ذهن باز/۱۵ آبان

فروتنی واقعی و ذهنی باز می‌تواند ما را به ایمان برساند… (کتاب ۱۲ و ۱۲)

ذهنِ تحت تأثیر الکلِ من باعث شد باور کنم می‌توانم مصرف الکل را کنترل کنم، اما نتوانستم. وقتی به انجمن الکلی‌های گمنام آمدم، فهمیدم خدا دارد از طریق گروهم با من حرف می‌زند. ذهن من فقط به اندازه‌ای باز بود که بفهمم به کمک او نیاز دارم. پذیرش حقیقی و صادقانه اِی‌اِی زمان بیشتری برد، اما همراهش فروتنی هم آمد. خودم می‌دانم که چقدر دیوانه بودم و بی‌اندازه سپاسگزارم که عقلم دوباره سر جایش آمده و حالا هوشیارم. این منِ هوشیار جدید ‌به مراتب آدم بهتری از چیزی است که بدون ای‌ای ممکن بود باشم.

مراقبه امروز

تا زمانی که زمین نخورید، معنای واقعی فروتنی را نمی‌فهمید. فروتنی از یک حس عمیق سپاسگزاری در برابر خداوند که به تو قدرت دوباره برخاستن از شکست‌ها را داده، می‌آید. فروتنی منافاتی با احترام به خود ندارد. انسان واقعی، هم احترام خودش را دارد و هم احترام دیگران را و با این حال فروتن است. انسان فروتن شکست‌های دیگران را تاب می‌آورد و رویکردی انتقادی به نقاط ضعف دیگران ندارد. افراد متواضع به خودشان سخت می‌گیرند و به دیگران آسان.

نیایش امروز

به درگاهت دعا می‌کنم که فروتن واقعی باشم و در عین حال احترام نفس هم داشته باشم. دعا می‌کنم که خوبی درونم را ببینم و همین‌طور بدی‌ام را.

مسئولیت

امروز دیگر می‌دانم که نمی‌توانم چیزی را تنها به این خاطر که کسی به من بگوید کار درست این است، رها کنم. تا زمانی که خودم در یک کشاکش درونیِ به درک و تشخیص صادقانه آنچه دارد به من و در من می‌گذرد، نرسم، واقعاً نمی‌توانم رهایش کنم. صداقت یعنی من می‌خواهم مسئول باشم. هر آنچه ویژگی منفی در من وجود دارد که احتمالاً نتیجه زندگی با دردِ درمان‌نشده است، متأسفانه مسئولیتش پای خودم است. فرافکنی و سرزنش دیگران اصلاً منجر به رهایی از آن دردها نمی‌شود.

اگر احساسات من تحت کنترل خودم نباشد، من مغلوب‌شان خواهم شد.

دکتر تیان دیتون/ترجمه: آزاده اتحاد