راکفلر و داستان حمایت او از الکلی‌های گمنام

مقدمه

جان دی راکفلر، یکی از ثروتمندترین و تأثیرگذارترین آمریکایی‌ها در قرن بیستم، نقش کلیدی در رشد و تثبیت انجمن الکلی‌های گمنام (AA) ایفا کرد. این انجمن در دهه ۱۹۳۰ توسط بیل ویلسون و دکتر باب اسمیت تأسیس شد و در آغاز با مشکلات مالی جدی روبه‌رو بود. بیل دابلیو و دکتر باب به دنبال حمایت مالی از راکفلر رفتند، اما او به جای ارائه کمک‌های مالی گسترده، راهی محتاطانه و سازنده برای کمک به این انجمن انتخاب کرد.

نقش راکفلر در الکلی‌های گمنام

راکفلر بر این باور بود که دسترسی به مقدار زیادی پول ممکن است انجمن AA را از اهداف اصلی خود، یعنی کمک به افراد معتاد به الکل، دور کند و منجر به فساد شود. بنابراین، او تصمیم گرفت که از طریق کمک‌های محدود اما هدفمند و با ایجاد شبکه‌ای از حمایت‌های فردی و مالی، به انجمن اِی‌اِی کمک کند. این کمک‌های محدود مالی به سازمان الکلی‌های گمنام امکان داد تا دفتری در نیویورک تأسیس کند و جلسات خود را در نقاط مختلف آمریکا برگزار نماید. همچنین، بخشی از این کمک‌ها برای چاپ اول کتاب “الکلی‌های گمنام” (The Big Book)، که یکی از اساسی‌ترین منابع این انجمن است، به کار گرفته شد.

علاوه بر این، راکفلر از نفوذ خود استفاده کرد تا انجمن الکلی های گمنام را به افراد ثروتمند و تأثیرگذار دیگر معرفی کند، که به جمع‌آوری کمک‌های مالی و افزایش آگاهی عمومی درباره مشکلات اعتیاد به الکل کمک زیادی کرد. اگرچه کمک مالی مستقیم راکفلر به AA محدود بود، ولی حمایت‌های معنوی و شبکه‌سازی او نقش مؤثری در پیشرفت و رشد این سازمان ایفا کرد. در واقع، رویکرد متفکرانه و اخلاقی راکفلر به الکلی‌های گمنام باعث شد این انجمن بتواند بر پایه‌های قوی معنوی رشد کند و تا به امروز تأثیرگذار باقی بماند.

منظور الکلی‌های گمنام از «آلرژی» چیست؟

شناخت عوامل رنجش معتاد

هوشیاری و بهبودی چه فرقی می‌کنند؟

---

نقطه عطف انجمن AA

یکی از نقاط عطف مهم در تاریخچه انجمن الکلی‌های گمنام (AA) در سال ۱۹۴۰ رخ داد، زمانی که جان دی راکفلر، تاجر و انسان‌دوست برجسته، ضیافت شامی را برای گروهی از افراد ثروتمند نیویورک برگزار کرد تا آغاز فعالیت‌های AA را به اطلاع عموم برساند. راکفلر این انجمن را به عنوان یک موسسه خیریه در نظر نمی‌گرفت، تا اینکه شبکه‌ای از دوستان و همسران اعضای AA، ناامیدی بیل ویلسون را به گوش مدیر سازمان‌های خیریه راکفلر و در نهایت به خود راکفلر رساندند.

اگرچه حمایت مالی راکفلر به شکل سیل پول مورد انتظار نبود، اما تأیید او باعث شناخت بیشتر انجمن AA در جامعه شد. بسیاری از دوستان راکفلر به عنوان اعضای هیئت مدیره “بنیاد الکل” که بعدها به ساختار اداری انجمن الکلی‌های گمنام تبدیل شد، به فعالیت خود ادامه دادند و به رشد و پایداری انجمن کمک کردند.

اصل گمنامی در انجمن الکلی‌های گمنام (AA)

وقتی ثروتمندترین مرد جهان و یکی از حامیان بشردوست، از دادن کمک مالی بزرگ به سازمان شما امتناع می‌کند، چه می‌کنید؟ این دقیقاً اتفاقی است که برای انجمن الکلی‌های گمنام رخ داد، وقتی جان دی. راکفلر از حمایت مالی گسترده سر باز زد و گفت: «می‌ترسم پول این انجمن را خراب کند.» راکفلر به‌خوبی می‌دانست که قبول کمک‌های مالی بزرگ ممکن است استقلال انجمن را به خطر بیندازد و این موضوع با اصل گمنامی در AA مرتبط است.

اصل گمنامی در انجمن AA بر پایه این است که اعضا اصول را بر شخصیت‌ها ارجح بدانند. همان‌طور که نیاز الکلی‌ها به الکل با نیاز مردم به ثروت، شهرت، و قدرت قابل مقایسه است، گمنامی به اعضا اجازه می‌دهد بدون توجه به جایگاه و قدرت شخصی، بر روی بهبودی و هوشیاری خود تمرکز کنند.

راکفلر با رد کمک مالی بزرگ، نشان داد که اختلاط پول و مأموریت انجمن می‌تواند ماهیت آن را تغییر دهد. بنیان‌گذاران AA، مانند بیل ویلسون، دریافتند که پول و قدرت می‌تواند گروه را از اهداف معنوی‌اش منحرف کند و منجر به نزاع و نابودی میراث روحانی آن شود.

این تجربه به انجمن AA نشان داد که پذیرش کمک‌های مالی بی‌رویه می‌تواند به مأموریت آنها آسیب بزند و باید شفافیت در هدف و جمع‌آوری منابع حفظ شود تا انجمن به مسیر معنوی و حمایتی خود پایبند بماند.

ترجمه تحریریه مجله اعتیاد

references

A.A.’s Beginning

The Rockefeller Connection