الکل مغز را کوچک می‌کند
بدن انسان به یک سی‌سی الکل هم نیاز ندارد
تحریریه اعتیاد
از دیرباز موضوع نیاز بدن به الکل محل مناقشه بوده است. دکتر مسعود کیمیاگر در گفتگویی در خصوص میزان الکل مورد نیاز بدن معتقد است: «بدن انسان حتی به یک سی‌سی الکل نیاز ندارد و این گونه مسائل، سرپوشی برای مصرف مشروبات الکلی و آبجو است.»
به گزارش مجله اعتیاد، یک متخصص تغذیه می‌گوید مصرف بالای مشروبات الکلی در دراز مدت به بافت کبد آسیب و باعث ایجاد کبد چرب و حتی از کار افتادگی این عضو حیاتی بدن می‌شود.
نیاز بدن به الکل
این توجیه بیشتر در کشورهایی که مصرف سرانه الکل در آنها بالاست به چشم می‌خورد. به ویژه نوشیدن آبجو که الکل کمتری دارد؛ در واقع با این توجیه بر ضررهای الکل سرپوش گذاشته می‌شود.
دکتر کیمیاگر افزود: «مصرف مشروبات الکلی برای پیشگیری از بیماری‌های قلبی عروقی یکی از باورهای غلطی است که در کشورهای اروپایی و امریکا رواج دارد.»
این متخصص تغذیه تصریح کرد: «وجود ترکیبات رنگی و آنتی‌اکسیدان موجود در مشروبات الکلی باعث چنین باوری شده است؛ در حالی که مصرف آن در درازمدت می‌تواند به بیماری‌های قلبی منجر شود.»
کیمیاگر گفت: «مصرف معتدل و کم مشروبات الکلی اثرات جسمانی و فیزیولوژیک ندارد، ولی باعث وابستگی فکری و رفتار غیرطبیعی در افراد می‌شود.»
درباره اعتیاد به الکل در مجله اعتیاد بیشتر بخوانید
بدمستی و سیاه‌مستی چیست و راه درمان آن کدام است؟
با مصرف مشروبات الکلی، فرد در قبال رفتار و گفتار خود اراده‌ای ندارد و امکان بروز هر نوع رفتار ناشایست و خلاف عرف جامعه وجود دارد. نیاز بدن به الکل با تکرار مصرف افزایش پیدا می‌کند و مصرف‌کننده معتاد می‌شود.
«همچنین مصرف مشروبات الکلی با تحریک معده، دستگاه گوارش را آسیب‌پذیر و عمل هضم را با مشکل مواجه می‌کند.»
الکل به طور جدی اعتیادآور است و اعتیاد به الکل صدها هزار نفر در سال را به کشتن می‌دهد.
تاثیر الکل بر مغز
به تازگی تحقیقی در بریتانیا انجام شده که نشان می‌دهد هیچ اندازه مصرف الکلی برای مغز خوب نیست؛ حتی مصرف «متعادل» هم تقریباً بر تمام بخش‌های مغز اثر می‌گذارد.
به گزارش گاردین، بر اساس این تحقیق که روی بیش از بیست‌وپنج هزار نفر انجام شده، هر چه مصرف الکل بیشتر باشد، حجم مغز کمتر می‌شود. در واقع، هر چه بیشتر مشروب بنوشید، وضعیت مغز وخیم‌تر می‌شود.
آنیا توپیوالا، سرپرست این تحقیق، از اساتید دانشگاه آکسفورد می‌گوید: «هیچ آستانه‌ای برای میزان آسیب ناشی از مصرف الکل وجود ندارد. الکل به‌کل مضر است. این‌طور که پیداست، تقریباً تمام مغز را تحت تأثیر قرار می‌گیرد، نه فقط جاهایی که تا پیش از این فکر می‌کردیم بر آنها اثر می‌گذارد.»
محققان در این پژوهش با استفاده از بانک ژنتیکی بریتانیا –یک پایگاه اطلاعاتی مهم برای کمک به محققان در زمینه رمزگشایی از عوامل ژنتیکی و محیطی‌ای که باعث می‌شود بعضی‌ها به یک سری بیماری‌ها مبتلا شوند و بعضی دیگر نه– اطلاعات مربوط سن، جنسیت، تحصیلات، مصرف الکل، اندازه مغز و وضعیت سلامت از اسکن‌های ام‌آرآی آنها، اطلاعات مربوط به بستری شدن یا حضور سرپایی در بیمارستان و آزمون سنجش حافظه‌ی ۲۵ هزار و ۳۷۸ نفر را تحلیل کردند.
به این نتیجه رسیدند که مصرف بالای الکل در هفته مساوی است با کاهش چگالی ماده خاکستری مغز. الکل 0.8 درصد در حجم ماده خاکستری تغییر ایجاد می‌کند، و این هیچ ارتباطی با خصیصه‌های رفتاری و بیولوژیکی فرد ندارد.
البته این عدد به نظر کم می‌آید، اما تأثیرش از هر عامل خطر اصلاح‌پذیر دیگری بیشتر است. برای مثال، چهار برابر بیشتر از تأثیر مصرف سیگار یا شاخص توده بدن.
بر اساس یافته‌های این تحقیق، ارتباط منفی گسترده‌ای میان مصرف الکل و سلامت ماده سفید، فیبرهای مغز که نگهدارنده میلیاردها یاخته عصبی تشکیل‌دهنده ماده خاکستری هستند، وجود دارد. به علاوه، وضعیت سلامت فرد مثل فشار خون بالا یا شاخص توده بدنی بالا، رابطه منفی میان الکل و سلامت مغز را تشدید می‌کند.
بر خلاف نتایج تحقیق دیگری که در گذشته انجام شده بود، نوع مشروب هم توفیری در این وضعیت ایجاد نمی‌کند. خطر آسیب به مغز همچنان پابرجاست. محققان در آن مطالعه به ارتباطی میان مصرف شراب در افراد تحصیل‌کرده و طبقه اجتماعی اقتصادی بالاتر پی برده بودند که در این تحقیق رد شد. توپیوالا می‌گوید: «دست‌کم در بریتانیا، آنها که مشروب را متعادل مصرف می‌کنند، مثلاً شراب می‌خورند، صرفاً تحصیلات‌شان بیشتر است یا مرفه‌ترند و به همین خاطر از پس آزمون حافظه بهتر برمی‌آیند… و دلیل دیگری ندارد.»
از جمله خطرات دیگری که مصرف الکل می‌تواند به بار بیاورد، خطر ابتلا به سرطان، و آلزایمر است.