حقیقت پنهان درباره اعتیاد که متخصصان سلامت روان به شما نمی‌گویند

یک نکته‌ ناخوشایند درباره بهبودی از اعتیاد وجود دارد که درمانگران، روانشناسان و مربیان زندگی دوست ندارند به شما بگویند. و آن، این است: بهبودی درد دارد.

این چنین نیست که بگویید اجی مجی لاترجی و بعد به یکباره جهان گلستان شود. خیر! 

چه در حال بهبودی از مواد مخدر، الکل، کار زیاد، قمار، کمال‌گرایی باشید یا وابستگی مشترک (که یعنی ناتوانی در داشتن و یا حفظ روابط سالم)، بهبودی اولش سخت است.

چرا که ما تا قبل از آن سخت مشغول مصرف مواد و استفاده از اعتیادهایمان بوده‌ایم تا حواسمان را از مشکل واقعی پرت کنیم.

تا زمانی که سرمان به الکل، مواد مخدر، قمار، کمال‌گرایی، اعتیاد به کار و/یا اعتیادمان به روابط سمی گرم است، مجبور نیستیم احساسات واقعی خود را احساس کنیم؛ می‌توانیم بی‌حس باشیم.

این حواس‌پرتی‌های ناشی از اعتیاد به ما کمک می‌کند تا احساسات واقعی خود را در چاهی تاریک و عمیق نگه ‌داریم که هرگز نمی‌توانند از آن بیرون بیایند، و بیایید با هم صادق باشیم، این به ما احساس امنیت می‌دهد.

زیرا اگر از اعتیادها، هوس‌ها و وسواس‌های خود را کنار بگذاریم، چیزی که برایمان باقی می‌ماند خشم است. و زیر خشم ما غم و اندوه ماست. و زیر غم ما شرم ماست. و زیر شرم ما غصه و اندوه ماست.

و برای بعضی‌هامان، خشم، و به خصوص غم و اندوه، شرم و غصه می‌تواند وحشتناک باشد. ما می‌ترسیم که اگر بگذاریم این احساسات آشکار شوند، شاید ما را از روی زمین محو کنند.

به همین دلیل است که اقدام به بهبودی کار شجاعانه‌ای است، چرا که از ما می‌خواهد تازه احساسات خود را احساس کنیم.

اگر احساسات شما خیلی قوی است، ممکن است به یک فرد امن نیاز داشته باشید که به‌تان کمک کند آنها را در مسیری امن هدایت کنید. و اینکه لازم هم نیست احساساتتان را به یکباره رها کنید. آهسته و پیوسته قدم بردارید. بگذارید احساسات شما کم‌کم، روز به روز، هفته به هفته جلو بیایند تا اینکه توجه کافی را دریافت کنند و در نهایت شروع کنند به پراکنده شدن.

چرا که این احساسات ما هستند که ما را به سمت مشکل واقعی هدایت می‌کنند، یعنی جایی که در کودکی آسیب دیده بودیم.

در مجله اعتیاد بیشتر بخوانید

تاثیر شرم و خجالت در افسردگی و اعتیاد

رشته روان‌شناسی اعتیاد در دانشگاه‌های ایران

روانکاوی، قطعه گمشده درمان اعتیاد

⇐ بعضی از ما فکر می‌کنیم یا به‌مان القا شده است که به اندازه کافی خوب نیستیم. عده‌ای فکر می‌کنند یا به‌شان القا شده است که جهان امن نیست.

⇐ بعضی‌هامان فکر می‌کنیم که شرم‌آور هستیم، یا بدنمان متعلق به خودمان نیست، یا نمی‌توانیم به افرادی که دوستشان داریم اعتماد کنیم.

⇐ بعضی‌ از ما به‌طور دردناکی احساس درماندگی می‌کردیم، یا تنها چیزی که از زندگی می‌توانستیم انتظار داشته باشیم، سوءاستفاده بود.

⇐ بعضی از ما یاد گرفته‌ایم که اگر احساسات خود را نشان ندهیم یا اصلاً نداشته باشیم، می‌توانیم زنده بمانیم.

⇐ بعضی از ما با یاد گرفتن اینکه خودمان بی‌نیاز باشیم و فقط نیازهای دیگران را برطرف کنیم، زنده ماندیم.

و مشکل واقعیِ به این افکار رسیدن در دوران کودکی این است که ما آن‌قدر جوانیم که متوجه نمی‌شویم اینها تقصیر ما نیست. و حتی اگر در بزرگسالی از لحاظ ذهنی به رشدی برسیم که بفهمیم تقصیر ما نبوده است، آن کودک درون خشمگین، وحشت‌زده، شرمسار و غمگین همچنان باور دارد که تقصیر ماست.

و همین‌جاست که کار چگونگی غلبه بر اعتیاد آغاز می‌شود.

ما باید با سوگواری برای دوران کودکی و تربیت کردن دوباره کودک درون خود با اجازه دادن به او برای بروز احساساتش، مشکل واقعی را برطرف کنیم. (اخطار: با این حال، هرگز نباید اجازه دهیم احساساتمان به دیگران آسیب برساند.)

و سوگواری درد دارد، ولی آخرش حتماً گلستان می‌شود! بنابراین زمانی که برای اولین بار وارد فرایند بهبودی می‌شوید، توقعتان را پایین بیاورید.

بدانید که قبل از اینکه حالتان خوب شود، طبیعی است که حالتان خیلی خیلی بد شود. تقریباً شش ماه اولیه را احساس پوچی و بیهودگی خواهید کرد اما مطمئن باشید که طبیعی است. و بهتر است بهبودی را به تنهایی انجام ندهید.

افراد زیادی هستند که دقیقاً همان احساس شما را دارند، که رازها، گذشته‌ها و حس شرمندگی‌شان درست مثل شماست. این آدم‌ها را می‌توانید در برنامه‌های دوازده‌قدمی و گروه‌های بهبودی پیدا کنید.

این را هم بدانید که می‌توانید با ایجاد رابطه با نیروی برترِ مهربان، بی قید و شرط باعشق و صبور از درک خود در این مسیر قدم بردارید.

 نیروی برتر افسانه‌ای شما شریکی حیاتی در مسیرتان به سوی سلامت عاطفی است.

و باز هم باید به این نکته اشاره کرد که لازم نیست به تنهایی این کار را انجام دهید.

انزوا و دوری از دیگران مانع بهبودی و حواس‌پرتی از اعتیاد می‌شود، چرا که می‌گذارد شرم همچون سایه‌ای شوم بر شما غلبه و ویرانتان کند.

مهم نیست که در کجای سفر خود برای غلبه بر اعتیاد هستید، به یاد داشته باشید که آن را «روز به روز» پیش ببرد، و بدانید که بهبودی یعنی «پیشرفت نه کمال.»

نویسنده این مقاله شانون کولری است. مقالات او در نشریات و وبسایت‌های زیادی از جمله The Oprah Magazineو Soul Anatomy منتشر شده است. 

ترجمه مجله اعتیاد: آزاده اتحاد

https://www.yourtango.com/2017303483/how-get-over-addictions-what-mental-professionals-dont-tell-you