شهامت و کنترل/۵ مرداد
برای غلبه بر ترسها و بالا بردن اعتمادبهنفس هر روز با گزینههای زیادی روبهرو میشویم. انتخابهایی که میتواند اعتمادبهنفس و قدرت روحی ما را افزایش دهد یا آنها را از ریشه بخشکاند. اعتمادبهنفسمان را که از دست بدهیم، توان بیان حقیقت را از دست داده و احساس ضعف، درماندگی و ناتوانی میکنیم. حتی قدرت دفاع از خود را نداشته و تبدیل به آدمی میشویم که بهراحتی بازیچه دست دیگران میشود. رسیدن به نیروی درون و ساختن دوباره اعتمادبهنفس از دست رفته، کاری ظریف و حساس است.
آرامش جهت پذیرفتن آنچه که نمیتوانیم تغییر دهیم، اغلب پس از شهامت تغییر آنجه میتوانیم به ما دست میدهد. به شهامت و فروتنی نیاز است تا درب های قدیمی را ببندیم و دربی جدید بگشائیم. اکثر ما بدون هیچ شهامتی به جلسات أمدیم و شهامت را اینجا یافتیم. ما ممکن است هنوز بترسیم اما این ترس دیگر از حضور ما در صحنه و روبرو شدن با چالشها، جلوگیری نمیکند. وقتی از ترسمان گذر کنیم، ترس تبدیل به ایمان میشود.
شهامت پذیرش آنچه که نمیتوانیم تغییر دهیم و تغییر آنچه که میتوانیم، شهامت دیدن خود واقعیمان و پذیرش خودمان، شهامت حرف زدن درباره چیزهایی که ناراحتمان میکند، شهامت روبرو شدن با مسائلی که ما را عمیقاً به چالش میکشند. ( کتاب پاک زیستن NA ص ۱۴۰،۱۴۱)
بسیاری از ما سعی داریم که دنیای بیرون را در کنترل خود داشته باشیم، اما در واقع چه اتفاقی میافتد؟
دنیا کار خودش را میکند و ما تنها میتوانیم آرام بگیریم و از امکانِ بودنِ خود در این دنیا لذت ببریم.
کنترل، توهمی بیش نیست. در واقع با کنترل کردن، به دیگران، اتفاقات و بیماریهایی از نوع الکلیسم اجازه میدهیم که ما را کنترل کنند.
همواره آنچه که سعی بر کنترل آن داریم، ما را کنترل میکند.
پس فقط کافیست ” زندگی کنیم و اجازه زندگی کردن بدهیم.”