بچه‌های آسیب‌دیده امروز، سیگاری‌های فردا
سیگار کشیدن در دوران بلوغ یک بحران سلامت عمومی است
تحریریه اعتیاد
بی‌توجهی و آزار فیزیکی بچه‌ها در خانواده‌های پرخطر، احتمال سیگاری شدن آنها را در آینده افزایش می‌دهد.
محققان می‌گویند احتمال سیگاری شدن بچه‌هایی که در خانه در معرض خطر سوءرفتار قرار دارند، یا در فقر یا با والدینی زندگی می‌کنند که مواد مخدر مصرف می‌کنند یا مشکلات روحی روانی دارند، بیشتر است. از آنجایی که معمولاً نظارتی هم روی این بچه‌های ظلم و بی‌توجهی دیده نیست، به سیگار و مواد مصرفی دیگر دسترسی آسان دارند. و به اینها پناه می‌برند تا با اضطراب و نشانه‌های دیگرِ مشکل روحی خود کنار بیایند.
یک تحقیق تازه نشان می‌دهد بچه‌هایی که در خانه‌های پرخطر، به خصوص در کودکی و نوجوانی با آزار فیزیکی مواجهند، به احتمال زیاد در بزرگسالی سیگار را تجربه می‌کنند و این تجربه بعدها به مصرف سنگین سیگار و اعتیاد به نیکوتین ختم می‌شود.
نتایج این تحقیق همچنین نشان داد که در همین جماعت پرخطر میان بی‌توجهی به بچه‌های خیلی کوچک با افزایش تدریجی مصرف سیگار در نوجوانی ارتباطی وجود دارد.
سیگاری‌های فردا
بچه‌هایی که در این تحقیق مورد بررسی قرار گرفتند، از خانواده‌هایی بودند که به نحوی با خطر آزار و بی‌توجهی مواجه بودند؛ همه یا به یک نهاد محافظت از کودک مراجعه کرده بودند یا در شرایطی زندگی می‌کردند که احتمال وقوع سوءرفتار در آن زیاد بود، یا هر دو.
سوزان یون، سرپرست این تحقیق، استادیار خدمات اجتماعی در دانشگاه دولتی اوهایو، می‌گوید: «من می‌خواستم مدل‌های مختلف سوءرفتار را بررسی کنم و ببینم که آیا ارتباطی با عادت سیگار کشیدن دارد یا نه. زمان وقوع سوءرفتار هم این میان مطرح است، نه فقط خودش به تنهایی، اینکه چه زمانی، در چه دوره‌ای اتفاق افتاده و اینکه آیا زمان وقوع سوءرفتار اصلاً مهم است یا نه؟»
گفتنی است که این تحقیق در ژورنال مصرف و سوء‌مصرف مواد به صورت آنلاین منتشر شده است.
یون متوجه شد که مصرف سیگار، با وجود اثرات مخرب بیشماری که بر سلامت افراد دارد، اغلب در تحقیقاتی که در مورد سوء‌مصرف مواد انجام می‌شود، در نظر نمی‌شود.
او می‌گوید: «سیگار کشیدن در دوران بلوغ یک معضل اجتماعی جدی و یک بحران سلامت عمومی است. تکامل مغز تا اواخر بلوغ یا اوایل جوانی اتفاق نمی‌افتد و مصرف سیگار در تکامل مغز اختلال به وجود می‌آورد. ما همچنین به این نتیجه رسیدیم که کسی که در دوران بلوغ مصرف سیگار را شروع می‌کند، احتمالاً در بزرگسالی این عادت را ادامه خواهد داد.»
منبع اطلاعات یون و همکارانش در این تحقیق، یک مجموعه تحقیق در سرتاسر ایالات متحده روی بچه‌هایی بود که با سوءرفتار مواجه بودند یا در معرض خطر سوءرفتار قرار داشتند. این تحقیق روی نهصد و سه بچه‌ی به بلوغ رسیده در طیف سنی دوازده، شانزده و هجده سال انجام شد.
تفکیک شکل‌های مختلف بی‌توجهی و آزاری که این جامعه‌ی نمونه در سه دوره‌ی مختلف زمانی (اوان کودکی، دوران مدرسه و بلوغ) دیده بودند، نشان داد که این بچه‌ها تا چه اندازه در وضعیت آسیب‌پذیر قرار داشتند. تقریباً یک چهارم در اوایل کودکی و سال‌های مدرسه بی‌توجهی دیده و نوزده درصد در دوران مدرسه با آزار فیزیکی مواجه شده بودند. نزدیک به نیمی از جمعیت در فقر زندگی کرده بودند و پنجاه و هشت درصد در خانواده‌های سیگاری.
الگوی مصرف سیگار
یون بر اساس پاسخ‌هایی که دوازده تا هجده ساله‌ها به پرسش‌ها دادند، سه مدل مصرف سیگار را در میان آنها شناسایی کرد؛ شصت و یک درصد مصرف کم/ عدم مصرف مداوم داشتند، سی درصد مصرف تدریجی روزافزون و نُه درصد مصرف ناگهانی روزافزون.
یون می‌گوید: «تغییر الگوی مصرف سیگار در طی زمان در گروهی که مصرف روزافزون سریع داشتند، واقعاً شوکه‌کننده بود. این بچه‌ها در دوازده سالگی تقریباً همه در وضعیت مشابه قرار داشتند، تقریباً هشتاد درصدشان سیگار نمی‌کشیدند. اما در شانزده سالگی، دیدیم که تقریباً شصت درصد بیش از بیست روز در یک سال قبل سیگار مصرف کرده بودند و در هجده سالگی تک‌تک بچه‌های این گروه مصرف‌کننده‌ی سنگین سیگار شدند.»
در مجله اعتیاد بیشتر بخوانید:
سیگار الکترونیکی نزدیک بود من را بکشد
با ترک سیگار چه اتفاقاتی در بدن رخ می‌دهد؟
یک تحلیل آماری نشان داد که در به بلوغ رسیده‌های این جامعه‌ی آماری که در اوایل کودکی آزار فیزیکی را تجربه کرده بودند، 3/2 بار بیشتر احتمال وجود داشت که در گروه مصرف ناگهانی روزافزون قرار بگیرند تا در گروه کم/ بی مصرف مداوم. آزار فیزیکی در بلوغ حتی تأثیر کوبنده‌تری داشت؛ این شکل سوءرفتار در آن دوره از زندگی احتمال حضور در گروه مصرف‌کننده‌ی ناگهانی روزافزون را 7/3 بار بالاتر برده بود.
به بلوغ رسیده‌هایی که در اوایل کودکی بی‌توجهی دیده بودند، 89/1 بار احتمالش بیشتر بود که در گروه مصرف‌کننده‌ی تدریجی روزافزون قرار بگیرند تا در گروه کم/ بی مصرف مداوم. بی‌توجهی به این معنا که نظارت کافی روی بچه نباشد و نیازهایش، از غذا و پوشاک گرفته تا الزامات پزشکی و آموزشی، برآورده نشود.
نزدیک به چهل درصد این سیگاری‌ها در شانزده سالگی سیگار کشیده بودند و تا هجده سالگی، بیش از هشتاد درصدشان سیگاری بودند و نزدیک به چهل درصد بیشتر از بیست روز در سال گذشته سیگار کشیده بودند.
اثرات بالقوه‌ی آزار جنسی و احساسی بر مصرف سیگار هم مورد بررسی قرار گرفت، اما هیچ‌یک منجر به افزایش مصرف سیگار نمی‌شدند.
تاثیر آزار فیزیکی
یون می‌گوید: «مدل‌های مختلف سوءرفتار منجر به الگوهای متفاوت مصرف سیگار می‌شود، اما زمان وقوع هم این میان مهم است. ما متوجه شدیم که اوایل کودکی و دوران بلوغ، دوران بسیار حساسی هستند و سوءرفتار در این دوران چنین پیامدهایی را خواهد داشت.»
به گفته‌ی یون، نتایج نشان داد اقدام برای جلوگیری از مصرف سیگار در نوجوان‌های در معرض خطر سوءرفتار –و به‌خصوص بچه‌هایی که بی‌توجهی و آزار فیزیکی را تجربه می‌کنند– باید تا قبل از دوازده سالگی صورت گیرد.
یون می‌گوید: «اگر دیر وارد عمل شویم، احتمالش خیلی زیاد است که این بچه‌ها دیگر مصرف سیگار را شروع کرده و در مرحله‌ی مصرف بیشتر باشند. نتایج تحقیقات به ما می‌گوید بچه‌هایی که بی‌توجهی و آزار فیزیکی را تجربه می‌کنند، بیشتر در معرض خطر بروز این الگوی ضعیف مصرف سیگار در طی زمان قرار دارند.
ما باید برای پیشگیری از و مداخله در مصرف سیگار، این گروه را که بیشتر در معرض خطر قرار دارند، هدف قرار دهیم.»
مترجم و ویراستار: آزاده اتحاد / ترجمه از سایت دانشگاه اوهایو
Childhood physical abuse linked to heavy cigarette use among teens who smoke / Ohio State University