عاقبت فرار دختران از خانه

فرار از خانه از جمله رفتارهای ناسازگارانه‌ای است که از کودکان و نوجوانان سر می‌زند و با توجه به پی‌آمدهای سوء آن یکی از آسیب‌های خانوادگی و اجتماعی جامعه شناخته می‌شود. آسیبی که می‌تواند بهداشت روانی فرد و جامعه را تحت تأثیر قرار دهد. روند رو به افزایش آمار فرار دختران از خانه، نگرانی و هشدار صاحب‌نظران را به دنبال داشته است.

«از این زندگی خسته شدم. هر روز کتک و دعوا. دیگه تحمل ندارم می‌خوام برم یه جای دور زندگی کنم و برای خودم کاری دست و پا کنم.» این گفته‌های دختر 15 ساله‌ای است که فکر می‌کرد با فرار از خانه از سرزنش‌های برادر و ناپدری‌اش رها می‌شود، اما به خاطر بی‌پولی و بی‌مکانی به دام افراد سوء‌استفاده‌گر افتاد و آینده‌اش تباه شد.

آنطور که کارشناسان مددکاری می‌گویند: مشکلات خانوادگی بیشترین علت فرار دختران از خانه است. دخترانی که بدسرپرستی یا ازدواج‌های اجباری باعث شده تا فرار را به قرار ترجیح دهند. در این مواقع تنها کافیست سر و کله افراد شیاد با وعده‌های توخالی و پوج در زندگی شان پیدا شود. آن موقع است که همین وعده‌ها کار دستشان می‌دهد و مسیر زندگی شان را به بیراهه می‌کشاند

«رضا جعفری»، رئیس اورژانس اجتماعی کشور نیز با اشاره به این‌که این مرکز به هزار دختر فراری در سال گذشته خدمات روانشناسی و حمایتی ارائه کرده است، می‌گوید: 50 درصد از این دختران در مراکز شبانه روزی ما پذیرش شدند و باقی در مراکز ندای مهر، خدمات روانشناسی و مددکاری دریافت کردند. وی می‌گوید: علت 50 درصد فرار دختران از خانه‌ها به خشونت علیه آنها برمی گردد و 20 درصد از آنها هم به علت اعتیاد از خانه هایشان فرار کردند. همچنین، طلاق، تک والد بودن یا داشتن ناپدری و نامادری از عوامل دیگری است که دختران را به سمت فرار از خانه‌ها سوق م

رئیس انجمن علمی مددکاری اجتماعی ایران گفت: دخترانی که از خانه فرار می‌کنند در ‌نهایت به اعتیاد، توزیع مواد مخدر، دزدی، فساد و فحشا روی می‌آورند.

دکتر مصطفی اقلیما در مصاحبه با روابط عمومی ستاد مبارزه با مواد مخدر گفت: گرایش به اعتیاد به عوامل مختلفی بستگی دارد. هیچکس از بدو تولد، معتاد، روانی، دزد یا روسپی نبوده است. بلکه شرایط خانوادگی، اجتماعی، اقتصادی و سیاسی فرد را به سمت استفاده از مواد مخدر سوق می‌دهد.

وی با بیان اینکه بیشتر دخترانی که از خانه فرار می‌کنند به سوی اعتیاد کشیده می‌شوند، معمولا دختران در ابتدای فرار به سمت کسی که باعث اصلی این اتفاق برایش شده‌اند، می‌روند و به پسری که با او طرح دوستی ریخته بود پناه می‌برند اما در اکثر موارد از طرف آن فرد هم طرد می‌شوند و دیگر جایی برای زندگی ندارند لذا ناچار برای گذران زندگی با پسران یا دختران دیگر دوست می‌شوند تا بتوانند جایی را برای گذراندن شب داشته باشند. دخترانی که از خانه فرار می‌کنند چون هیچ پشتوانه‌ای ندارند به راحتی نمی‌توانند کار پیدا کنند مگر در موارد خاص که در این موارد، متاسفانه توسط کارفرمایان مورد سوءاستفاده و آزارهای مختلف قرار می‌گیرند و یا در گروه‌های دوستی به وی پیشنهاد فروش مواد مخدر می‌دهند تا در ازای فروش، به او جای خواب و مخدر بدهند.

اقلیما بیان کرد: دختری که از خانه فرار می‌کند راه برگشتی به خانه ندارد و در خیلی از موارد شاهد آن هستیم که مادر و پدر اصلا دلشان نمی‌خواهد بدانند فرزندشان کجاست، یا اگر هم عده‌ای از دختران به خانه برمی‌گردند آنقدر تحت فشار خانواده و اطرافیان قرار می‌گیرند که باز هم از خانه فرار می‌کنند و مجبور می‌شوند هر شب جایی برای خواب پیدا کنند و در خیلی مواقع به روابط خارج از عرف روی می‌آورند تا گذران زندگی کنند.

از آن جایی که بلوغ، سن بسیار حساسی برای دختران است آموزش به خانواده ها درمورد تغییراتی که در سطح نوجوانی و بلوغ بروز پیدا می کند و استفاده از خدمات مشاوره می توانداز رخدادهای ناگوار جلوگیری کند. محیطی گرم و دوستانه در خانواده و برقرای روابط مناسب با دختران عامل مهمی در جلوگیری از این معضل اجتماعی است. رفتار صحیح مادر با دختر نوجوان به دختران کمک می کند تا در زمان بروز مشکل بتوانند مادر خود را به عنوان یک حامی در نظر بگیرند. مشاوره خانواده در لحظاتی که احساس می کنید مشکلات گره های کوری خورده اند، کمک خواهد کرد.