اعتیاد پرگابالین

پرگابالین چیست و اعتیاد به آن چگونه اتفاق می‌افتد؟

آیا قرص پرگابالین مرفین دارد؟

    درباره اعتیاد پرگابالین چه می‌دانید؟ آیا قرص پرگابالین مرفین دارد؟ بهترین روش ترک پرگابالین چیست؟

    به جز مواد مخدر شناخته‌شده و معروفی که قابلیت اعتیادزایی‌شان بر همگان مشخص است، بسیاری از داروهای نسخه‌ای هم به دلیل خاصیت‌های شادی‌آور و آرامش‌بخشی که دارند مصرفشان می‌تواند منجر به سوء‌مصرف و اعتیاد در افراد شود. امروزه وابستگی به این داروهای نسخه‌ای در بسیاری از نقاط دنیا بحران اعتیاد را پدید آورده است و حالا راه‌حل‌هایی برای ترک آنها تجویز و پیشنهاد می‌شود. از جمله معروف‌ترین داروهایی که مصرفشان بحران اعتیادی تازه را پدید آورده است، داروهای اپیوئیدی یا افیونی است که به خصوص در امریکا بحران‌زا شده است.

    اما جز داروهای اپیوئیدی، پرگابالین pregabalin هم یکی از این داروهایی است که سوء‌مصرف آن می‌تواند منجر به بروز وابستگی و اعتیاد شود. دلیل اینکه مصرف این دارو نگران‌کننده شده، به این خاطر است که در گذشته تنها با تجویز پزشک می‌شد آن را تهیه کرد اما امروز دیگر خرید آن آزاد است. پرگابالین به دسته‌ای از داروها با عنوان داروهای ضد تشنج (anticonvulsants) تعلق دارد. این دسته از داروها شیوه عملکرد مشابهی دارند و اغلب برای درمان مشکلات مشابه استفاده می‌شوند. نحوه عملکرد پرگابالین به صورت دقیق مشخص نیست. اعتقاد بر این است که با آرام کردن اعصاب آسیب‌دیده یا بیش‌فعالی در بدن که ممکن است باعث درد یا تشنج شوند، تأثیر خود را می‌گذارد.

    در ضمن یکی از سوالات کاربران مجله اعتیاد این است که «آیا قرص پرگابالین مرفین دارد؟» که امیدواریم مطالعه این مقاله پاسخ شما را بدهد.

    این داروی نسخه‌ای در سه فرم کپسول، محلول و قرص‌های «آهسته رهش» عرضه می‌شود و تمام فرم‌ها به صورت خوراکی مصرف می‌شوند. کپسول خوراکی پرگابالین را می‌توان به عنوان بخشی از یک درمان ترکیبی استفاده کرد. این یعنی ممکن است لازم باشد آن را با داروهای دیگر مصرف کنید.

    قرص پرگابالین
    کپسول خوراگی پرگابالین می‌تواند با سایر داروها، ویتامین‌ها یا داروهای گیاهی که مصرف می‌کنید تداخل داشته باشد. تداخل به حالتی گفته می‌شود که یک ماده نحوه عملکرد دارو را تغییر می‌دهد. این موضوع می‌تواند خطرناک باشد یا مانع از عملکرد صحیح دارو شود

    تاثیر پرگابالین بر درد

    از پرگابالین معمولاً برای درمان دردهای نوروپاتیک (دردهای مزمن عصبی) در اثر آسیب‌دیدگی اعصاب به خاطر دیابت، زونا، یا آسیب نخاعی و فیبرومیالژیا (fibromyalgia یا درد مزمن اسکلتیعضلانی) و تشنج‌های جزئی (partial-onset) در بیماران با سن یک ماه به بالا (همراه با سایر داروهای تشنج) استفاده می‌شود. این دارو به طور عمومی می‌تواند باعث بروز واکنش‌های آلرژیک شدید شود، که مشکل تنفسی، تنگی نفس،  جوش، کهیر، و تاول‌های پوستی را شامل می‌شود. افکار و اعمال خودکشی یکی دیگر از خطرات مصرف این دارو است. 

    این دارو همچنین می‌تواند افسردگی را تشدید کند یا فکر آسیب‌رسانی به خود را به فرد بدهد. خشکی دهان، اضافه وزن، ورم کردن دست و پا، سرگیجه، خواب‌آلودگی و تاری دید هم از جمله سایر عوارض جانبی مصرف این دارو است. ممکن است روی توانایی فکر کردن، دیدن یا حرکت شما هم تأثیر داشته باشد. بنابراین بهتر است کارهایی که به هوشیاری نیاز دارد، در زمان مصرف این دارو انجام ندهید.

    اما مهم‌تر از همه اینها که بحث این مقاله است، همان قابلیت اعتیادزایی پرگابالین است. اگر سابقه سوء‌مصرف مواد داشته باشید، در صورت مصرف این دارو ممکن است بیشتر در معرض خطر قرار داشته باشید. بنابراین مصرف این دارو باید زیر نظر پزشک انجام شود. البته اعتیاد به آن به اندازه سایر اعتیادها رایج نیست اما همچنان می‌تواند مشکلاتی جدی با خود به همراه داشته باشد. اگر خودتان یا کسی در نزدیکی و میان آشنایانتان از مشکل سوء‌مصرف یا اعتیاد پرگابالین رنج می‌برند، حتماً از یک متخصص سلامت روان یا مرکز درمانی سوء‌مصرف مواد کمک بخواهید. اما پیش از پرداختن به اعتیاد ناشی از مصرف این دارو بهتر است کمی با کاربرد، اثرات و عوارض جانبی، خطرات و میزان مصرف آن آشنا شویم.

    عوارض قرص پرگابالین

    همان‌طور که در بالا به طور خلاصه اشاره شد، این دارو که با نام تجاری لیریکا lyrica عرضه می‌شود عوارض جانبی زیادی دارد که شایع‌ترین آنها عبارتند از:

    سرگیجه

    خواب‌آلودگی

    مشکل تمرکز

    تاری دید

    خشکی دهان

    افزایش وزن

    ورم دست‌ها یا پاها

    عوارض جانبی شدید اعتیاد به قرص پرگابالین

    اگر عوارض جانبی شدیدی را تجربه کردید با پزشکتان تماس بگیرید. اگر عوارض کشنده به نظر می‌رسند یا اگر فکر می‌کنید مشکل اورژانسی دارید با ۱۱۵ تماس بگیرید.

    عوارض جانبی شدید و علائم آن می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

    واکنش‌های آلرژیک شدید. این واکنش‌ها ممکن است خطر جانی داشته باشند. علائم آن می‌تواند شامل این موارد باشد:

    ورم کردن صورت، دهان، لب‌ها، لثه‌ها، زبان، گلو یا گردن

    مشکل در تنفس

    جوش، کهیر (برآمدگی‌های پوستی) یا تاول

    افکار یا اعمال خودکشی. علائم آن عبارتند از:

    افکار خودکشی یا مرگ

    اقدام به خودکشی

    بروز یا تشدید افسردگی یا اضطراب

    احساس آشفتگی یا بی‌قراری

    حملات هراس یا پنیک اتک

    مشکل خواب

    بروز یا تشدید تحریک‌پذیری

    رفتار پرخاشگرانه، خشمگین یا خشونت‌آمیز

    رفتارهای تکانشی

    دوره‌های شیدایی (افزایش شدید فعالیت و حرف زدن)

    سایر تغییرات غیر عادی در رفتار یا خلق و خو

    مشکلات قلبی. علائم آن عبارتند از:

    ورم کردن دست‌ها یا پاها

    درد قفسه سینه

    سرگیجه و خواب‌آلودگی

    مشکلات تنفسی جدی. علائم آن عبارتند از:

    مشکل تنفسی

    کند شدن تنفس

    تنفس سطحی

    افزایش خواب‌آلودگی

    این دارو می‌تواند افسردگی را تشدید کند
    اعتیاد به پرگابالین یک مشکل واقعی و رو به رشد است. این دارو می‌تواند بسیار اعتیادآور باشد و ترک آن نیز بسیار دشوار. در بعضی موارد، علائم ترک می‌تواند زندگی افراد را در معرض خطر قرار دهد. با افزایش اعتیاد به پرگابالین، افراد بیشتری باید از خطرات مرتبط با این دارو آگاه شوند. تنها با افزایش دانش عمومی می‌توان امیدوار بود که تعداد افراد مبتلا به اعتیاد پرگابالین را کاهش دهیم.

    در مجله اعتیاد بیشتر بخوانید

    همه آنچه باید درباره ترک داروهای اپیوئیدی بدانید

    اگر اعتیاد را یک ناتوانی بدانیم، درمان آن آسان‌تر خواهد بود

    طرح آزمایشی بریتیش کلمبیا برای جرم‌زدایی از مواد مخدر


     تداخل با سایر داروها

    کپسول خوراگی لیریکا می‌تواند با سایر داروها، ویتامین‌ها یا داروهای گیاهی که مصرف می‌کنید تداخل داشته باشد. تداخل به حالتی گفته می‌شود که یک ماده نحوه عملکرد دارو را تغییر می‌دهد. این موضوع می‌تواند خطرناک باشد یا مانع از عملکرد صحیح دارو شود.

    برای اجتناب از تداخل‌ها پزشکتان باید تمام داروهای شما را به دقت زیر نظر داشته باشد و مدیریت کند. حتماً تمام داروها، ویتامین‌ها یا داروهای گیاهی را که مصرف می‌کنید به پزشک خود اطلاع دهید. برای اینکه بدانید این دارو با کدام یک از داروهایی که مصرف می‌کنید تداخل دارد با پزشک یا داروساز خودتان صحبت کنید. بعضی داروهایی که ممکن است با پرگابالین تداخل داشته باشند در زیر آمده‌اند.

    تداخل‌هایی که باعث تشدید عوارض جانبی می‌شود

    مصرف کپسول یا قرص پرگابالین با بعضی داروها ممکن است باعث تشدید عوارض جانبی شود. این داروها عبارتند از:

    داروهای دیابت مثل روزیگلیتازون و پیوگلیتازون. مصرف این داروها با پرگابالین ممکن است باعث افزایش وزن یا ورم کردن دست‌ها یا پاها شود. اگر مشکل قلبی دارید مصرف این داروها با هم می‌تواند خطر نارسایی قلبی را افزایش دهد.

    آرام بخش‌ها (داروهایی که خواب‌آور هستند) یا داروهای اضطراب مثل لورازپام. مصرف این داروها با پرگابالین ممکن است باعث سرگیجه و خواب‌آلودگی شود.

    داروهای فشار خون مثل کاپتوپریل، انالاپریل یا لیزینوپریل. مصرف این داروها با پرگابالین ممکن است باعث ورم و جوش‌های پوستی شود.

    داروهای ضد درد اپیوئیدی مثل اکسی کدون و سایر سرکوب‌کننده‌های سیستم عصبی مرکزی. مصرف این داروها با پرگابالین می‌تواند باعث تشدید مشکلات تنفسی و حتی خطر جانی شود.

    هشدار تداخل با الکل

    استفاده از نوشیدنی‌های حاوی الکل همراه با پرگابالین می‌تواند خطر سرگیجه و خواب‌آلودگی ناشی از این دارو را افزایش دهد. بنابراین هنگام مصرف این دارو نباید الکل مصرف کنید. 

    هشدارهای افراد دارای مشکلات سلامتی خاص

    برای بیماران دارای مشکلات کلیوی: اگر مشکلات کلیوی یا سابقه بیماری کلیوی دارید ممکن است این دارو به خوبی از بدنتان دفع نشود. این موضوع ممکن است سطح دارو را در بدن افزایش دهد و باعث بروز عوارض جانبی شدیدتر شود. ممکن است پزشک برای اجتناب از عوارض جانبی، دوز پایین‌تری از دارو را برایتان تجویز کند.

    برای بیماران دارای مشکلات قلبی: اگر مشکلات قلبی مثل نارسایی قلبی متوسط تا شدید دارید از پزشک خودتان بپرسید که این دارو برای شما بی‌خطر است یا خیر. این دارو می‌تواند شرایط شما را بدتر کند. علائم بدتر شدن مشکلات قلبی شامل ورم بازوها، ران یا پاها، افزایش وزن، و احتباس مایعات در بدن (ورم) شود.

    برای افراد دارای افسردگی یا اختلالات سلامت ذهن: اگر مشکل افسردگی یا سایر اختلالات سلامت ذهنی یا رفتاری دارید این دارو ممکن است افکار و رفتار خودکشی را در شما افزایش دهد. شما و خانواده‌تان باید مراقب بروز یا تشدید افسردگی، تغییرات غیرعادی در خلق و خو یا رفتار، یا افکار آسیب‌رسانی به خود باشید.

    برای افراد دارای سابقه سوءمصرف مواد یا الکل: اگر قبلاً سابقه سوءمصرف مواد یا دارو یا الکل را داشته‌اید حتماً این موضوع را به پزشک اطلاع دهید. پرگابالین یک داروی تحت کنترل است و استفاده از آن می‌تواند منجر به سوءمصرف شود. استفاده از پرگابالین با اپیوئیدها ممکن است منجر به افسردگی تنفسی شود.

    برای افراد دارای مشکلات تنفسی زمینه‌ای: مصرف این قرص ممکن است در افرادی که مشکلات تنفسی زمینه‌ای دارند باعث ایجاد افسردگی تنفسی شدید یا مرگبار شود.

    تاثیر پرگابالین بر مغز
    مصرف مزمن پرگابالین مغز را به گونه‌ای تغییر می‌دهد که مصرف‌کننده را به مصرف دارو، اغلب برای مدت طولانی‌تر از آنچه پزشک تجویز می‌کند، سوق می‌دهد. این منجر به سوء‌مصرف می‌شود، چرا که دارو مراکز پاداش مغز را مخدوش می‌کند

    آیا مصرف قرص‌های ضداضطراب تبدیل به بحران آینده اعتیاد به مواد خواهد شد؟

    بحران مرگبار مصرف قرص زاناکس رو به افزایش است

    بهترین روش ترک و درمان اعتیاد


    قرص پرگابالین مرفین دارد؟

    در پاسخ به این سؤال که «آیا قرص پرگابالین مرفین دارد؟» باید بگوییم خیر، پرگابالین حاوی مرفین نیست. پرگابالین یک داروی ضد تشنج و ضد درد است که برای درمان دردهای عصبی، صرع، و اضطراب عمومی استفاده می‌شود. در مقابل، مرفین یک مسکن اپیوئیدی است که برای تسکین دردهای شدید استفاده می‌شود.

    پرگابالین و مرفین از نظر ترکیب شیمیایی و مکانیسم عمل با یکدیگر تفاوت دارند و برای کاربردهای متفاوتی تجویز می‌شوند.

    نحوه مصرف پرگابالین

    ممکن است تمام دوزها و فرم‌های مصرفی ممکن در اینجا مطرح نشده باشد. دوز، فرم مصرفی و دفعات مصرف شما می‌تواند به این عوامل بستگی داشته باشد:

    سن شما

    مشکلی که به خاطر آن درمان می‌شوید

    شدت بیماری شما

    سایر بیماری‌هایی که ممکن است داشته باشید

    نحوه واکنش شما به دوز اول

    اشکال موجود

    این دارو به دو صورت کپسول یا قرص موجود است. دلیل تجویز آن برای شما فرم‌های دارویی دریافتی و مقدار آن را تعیین می‌کند. مثلاً:

    دوز اولیه توصیه‌شده برای درمان اضطراب 75 میلی‌گرم دو بار در روز، با یا بدون غذا مصرف می‌شود.

    دوز اولیه توصیه‌شده برای درمان تشنج 150 میلی‌گرم دو بار در روز، با یا بدون غذا مصرف می‌شود.

    هم برای اضطراب و هم برای تشنج، دوز ممکن است بر اساس تحمل و اثربخشی به 300 میلی‌گرم دو بار در روز پس از هفته اول افزایش یابد.

    برای کمک به جلوگیری از سوء‌مصرف پرگابالین، مصرف این دارو فقط طبق تجویز پزشک ضروری است. بدون مشورت با پزشک ابتدا دوز خود را افزایش ندهید و پرگابالین را بیشتر یا بیشتر از مدت تجویز‌شده مصرف نکنید. پرگابالین را با دیگران به اشتراک نگذارید و اگر باردار هستید یا قصد بارداری دارید پرگابالین مصرف نکنید.

    پرگابالین و قانون انگلستان

    قانون سوء‌مصرف مواد مخدر سال 1971 یکی از قوانین انگلستان است که استفاده از پرگابالین و سایر داروها را کنترل می‌کند. حداکثر مجازات برای نگهداری غیرقانونی (تصرف بدون نسخه معتبر) پرگابالین دو سال حبس به اضافه جریمه نقدی نامحدود و برای تهیه دارو تا چهارده سال حبس و جزای نقدی نامحدود است. پرگابالین در آوریل 2019 به یک داروی کنترل‌شده برنامه 3 تغییر یافت، به این معنی که پتانسیل بالایی برای سوء‌مصرف و وابستگی دارد. افزایش تعداد مرگ و میر ناشی از داروهای ضد تشنج دلیل این تغییر بود. 

    چگونگی اعتیاد به پرگابالین

    اعتیاد به این دارو یک مشکل واقعی و رو به رشد است: می‌تواند بسیار اعتیادآور باشد و ترک آن نیز بسیار دشوار. در بعضی موارد، علائم ترک می‌تواند زندگی افراد را در معرض خطر قرار دهد. با افزایش اعتیاد به پرگابالین، افراد بیشتری باید از خطرات مرتبط با این دارو آگاه شوند. تنها با افزایش دانش عمومی می‌توان امیدوار بود که تعداد افراد مبتلا به اعتیاد پرگابالین را کاهش دهیم.

    اگرچه در درمان کمردرد مزمن و ترک الکل تا حدی اثربخشی نشان داده است، برای تأیید ارزش آن به آزمایشات بالینی بیشتری نیاز است.

    اعتیاد به این دارو اغلب زمانی شروع می‌شود که افراد به دلایل غیرپزشکی شروع به استفاده از دارو می‌کنند. آنها ممکن است پرگابالین را برای مقابله با استرس یا اضطراب یا مقابله با اثرات داروهای دیگر مصرف کنند. همان‌طور که آنها به استفاده از پرگابالین ادامه می‌دهند آستانه تحملشان نسبت به دارو بالا می‌رود، بنابراین برای دستیابی به اثرات مشابه باید دوزهای بالاتری مصرف کنند.

    این می‌تواند منجر به اعتیاد به پرگابالین شود که نشانه‌اش مصرف از روی اجبار یا اضطرار علی‌رغم پیامدهای منفی‌ است. افراد معتاد به این قرص ممکن است علائم ترک را در هنگام تلاش برای ترک تجربه کنند که از جمله آنها می‌توان به اضطراب، بی‌خوابی و علائم شبیه آنفولانزا اشاره کرد. آنها همچنین ممکن است مشکلات روحی‌ای مثل افسردگی و روان‌پریشی را نیز تجربه کنند.

    علل اعتیاد به پرگابالین

    مصرف مزمن پرگابالین مغز را به گونه‌ای تغییر می‌دهد که مصرف‌کننده را به مصرف دارو، اغلب برای مدت طولانی‌تر از آنچه پزشک تجویز می‌کند، سوق می‌دهد. این منجر به سوء‌مصرف می‌شود، چرا که دارو مراکز پاداش مغز را مخدوش می‌کند. وابستگی فیزیکی پرگابالین همچنین زمانی که مصرف‌کننده تصمیم به ترک می‌گیرد، می‌تواند  بروز علائم ترک را با خود به همراه داشته باشد. این علائم می‌تواند شامل سرگیجه، سردرد، حالت تهوع و بی‌خوابی باشد. در نتیجه، غلبه بر اعتیاد به پرگابالین بدون کمک حرفه‌ای دشوار است.

    در حالی که علت دقیق این اعتیاد ناشناخته است، عوامل زیادی می‌تواند در ایجاد آن نقش داشته باشد. برای بعضی افراد، مصرف پرگابالین ممکن است منجر به وابستگی شود و فراموش کردن مصرف آن هم می‌تواند باعث بروز علائم ترک شود. سایر داروها نیز ممکن است با پرگابالین تداخل داشته باشند و خطر اعتیاد را افزایش دهند.

    به طور کلی، بیمارانی که پرگابالین دریافت می‌کنند باید از نظر علائم سوء‌مصرف یا وابستگی به آن به دقت تحت نظر باشند. شناخت علائم اولیه اعتیاد می‌تواند به جلوگیری از سوء‌مصرف بیشتر کمک کند و این اطمینان را به وجود آورد که بیماران درمان مورد نیاز خود را دریافت می‌کنند.

    بعضی از پیش‌زمینه‌های مهمی که پزشکان باید هنگام تجویز پرگابالین به آنها توجه کنند مشابه مواردی هستند که هنگام تجویز هر داروی بالقوه اعتیادآور دیگری باید در نظر گرفته شوند. این موارد عبارتند از:

    سابقه خانوادگی اعتیاد و سوء‌مصرف مواد

    مشکلات روانی قبلی یا سابقه خانوادگی آنها

    سابقه سوء‌مصرف مواد

    گذراندن وقت با همسالانی که مواد مصرف می‌کنند

    سابقه تجربه تعرض و رفتار آزاردهنده در کودکی 

    از سر گذراندن تروما، استرس یا هر نوع چالش سخت زندگی در زمان حال

    سابقه کناره‌گیری از مناسبت‌های اجتماعی؛ انزوای اجتماعی

    رفتار پرخطر مداوم

    افراد با پرگابالین چه داروهای دیگری مصرف می‌کنند؟

    افرادی که پرگابالین را سوءمصرف می‌کنند اغلب آن را با داروهای دیگر با خواص مشابه مانند مواد افیونی و بنزودیازپین‌ها مصرف می‌کنند. این می‌تواند بسیار خطرناک باشد، چرا که خطر مصرف بیش از حد و سایر عوارض جانبی جدی را افزایش می‌دهد. الکل و پرگابالین هم اغلب با هم استفاده می‌شوند و اثرات هر دو ماده را تقویت می‌کنند و فرد را در معرض خطر از حال رفتن، تصادفات و سایر پیامدهای آسیب‌زا قرار می‌دهند.

    در ضمن در پاسخ با این سوال که «آیا قرص پرگابالین مرفین دارد؟» باید بگوییم خیر.

    چگونگی اعتیاد به پرگابالین
    سرگیجه یکی از عوارض جانبی رایج این دارو است. بیش از سی درصد از بیمارانی که پرگابالین مصرف می‌کنند، در بعضی مواقع احساس سرگیجه دارند. در حالی که مکانیسم دقیقی که پرگابالین از طریق آن باعث سرگیجه می‌شود به طور کامل شناخته نشده است، تصور می‌شود که با اثرات دارو بر سیستم عصبی مرکزی مرتبط باشد

    کمک به معتاد، وقتی عزیزمان اعتیاد دارد

    یک مرکز ترک اعتیاد استاندارد چه ویژگی‌هایی دارد؟

    بهترین و جدیدترین داروهای ترک اعتیاد 


    علائمی که نشان می‌دهد فردی به پرگابالین معتاد است

    اعتیاد یک موضوع جدی است که می‌تواند عمیقاً بر هر جنبه‌ای از زندگی یک فرد تأثیر بگذارد. هنگامی که فردی به پرگابالین معتاد است، تشخیص علائم ممکن است دشوار باشد. بسیاری از معتادان تمام تلاش خود را می‌کنند تا مصرف پرگابالین خود را پنهان کنند، اما بعضی علائم آشکار ممکن است نشان‌دهنده وجود مشکل باشد. این علائم عبارتند از:

    آنها به چندین پزشک یا بازار سیاه مراجعه می‌کنند تا پرگابالین بیشتری از آنچه براشان تجویز شده است دریافت کنند

    به ظاهر و بهداشت فردی خود اهمیت نمی‌دهند

    عملکرد کاری و تحصیلی‌شان تضعیف می‌شود

    کم‌کم مسئولیت‌های خود را نادیده می‌گیرند

    به تدریج علاقه به چیزهایی را که زمانی دوستشان داشتند از دست می‌دهند

    پولی را که باید صرف مایحتاج شود، صرف خرید پرگابالین می‌کنند

    به شکل منظم حافظه کوتاه‌مدتشان را از دست می‌دهند

    وقتی دیگر به پرگابالین دسترسی ندارند، نوسانات خلقی‌شان شدید می‌شود

    دست به فعالیت‌های بزهکارانه می‌زنند

    علائم دیگری که نشان می‌دهد ممکن است فردی به پرگابالین اعتیاد داشته باشد عبارتند از نوسانات خلقی منظم، الگوهای خواب نامناسب، افزایش وزن، خواب‌آلودگی و تکلم نامفهوم.

    خماری پرگابالین

    خماری پرگابالین (Pregabalin) می‌تواند شامل مجموعه‌ای از علائم جسمی و روانی باشد که در نتیجه قطع مصرف این دارو پس از استفاده طولانی مدت یا با دوز بالا رخ می‌دهد. علائم خماری پرگابالین می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

    اضطراب و نگرانی

    بی‌قراری

    اختلالات خواب

    تعریق شدید

    سرگیجه و تهوع

    افزایش ضربان قلب

    دردهای عضلانی و مفصلی

    افسردگی

    تحریک پذیری

    تشنج

    برای کاهش و مدیریت علائم خماری پرگابالین، بهتر است با پزشک خود مشورت کنید تا یک برنامه کاهش دوز تدریجی تحت نظارت حرفه‌ای تنظیم شود. این کمک می‌کند تا علائم خماری به حداقل برسند و فرایند ترک آسان‌تر شود.

    نحوه ترک پرگابالین

    ترک اعتیاد به قرص پرگابالین می‌تواند دشوار باشد، و مهم است که هنگام قطع مصرف دارو تحت مراقبت پزشک متخصص باشید. علائم ترک پرگابالین شامل اضطراب، بی‌خوابی، سردرد و سرگیجه است. در موارد شدید، ترک می‌تواند منجر به تشنج شود. بنابراین، کاهش تدریجی مصرف پرگابالین تحت نظر یک متخصص بسیار مهم است تا از علائم ترک بالقوه خطرناک جلوگیری شود.

    ترک پرگابالین معمولاً به اندازه سایر داروها طول نمی‌کشد و بیشتر علائم اصلی پس از چند روز فروکش می‌کند. با این حال، بعضی کاربران ممکن است به سندرم ترک پس از حاد (PAWS) مبتلا شوند. سندرم ترک پس از حاد وضعیتی است که با اضطراب مداوم، بی‌خوابی و سایر علائم مشخص می‌شود که می‌تواند هفته‌ها یا ماه‌ها پس از قطع مصرف پرگابالین ادامه داشته باشد.

    غلبه بر اعتیاد این داروی خطرناک

    اگر متوجه شدید که دارید بیشتر از مقدار تجویزشده یا به دلایلی غیر از هدف مورد نظر از پرگابالین استفاده می‌کنید، ممکن است به اعتیاد مبتلا شده باشید. پرگابالین دارویی قوی است که می‌تواند باعث وابستگی جسمی و روانی شود. تلاش برای غلبه بر اعتیاد به پرگابالین بدون کمک حرفه‌ای اغلب ناموفق بوده و حتی می‌تواند خطرناک باشد.

    درمان اعتیاد به قرص پرگابالین معمولاً با سم‌زدایی شروع می‌شود که به فرد کمک می‌کند با خیال راحت از مصرف دارو خارج شود. پس از سم‌زدایی، فرد احتمالاً باید در یک برنامه بازپروری شرکت کند که شامل مشاوره، گروه‌درمانی و سایر درمان‌های مبتنی بر شواهد می‌شود. با کمک درست، می‌توان بر اعتیاد پرگابالین غلبه کرد و زندگی سالم و هوشیارانه‌ای ساخت.

    آیا با پرگابالین خود درمانی می‌کنم؟

    پرگابالین دارویی است که معمولاً فقط از سوی پزشک متخصص تجویز می‌شود. فقط مهم است که پرگابالین را طبق دستور مصرف کنید، چرا که ممکن است اعتیادآور باشد. اگر با پرگابالین خوددرمانی کنید، ممکن است به این دارو اعتیاد پیدا کنید. این می‌تواند منجر به بروز مشکلات جدی سلامتی از جمله آسیب کبدی و نارسایی تنفسی شود.

    چه مدت طول می‌کشد تا به پرگابالین معتاد شوید؟

    در حالی که پرگابالین به طور کلی بی‌خطر در نظر گرفته می‌شود، خطر اعتیاد به آن وجود دارد. مدت زمان دقیقی که طول می‌کشد تا اعتیاد به پرگابالین ایجاد شود در افراد مختلف متفاوت است، اما در بیشتر موارد، اعتیاد به این دارو پس از یک دوره مصرف منظم ایجاد می‌شود.

    عامل کلیدی در شکل‌گیری اعتیاد به پرگابالین میزان مصرف روزانه آن است. اگر دوز دارو در طول زمان افزایش یابد، یا اگر پرگابالین بیشتر از مقدار تجویزشده مصرف شود، احتمال بروز اعتیاد بیشتر است. علاوه بر این، افرادی که دارای سابقه شخصی یا خانوادگی اعتیاد هستند، در معرض خطر بیشتری برای معتاد شدن به پرگابالین قرار دارند.

    اگر شما یا کسی که می‌شناسید پرگابالین مصرف می‌کند، آگاهی از خطرات مرتبط با دارو بسیار مهم است. اگر در مورد اعتیاد به پرگابالین نگرانی دارید، با پزشک یا سایر متخصصان مراقبت‌های بهداشتی صحبت کنید.

    ترک و خماری پرگابالین
    تنها پنج درصد از مصرف‌کنندگان پرگابالین پس از قطع مصرف، علائم ترک مانند اضطراب، بی‌خوابی و حالت تهوع را تجربه می‌کنند. علائم شدیدتری چون تشنج نیز ممکن است رخ دهد. بنابراین، ترک قرص پرگابالین باید به تدریج و تحت نظارت پزشک انجام شود.

    چگونه بفهمم که به پرگابالین معتاد هستم؟

    اگر از پرگابالین استفاده می‌کنید و نگران این هستید که ممکن است معتاد شده باشید، چند نشانه وجود دارد که باید مراقب آنها باشید. ابتدا بررسی کنید که آیا پرگابالین به طریقی در زندگی شما تداخل ایجاد کرده است یا خیر. آیا در انجام وظایف خود در خانه یا محل کار مشکل دارید؟ آیا از سرگرمی‌ها یا زندگی اجتماعی خود غافل شده‌اید؟

    اگر مصرف پرگابالین مانع از آن می‌شود که زندگی خود را آن‌طور که می‌خواهید از سر بگذارنید، ممکن است به اعتیاد مبتلا شده باشد. علاوه بر این، به مصرف پرگابالین خود توجه کنید. آیا از پرگابالین بیشتر از مقدار تجویز‌شده استفاده می‌کنید؟ آیا آن را بیشتر از مقدار توصیه‌شده مصرف می‌کنید؟ آیا نتوانسته‌اید مصرف پرگابالین خود را کاهش دهید یا متوقف کنید، حتی اگر سعی کرده باشید؟ اگر چنین است، اینها ممکن است نشانه‌های اعتیاد به پرگابالین باشند. سایر علائم اعتیاد به پرگابالین عبارتند از:

    صرف زمان زیادی برای تهیه، استفاده یا بهبودی از مصرف پرگابالین

    تمرکز بیشتر و بیشتر بر استفاده از پرگابالین تا جایی که مقدار زیادی از زمان شما را می‌گیرد.

    اگر به پرگابالین معتاد هستید، ممکن است همچون تمام اعتیادها و معتادان دیگر نخواهید آن را بپذیرید. اما اگر به این دارو معتاد هستید، دریافت کمک بسیار مهم است. اعتیاد به پرگابالین می‌تواند منجر به برو مشکلات جدی سلامتی، از جمله مصرف بیش از حد و مرگ شود. اعتیاد یک بیماری جدی است که می‌تواند اثرات ماندگاری بر سلامت و رفاه شما داشته باشد، بنابراین اگر نگران هستید که ممکن است معتاد شده باشید، از کمک گرفتن دریغ نکنید.

    پرگابالین چه مدت در بدن باقی می ماند؟

    نیمه عمر پرگابالین شش تا هشت ساعت است، یعنی حدود دو روز طول می‌کشد تا دارو تا حد زیادی از بدن دفع شود. با این حال، پرگابالین می‌تواند تا دو هفته پس از ترک در بدن باقی بماند. این به این دلیل است که پرگابالین در بافت‌های چربی بدن ذخیره می‌شود و به مرور زمان به آرامی در جریان خون آزاد می‌شود. در نتیجه، افرادی که مصرف پرگابالین را قطع می‌کنند ممکن است تا دو هفته علائم ترک را تجربه کنند.

    پرگابالین ممکن است در افراد مبتلا به اختلال عملکرد کلیه یا کبد برای مدت طولانی‌تری در سیستم باقی بماند. برای افرادی که به مدت طولانی پرگابالین مصرف می‌کنند، ممکن است مدت بیشتری طول بکشد تا دارو به طور کامل از بدن خارج شود.

    چه مدت طول می‌کشد تا به پرگابالین معتاد شوید؟

    پتانسیل اعتیاد به پرگابالین به عوامل مختلفی بستگی دارد، از جمله مدت زمان استفاده از دارو و میزان مصرف پرگابالین در روز. به طور کلی، هرچه پرگابالین طولانی‌تر مصرف شود، خطر اعتیاد بیشتر می‌شود. کسانی که روزانه دوزهای زیادی از پرگابالین مصرف می‌کنند احتمال بیشتری دارد که به آن معتاد شوند.

    آمار اعتیاد به پرگابالین

    بیایید به بعضی از مهم‌ترین آمار در خصوص اعتیاد به پرگابالین نگاهی بیندازیم، اما به یاد داشته باشید که این یک داروی نسبتا جدید است و هنوز نیاز است که تحقیقات بیشتری باید روی آن انجام شود. با این حال، بعضی از آمارهای اولیه ارزش دانستن دارد:

    سی درصد از مصرف‌کنندگان این دارو سرگیجه را تجربه می‌کنند.

    همان‌طور که هر کسی که تا به حال پرگابالین مصرف کرده است می‌تواند تأیید کند، سرگیجه یکی از عوارض جانبی رایج این دارو است. بیش از سی درصد از بیمارانی که پرگابالین مصرف می‌کنند، در بعضی مواقع احساس سرگیجه دارند. در حالی که مکانیسم دقیقی که پرگابالین از طریق آن باعث سرگیجه می‌شود به طور کامل شناخته نشده است، تصور می‌شود که با اثرات دارو بر سیستم عصبی مرکزی مرتبط باشد.

    برای اکثر افراد، سرگیجه خفیف است و پس از چند روز مصرف پرگابالین برطرف می‌شود. با این حال، برای بعضی افراد، سرگیجه می‌تواند شدید باشد و ممکن است هفته‌ها یا حتی ماه‌ها طول بکشد. اگر پرگابالین مصرف می‌کنید و دچار سرگیجه شدید یا مداوم هستید، باید در خصوص سایر گزینه‌های درمانی با پزشک خود صحبت کنید.

    دوز معمول مصرف 

    دوز اولیه توصیه‌شده پرگابالین برای درمان تشنج با شروع جزئی در بزرگسالان 75 میلی‌گرم دو بار در روز یا پنجاه میلی‌گرم سه بار در روز (150 میلی‌گرم در روز) است. محدوده دوز مؤثر پرگابالین برای درمان تشنج با شروع جزئی 300 تا 600 میلی گرم در روز است. دوز اولیه‌ توصیه‌شده پرگابالین برای اختلال اضطراب فراگیر (GAD) در بزرگسالان 150 میلی‌گرم در روز است که به صورت دو یا سه دوز جدا به آنها داده می‌شود.

    دوز نگهدارنده 300 میلی‌گرم در روز (به صورت دو یا سه دوز جدا داده می‌شود) مؤثر است. حداکثر دوز توصیه‌شده پرگابالین برای درمان اختلال اضطراب فراگیر در بزرگسالان 600 میلی‌گرم در روز است که به صورت دوز جدا داده می‌شود. دوزهای بالای 600 میلی‌گرم در روز مطالعه نشده و توصیه نمی‌شود. گزارش شده است که بعضی معتادان تا بیست برابر دوز توصیه‌شده این دارو را مصرف کرده‌اند.

    پرگابالین و بارداری

    اگرچه پرگابالین داروی نسبتاً بی‌خطری در نظر گرفته شده است، یک مطالعه جدید درباره استفاده از پرگابالین در دوران بارداری نشان داده است که ممکن است خطر ناهنجاری‌های مادرزادی عمده را افزایش دهد. این مطالعه که شامل بیش از 2700 بارداری در معرض پرگابالین بود، نشان داد که مصرف پرگابالین در سه ماهه اول با افزایش جزئی در خطر ناهنجاری‌های مادرزادی در مقایسه با عدم قرار گرفتن در معرض داروهای ضد صرع همراه بود.

    در حالی که خطر مطلق آن اندک است، برای زنان باردار و پزشکان آنها مهم است که خطرات و فواید پرگابالین را قبل از تصمیم‌گیری در مورد استفاده از آن در دوران بارداری ارزیابی کنند.

    حقایق ترک و خماری پرگابالین

    تخمین زده می‌شود که فقط بیش از چهار درصد از افرادی که پرگابالین مصرف می‌کنند، پس از قطع مصرف دارو، از علائم ترک و خماری رنج می‌برند، حتی اگر آن را سوءمصرف نکرده باشند. شایع‌ترین علائم ترک شامل اضطراب، بی‌خوابی و حالت تهوع است.

    با این حال، علائم شدیدتری مانند تشنج نیز گزارش شده است. به همین دلیل، بسیار مهم است که به جای قطع ناگهانی پرگابالین ترک آن به آرامی انجام شود. اگر قصد مصرف پرگابالین را دارید یا در حال حاضر آن را مصرف می‌کنید، حتماً با پزشک خود در مورد خطرات و فواید آن صحبت کنید.

    برای اعتیاد به پرگابالین کمک بگیرید

    درمان اعتیاد به پرگابالین معمولاً با سم‌زدایی و سپس مشاوره و گروه‌های حمایتی آغاز می‌شود. اگر با اعتیاد به پرگابالین دست و پنجه نرم می‌کنید، لطفاً همین امروز از هر جا و هر کس که می‌توانید کمک بگیرید. ترجیحاً از پزشک متخصص یا مرکز درمانی یا انجمن‌های ترک اعتیاد.

    ترجمه مجله اعتیاد: آزاده اتجاد

    https://www.healthline.com/health/pregabalin-oral-capsule

    https://stepbysteprecovery.co.uk/how-addictive-is-pregabalin

    برچسب‌ها