گاهی بهبودی سخت است/۲۹ آبان
ما رفتار سال‌های گذشته خود را مرور کردیم. در کجا خودخواه، متقلب و بی‌توجه به خواست دیگران بوده‌ایم؟ به چه کسی آسیب رسانده‌ایم؟ آیا به‌ناحق باعث حسادت، سوءظن و تلخ‌کامی کسی شده‌ایم؟ اشتباه ما در کجا بوده است؟ به جای آن می‌بایستی چه می‌کردیم؟ تمام این مطالب را روی کاغذ آوردیم و مورد بررسی قرار دادیم. (کتاب الکلی‌های گمنام، ص۶۹)
درمان
گاهی درمان اعتیاد و بهبودی سخت است. گاهی با درد عمیق همراه است. تأثیر بهبودی، ملایم، رهایی‌بخش و شگفت‌انگیز است، اما مسیر رسیدن به آن می‌تواند مثل جهنم باشد. حالا می‌فهمم معنی «دره سایه مرگ» که در کتاب مزامیر آمده، چیست. منظور روشنگری معنوی است که مستلزم یک بیداری و یک مرگ است. برای تولد در روشنایی باید با وجوه ترسناک و تاریک وجودم مواجه شوم و آن را تطهیر کنم. برای زندگی با روح آزاد، تمامِ من نیاز است.
امروز من می‌دانم که در طی این مسیر هرگز تنها نبوده‌ام و می‌دانم که هرگز دیگر احساس تنهایی نخواهم کرد.
(دکتر تیان دیتون)
نقل قول از کتاب Pocket Sponsor
آن چه امروز احساس می‌کنید نحوه‌ای نیست که همیشه احساس خواهید کرد. شاد یا غمگین، راضی یا پشیمان، چیزی که همیشه می‌توانید روی آن حساب کنید این است که همه چیز تغییر می‌کند.
حتی اگر در برابر تغییر مقاومت کنم، برای پیشرفت، راهی بدون آن وجود ندارد.
↔ ↔ ↔
رنج نباید تو را غمگین کند.
این همان جایی است که اغلب مردم اشتباه می‌کنند.
رنج قرار است تو را هوشیارتر کند
به اینکه زندگی‌ات نیاز به تغییر دارد.
چون
انسان‌ها زمانی هوشیارتر می‌شوند که زخمی شوند،
رنج نباید بیچارگی را بیشتر کند.
رنجت را تحمل نکن،
رنجت را درک کن.
این فرصتی است برای بیداری.
وقتی آگاه شوی، بیچارگی‌ات تمام می‌شود.
آنان که از اتفاقات ناگوار زندگی خود چیزی نمی‌آموزند، وجدان هستی را مجبور می‌کنند تا آن اتفاقات را تا آنجا که نیاز باشد تکرار کند.
تا فرد آن چیزی را که آن اتفاقات ناگوار می‌خواهند آموزش دهند، یاد بگیرد.
آنچه که انکار می‌کنید، شما را شکست می‌دهد. آنچه که قبول می‌کنید، شما را تغییر می‌دهد.
کارل گوستاو یونگ، روانپزشک برجسته سوئیسی
ما اگر می‌خواهیم عمری دراز همراه با زندگیِ شاد در این جهان داشته باشیم، باید حداقل با یک نفر کاملاً صادق باشیم.
(کتاب الکلی‌های گمنام، صفحه ۷۳ و ۷۴)
شاید مسخره به نظر بیاید که ما حتماً باید پیش از کمک خواستن به زانو درآییم، اما این درباره بیشتر ما صدق می‌کند. هر بحرانی ما را به این نقطه برساند، در نهایت می‌فهمیم که موهبتی در آن پنهان بوده است.
نیروی برتر از تو سپاسگزارم، به خاطر درکم، به خاطر بحران، همان‌که مرا به زانو درآورد، چرا که همان هم مرا به این لحظه پاکی و هوشیاری رساند.
(دکتر تیان دیتون)