قمار در کازینو، بردش هم باخته
صنعت قمار یکی از پول‌سازترین بیزنس‌های جهان است
شما حتماً هیجانِ قمار در کازینو را در فیلم‌های جیمز باند مشاهده کرده‌اید. زرق و برق میزهای جذاب بازی، زیبارویان جوانی که دنبال پول هستند و در اطراف کازینو پرسه می‌زنند. کازینوها با برنامه‌های تفریحی و غذاهای متنوع مردم را به سمت خود می‌کشانند و سپس با میزهای بازی پوکر، رولت و ماشین‌های جک‌پات، بلک‌جک و اسلات ماشین‌ها جیب‌شان را خالی می‌کنند. صنعت قمار یکی از پول‌سازترین بیزنس‌های جهان است.
♦ ♥ ♣ ♠
پل را که رد می‌کند کازینو مانند غولی با شکم گرد و حریص در مقابلش پدیدار می‌شود. نیم‌نگاهی به ساختمان غرق در نور می‌اندازد، سیگارش را خاموش می‌کند و به سمت پارکینگ می‌پیچد. شب سرد، آسمان صاف و هوا آن‌قدر شفاف است که چراغ‌هایی که به دور درخت‌ها پیچیده‌اند مثل ستاره‌های رنگین می‌درخشند. او امشب آمده تا آخرین قمار زندگی‌اش را ببرد. با گردن افراشته وارد کازینو می‌شود و خود را در میان میهمانان شاد و شیک‌پوش می‌یابد. در این معبد جادویی پرزرق و برق، چه آسان خودش را فراموش می‌کند. خانه محقرش، شکم خالی و لباس‌های نیم‌دارش، زندگی که دیو قمار حریصانه هر گوشه آن را بلعیده، قرض‌های بزرگ و کوچک، صورت حساب‌ها، … ولی امشب حضور شانس را کنارش احساس می‌کند و می‌داند که زندگی‌اش ورقی تازه خواهد خورد. دست راستش دو روز است که می‌خارد و امروز دوازدهم ماه، عدد شانس و روز تولد او و بچه‌هایش است. آخ که چه حالی دارد اگر امشب برنده به خانه برگردد و برای همیشه گرد فقر را از روی زندگی‌اش بتکاند و هزاران آرزوی کوچک و بزرگ خود و عزیزانش را برآورده کند…
خدایا این رنج کی تمام می‌شود؟
پاهای جادو شده‌اش به سمت بازی همیشگی می‌روند. در انتخاب عدد رولت roulette تردید ندارد. با دست‌های لرزان همه دارایی‌اش را برای رنگ قرمز می‌گذارد. هیچ‌وقت این‌قدر سنگین بازی نمی‌کرد. دست عرق کرده‌اش در جیب فندک قرمزی را که به شانس امشب خریده، فشار می‌دهد. رولت مانند چرخ سرنوشت او به دست دیلر به حرکت در می‌آید. نفسش در سینه حبس می‌شود. یک لحظه به نظرش می‌آید که توپ روی دوازده قرمز است!
قلبش می‌خواهد از خوشحالی بیرون بپرد. ناگهان در هیاهوی گوش‌هایش،شماره برنده را می‌شنود: سیزده! نگاه ماتش روی توپ است که درست در سوراخ سیاه بغلی افتاده و فقط یک عدد، دنیای او را سیاه کرده. شوکه و داغ از باخت ناگهانی همه دارایی‌اش ایستاده که دستی او را کنار می‌زند تا جایش را بگیرد. با شانه‌های آویزان دور خودش می‌چرخد. پاهای لرزانش بی‌اختیار او را به سمت در خروج می‌برند. سوار ماشین می‌شود و چراغ قرمز باک یادش می‌آورد که باید بنزین بزند ولی با کدام پول؟ چطور به خانه برگردد؟ از ضربه سنگین باخت توان نفس‌کشیدن ندارد. زندگی برایش تمام شده، از شدت یاس سرش را روی فرمان می‌گذارد. خدایا پس این رنج کی تمام می‌شود؟
چگونه مغز به قمار اعتیاد پیدا می‌کند
تحقیقات دانشگاه کالیفرنیا درباره اعتیاد به قمار
قمار بخش عمده‌ای از بازار سرگرمی مردم را در امریکای شمالی تشکیل می‌دهد. ساعت‌های زیادی از وقت و پول زیادی توسط مردم بومی یا توریست‌ها صرف قمار می‌شود. علاوه بر کازینوها که با برنامه‌های تفریحی و غذاهای متنوع مردم را به سمت خود می‌کشانند و سپس با میزهای بازی پوکر، رولت و ماشین‌های جک‌پات، بلک‌جک و اسلات ماشین‌ها جیب‌شان را خالی می‌کنند.
همه قمارباز های یک روز به یک نتیجه مشترک می‌رسند: قمار در کازینو بردش هم باخته!
مینی کازینوها در گوشه کنار شهرها و حتی در روستاهای دور افتاده سرخپوست‌ها و اسکیموها نیز وجود دارند. به این‌ها باید بیش از ده‌ها نوع لوتو، برگه‌های بخت‌آزمایی، جدول‌هایی که رویشان خراشیده می‌شود و کازینوهای أنلاین را نیز افزود. کمی آن‌طرف‌تر، شرط‌بندی‌های مسابقات اسب‌دوانی، اتوموبیل‌رانی و ورزشی است که بحث دیگری را می‌طلبد.
یک شبه ره صدساله رفتن!
صنعت قمار همچنین یکی از پول‌سازترین بیزنس‌های جهان است. برای تخمین ارقام نجومی درآمد آن در امریکای شمالی می‌توانید درآمد یک‌سال بخت آزمایی لوتو کبک را به تعداد استان‌های کانادا و یا ایالات متحده ضرب کنید: درآمد لوتو کبک در سال ۲۰۰۲ یک‌میلیارد و ۴۵۰ میلیون دلار بوده است. درآمد کازینو، مانند نمونه‌های مشابه آن در استان‌ها و کشورهای دیگر امریکا و اروپا به‌طور متوسط شبی ۱ تا دو میلیون دلار است، از درآمد کازینوهای اینترنتی که محدودیت مکانی هم ندارند رقم دقیقی در دست نیست. ضمن این‌که ارقام دائما در حال بالا رفتن هستند. ماهانه ماشین‌های بازی جدید کار گذاشته می‌شود، برگه‌های بخت‌آزمایی‌و کازینوهای اینترنتی وارد بازار می‌شوند و کازینوهای جدید تاسیس می‌شوند.
قمار هم مانند دیگر مشکلات اجتماعی، پدیده‌ای چند وجهی است و می‌توان از جنبه‌های مختلف روانشناسی فردی و اجتماعی، اقتصادی و … این مشکل را مطالعه کرد. از دلایل اجتماعی گرایش مردم به قمار، تنهایی و دورافتادگی، زمستان طولانی و فقر اقتصادی و اجتماعی است. آرزوی یافتن پول سریع و کلان در جهان امروز، قمار راهی جادویی است که می‌تواند انسان‌های حسرت‌کشیده را که فقط پول را درمان درد خود می‌دانند به آرزوهای مادی‌شان برساند.
قمار در این‌جا از یک نیاز روانی و اجتماعی سوء استفاده می‌کند، یک شبه ره صدساله رفتن! رویای پول‌دار شدن بدون برنامه‌ریزی و تلاش… بخش دیگر آن به فقر مزمن اقتصادی و اجتماعی برمی‌گردد. در استانی با زیرساختی اجتماع‌گرایانه مانند کبک Quebec که درآمد عمومی محدود است، مردم می‌توانند با خرید یک لوتوی دو دلاری تمام هفته، دل‌شان را به شب قرعه‌کشی خوش کنند و سال‌ها را در رویای برنده‌شدن زندگی کنند. قمار اگرچه مانند دیگر اعتیادها معلول ناراحتی‌های روحی، شکست‌های خانوادگی یا اجتماعی و اقتصادی و در مجموع یک زندگی ناشاد است، خود باعث معضلات اجتماعی فراوان می‌شود.
جرائم‌مالی، سرقت و کلاهبرداری، ناهنجاری‌های‌خانوادگی، اعتیاد، طلاق، فرار کودکان از خانه، سو‌تغذیه، از دست‌دادن سلامتی جسمی و… تقریبا همان مسائلی که برای یک فرد معتاد به الکل، مواد مخدر یا قرص‌های آرام‌بخش پیش می‌آید. اعتیاد به قمار مانند دیگر انواع آن، پدیده‌ای چند بعدی است. قمار حتی مانند مواد‌مخدر موقتا وابستگی جسمی ایجاد می‌کند. هیجان بازی موجب ترشح آدرنالین در خون می‌شود که خود اعتیاد‌آور است ولی وابستگی روانی قمار به مراتب بیشتر و پیچیده‌تر است. اطراف معتادان به قمار، انگار که بیماری واگیر خطرناکی داشته باشند، همیشه خالی است. کمتر کسی به آنها اطمینان دارد. حتی کارفرماها به سختی حاضر به دادن کار به آنها هستند.
فکر می‌کند می‌تواند از کازینو ببرد!
این نگاه منفی باعث می‌شود که فرد قمارباز که مانند اکثر افراد جامعه از نوعی تنهایی روانی یا اجتماعی رنج می‌برد، برای حل یک شبه مسائل خود به کازینو پناه ببرد و بعد، دوباره می‌بازد و وضعش بدتر می‌شود.
لوییز می‌گوید: من محیط کازینو را دوست دارم. همه جای دنیا کازینوها بهترین رستوران‌ها را دارند! قبلا خیلی می‌رفتم. کلی هم باختم! ولی بالاخره سرعقل آمدم! حالا با دوستانم ماهی یک‌بار برای شام می‌رویم. ولی من پول و کارت اعتباری نمی‌برم. راستش فقط پنجاه دلار می‌برم برای باخت! دوستانم هم مثل خودم حسابی گزیده شده‌اند! یکی‌شان که اصلا اسم و عکسش را به همه میزهای کازینو داده و گفته نگذارید بازی کنم! کازینو مونترال این حسن را دارد که اگر خودتان بخواهید و اسم و عکس‌تان را بدهید، دیگر اجازه بازی به شما نمی‌دهند! کازینوهای دیگر این‌طور نیست. می‌گویند به ما چه مربوط است! بازی کنید، بهتر ما!
در استان کبک (Quebec) که از لحاظ سازمان‌های مردمی ( ان.جی.او) غنی است چند سازمان برای کمک به معتادین قمار وجود دارد و روان‌شناسان متخصص قمار برای ترک و بازگشت به چرخه زندگی عادی به بیماران کمک می‌کنند. آگهی آنها حتی در ورودی کازینو وجود دارد و از وسائل ارتباط جمعی پخش می‌شود ولی مشکل این‌جاست که مهاجرانی که با زبان فرانسه و گاه حتی انگلیسی آشنایی ندارند و از بیان درد خود عاجزند و نمی‌توانند از این سرویس‌ها استفاده کنند. با توجه به تنهایی زندگی مهاجرت و دورافتادگی از خانواده‌ها، بدون دفاع در چنگال دیو رها شده اند.
کازینو معروف رینو در لاس وگاس هواپیمای خصوصی دارد که برای میهمانان اختصاصی‌اش می‌فرستد. آنجا جت به دنبال یک خانواده ثروتمند سنگاپوری رفت و آنها را برای بازی به امریکا آورد. خانواده طبق معمول دو شب در هتل کازینو بودند و روز سوم با ۵ میلیون دلار نقد که برده بودند سوار هواپیما شدند تا به خانه‌شان برگردند. ناگهان اعلام شد که قطعه کوچکی از موتور جت ایراد پیدا کرده و برای تعمیر به زمان نیاز است. کازینو به جبران تاخیر، خانواده را یک شب دیگر نیز به رایگان میهمان هتل کازینو کرد. فردا صبح که جت آماده بود، خانواده سنگاپوری علاوه بر برد قبلی خود، یک میلیون دلار دیگر نیز از جیب باخته بودند! چون که در اکثر نقاط جهان، درآمد کازینوها نیز مانند قاچاق اسلحه و مواد مخدر، الکل و سکس بارها، متعلق به مافیاست. سازو کارش این‌جوری است حتی اگر دست دولت باشد. آدم باید خیلی ساده باشد که فکر کند می‌تواند از کازینو ببرد!
برنده واقعی فقط کازینو است
ژینت، یک خانم پیش‌خدمت می‌گوید: من که در کازینو کار می‌کنم می‌بینم همه خوشحال و خندان برای بردن می‌آیند و همه با دماغ آویزان و بازنده برمی‌گردند. خیلی به‌ندرت می‌شود کسی ببرد و همان کافی است که خودش یا بقیه را به طمع بیاندازد. از هزاران بازنده صدایی بلند نیست ولی تا یکی می‌برد سروصدا بلند می‌شود و ماشین‌ها روشن و خاموش می‌شوند و سوت می‌کشند! بیشتر مردم می‌بازند و بعد برای جبران باخت قبلی می‌آیند و کمی می‌برند و دوباره می‌بازند و این داستان ادامه پیدا می‌کند. برنده واقعی فقط کازینو است.
حالا اگر فقط پول باشد مهم نیست، برخی جانشان را می‌دهند. این‌جا به طور متوسط هر هفته یک نفر یعنی سالانه حدود ۵۲ نفر در پارکینگ خودشان را می‌کشند. بی سروصدا! کسی هم نمی‌فهمد. اخبار بد کازینو پخش نمی‌شود. آنها هم که می‌شنوند می‌گویند تقصیر خودش بود! این‌جا البته از لحاظ امنیتی پر از سکیوریتی و نگهبان است ولی حوادث دیگری در شهر اتفاق می‌افتد. چندی پیش خانمی چینی که برنده شد با ۸۰ هزار دلار پول نقد از این‌جا بیرون رفت همان‌شب جلوی درخانه‌اش با چاقویی درگردن در ماشین خودش کشته شد و پول‌ها هم ناپدید شد. حالا فکرش را بکنید که کازینوی فعلی در جزیره کوچکی دوراز شهر مونترال است. شنیده‌ام که قرار است یک کازینو در مرکز شهر باز شود! مخصوصا برای بازنده‌ها خوب است که پیاده به خانه برگردند!
محمد که سال گذشته کازینو نیم میلیون دلار از دستش درآورده می‌گوید: کازینو از فلان کلاهبردار ایرانی که اخیرا پول‌ها را گرفت و فلنگ را بست و رفت، بدتر است! قمار، بردش هم باخت است! چون معمولا شب‌های اول همه می‌برند و همین‌جور به دام می‌افتند و بعدش باخت روی باخت است. من الان که در کازینو می‌بینم کسی برده و دوروبرش را می‌گیرند دلم برایش می‌سوزد! می‌گویم ای بیچاره نمی‌دانی چی به سرت خواهد آمد.
اعتیاد به قمار مشکلی جهانی است و منحصر به جنس، سن یا طبقه خاصی نیست. در کازینو می‌توانید از هندی‌های با عمامه و شال به کمر بسته تا یهودی‌هایی با کلاه‌های سیاه و موهای منگوله شده را پیدا کنید. پیرها با پمپرز و معلولان با صندلی چرخ‌دار و حتی بیماران با سرم در دست که برای بازی می‌آیند! و در کازینو مونترال چینی‌ها، ایتالیایی‌ها و فرانسویان ایالت کبک بیشترین بازیکنان هستند. متاسفانه جامعه ایرانی مقیم کانادا نیز از این بلا مصون نبوده و نیست.