جرم کالیفرنیا، که سازمانی غیرانتفاعی و حامی اصلاحات سیستم قضایی کیفری است، عضو هیئت مدیره شد.
تاد بریجز
بریجز مصرف ماریجوانا را در پانزده سالگی، زمانی که بازیگر سیتکام Diff’rent از شبکه NBC بود، آغاز کرد و بعد در اوایل دهه بیست زندگی‌اش به مواد سنگین‌تری مثل کوکائین و آمفتامین روی آورد. بریجز پیش از اینکه در سال ۲۰۰۳ به هوشیاری برسد، به حمله بزهکارانه و حمل کوکائین و نیز اقدام به قتل یک مواد فروش در لس‌آنجلس متهم شد که بعداً از این اتهام تبرئه شد.
بریجز هم، همچون بسیاری از ستارگان جوان این فهرست، به عنوان یک بازیگر کودک از تجاوزهای جنسی و فیزیکی زیادی رنج برده است، تجربه‌ای که در کتاب خاطرات خود با عنوان «کشتن ویلیس: از سکته‌های مختلف و خیابان‌های پایین شهر تا زندگی‌ای که همیشه می‌خواستم» که در سال ۲۰۰۸ منتشر شد، راجع به آن صحبت کرده است.
ترجمه مجله اعتیاد: آزاده اتحاد